ပါေမာကၡေဒၚသန္းသန္းေအး ( ဆီးခၽိဳ ႏွင့္ အေထြေထြေရာဂါ အထူးကုဆရာ၀န္ႀကီး )
လူေတြဟာ ေမြးဖြားလာကတည္းကအိပ္တာနဲ႔ စားတာ(ႏို႔စို႔တာ)ႏွစ္ခုကိုပဲ အဓိက ျပဳလုပ္ ၾကရပါတယ္။ အိပ္တာနဲ႔ စားတာ ႏွစ္ခုစလံုးကို စြမ္းအားႀကီးတဲ့ ဆႏၵ(Powerful Internal Drive) ေတြက ထိန္းခၽဳ ပ္ထားပါတယ္။ အစာမစားဘဲေနတဲ့အခါ ဆာေလာင္ျခင္းဆိုတဲ့ ခံစားခၽက္ေၾကာင့္ သက္ေသာင့္သက္သာေနလို႔မရ (Uncomfortable) ျဖစ္သလိုပါပဲ။ မအိပ္ဘဲေနေနတဲ့သူဟာ အိပ္ခၽင္တဲ့ ဆႏၵေၾကာင့္ ေနထိုင္မေကာင္းျဖစ္ေနပါမယ္။ အစာ စားလိုက္ရင္ အဆာေျပသြားၿပီး ခႏၶာကိုယ္ရဲ႕ ဆႏၵျပည့္၀ၿပီး လိုအပ္ေနတဲ့အာဟာရ ကိုျဖည့္တင္းၿပီး ျဖစ္ေစပါတယ္။အိပ္လိုက္ရင္ အိပ္ခၽင္ တာေျပေပၽာက္သြားၿပီး အားအင္ျပည့္ၿဖိဳးလန္းဆန္းကာ ကိုယ္စြမ္း၊ဥာဏ္စြမ္းေတြ ျပန္လည္ ျပည့္၀ သြားေစပါတယ္။ အိပ္စက္ျခင္းက ကၽန္းမာေရးအတြက္ အလိုအပ္ဆံုးနဲ႔ အေရးႀကီးဆံုးေသာ ဇီ၀ကမၼ ျဖစ္စဥ္ (Physiological Process) တစ္ခုပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
လူေတြဘာေၾကာင့္ အိပ္ရတာလဲ၊ အိပ္စက္ျခင္းရဲ႕ အကၽိဳ းေကၽးဇူးေတြ၊ အိပ္စက္တဲ့ အခၽိန္ျပည့္၀မႈနဲ႔ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ အိပ္ေပ်ာ္မႈ မရွိတာရဲ႕ ဆိုးက်ဳိးေတြက ဘာေတြရွိသလဲ၊ အိပ္ေရးမ၀တာက ဆီးခၽိဳ ေသြးခၽိဳ ေရာဂါေတြနဲ႔ ဘယ္လို ဆက္စပ္ေနတာလဲဆိုတာ ျပည္သူ အမၽား နားလည္သိရွိႏိုင္ေအာင္ ရွင္းျပ ေပးသြားပါမယ္။
အိပ္စက္ျခင္းဆိုသည္မွာ
အိပ္စက္ျခင္းဆိုတာ မိမိရဲ႕ပတ္၀န္းကၽင္မွ လႈံ႔ေဆာ္ေနတဲ့ အာ႐ံုခံစားမႈေတြကို မသိရွိေတာ့ဘဲ သတိလစ္ ေနတာနဲ႔တူပါတယ္။ ဒီအခၽိန္မွာ ျပင္ပက လႈံ႔ေဆာ္မႈေတြကို တုန္႔ျပန္မႈမရွိေပမယ့္ ကိုယ္တြင္းမွ လႈံ႔ေဆာ္မႈ ေတြကိုေတာ့ အလိုအေလၽာက္တုန္႔ ႔ျပန္မႈ ေတြရွိေနပါတယ္။ လူေတြ ဘာလို႔ အိပ္စက္ၾကတာ လဲဆိုတာေတာ့ အခုအထိ တိကၽတဲ့ အေျဖမရွိပါဘူး။
အိပ္စက္တယ္ဆိုတာ အၾကမ္းအားျဖင့္ စိတ္နဲ႔ ကိုယ္ခႏၶာကို အနားေပးထားတာျဖစ္ၿပီး စက္တစ္ခုကို ပိတ္ၿပီး အနားေပးထားတာနဲ႔ တူသလိုရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ တကယ္ေတာ့ စက္ရပ္ၿပီး အနားေပးေနတာမၽိဳ းလို ကိုယ္တြင္း ဇီ၀ကမၼျဖစ္စဥ္ (Physiology) ေတြ ရပ္နားထားတာ မဟုတ္ဘဲ အေရးႀကီးတဲ့ ျဖစ္စဥ္တခၽိဳ ႕ေတြကေတာ့ ဆက္လက္ လႈပ္ရွားေျပာင္းလဲ ေနပါတယ္။ ဦးေႏွာက္နဲ႔ ခႏၶာ ကိုယ္ၾကြက္သားေတြ အနားေပးထား စဥ္ ျပန္လည္ျပဳျပင္ရမယ့္ ဆဲလ္ကလာပ္စည္းေတြရဲ႕ ဇီ၀ကမၼျဖစ္ စဥ္ေတြကို ျပဳျပင္ေန တာျဖစ္ပါတယ္။အၾကမ္းအားျဖင့္ ႏႈိင္းယွဥ္မယ္ဆိုရင္ ဘတၳရီအားျပည့္သလို ႏိုးလာတဲ့အခါ ကိုယ္စြမ္း၊ ဥာဏ္စြမ္းေတြ အားအျပည့္အ၀နဲ႔လႈပ္ရွားႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အိပ္စက္တာက ဦးေႏွာက္ အားေကာင္းေစကာ ခႏၶာကိုယ္ခြန္အား ျပည့္၀ေစ႐ံုတင္မက ခႏၶာကိုယ္ရဲ႕ ကိုယ္ခံအားစနစ္ (Immune System)ေတြကိုလည္း ျပန္လည္ျပည့္၀ေနဖို႔လည္း အေရးႀကီးပါတယ္။ေရာဂါပိုးကို ပိုၿပီးခုခံကာကြယ္ႏိုင္ၿပီး ကင္ဆာ ျဖစ္ႏႈန္းလည္း နည္းေစပါတယ္။
က်န္းမာေရးနဲ႔ အိပ္စက္ျခင္းက အမ်ားႀကီး ဆက္စပ္ေနပါတယ္။ လူေတြဟာ ဘယ္ႏွနာရီ အိပ္ဖို႔ လိုအပ္သလဲဆိုတာ အရင္ဦးဆံုး ရွင္းျပလိုပါတယ္။ လူေတြမွာမိမိဘ၀သက္တမ္းရဲ႕ သံုးပံုတစ္ပံုဟာ အိပ္ စက္ေနတဲ့ အခ်ိန္နဲ႔ျဖည့္ဆည္းထားပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ အိပ္ရသလဲဆိုတာ ဆက္ၿပီးရွင္းျပပါမယ္။
ဦးေႏွာက္ဖြံ႕ၿဖိဳးဖို႔အတြက္ မ်ားမ်ားအိပ္ဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ ပံုမွန္အားျဖင့္ ေမြးကင္းစကေလးေတြဟာ တစ္ရက္မွာ ၁၄ နာရီမွ ၁၆နာရီေလာက္ အိပ္ၿပီး ေကၽာင္းတက္စအရြယ္မွာ ၉ နာရီမွ ၁၂ နာရီေလာက္ အိပ္ၾကပါတယ္။ လူငယ္ လူလတ္အရြယ္မွာေတာ့ ၈ နာရီမွ ၁၀ နာရီေလာက္ အိပ္ၾကပါတယ္။ လူႀကီးေတြ မွာေတာ့ အိပ္စက္ခ်ိန္ ၇ နာရီမွ ၈ နာရီ ေလာက္ အိပ္ၾကပါတယ္။ သက္ႀကီးရြယ္အိုေတြမွာ အိပ္ခၽိန္ ပိုနည္းလာပါတယ္။ ၆ နာရီေလာက္သာ အိပ္ၾကတာ မၽားပါတယ္။ ႀကီးလာတာနဲ႔အမွၽ အိပ္ရာထဲလွဲေနရတဲ့ အခၽိန္မ်ားေပမယ့္ အိပ္ေရး၀တာ ျပည့္ျပည့္၀၀ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ အိပ္ေပ်ာ္တာ နည္းပါးလာပါတယ္။ သဘာ၀အေလၽာက္သာမကဘဲ စိတ္ဖိစီးမႈ၊ ေ၀ဒနာ ခံစားရမႈေတြေၾကာင့္လည္း ပါ၀င္ပါတယ္။
အိပ္ေရးမ၀ရင္ ဘယ္လို က်န္းမာေရးဆိုးက်ဳိးေတြ ျဖစ္တတ္သလဲ
အခုလို ေခတ္မီတိုးတက္လာေနတဲ့ ပတ္၀န္းကၽင္မွာေတာ့ လူအမၽားစုဟာ အိပ္ေရးမ၀ၾကပါဘူး။ အလုပ္ေၾကာင့္ ညလံုးေပါက္ အလုပ္လုပ္ၾကရတာ ရွိသလို ညလံုးေပါက္ စာကၽက္ေနၾကရတာ၊ ညလံုးေပါက္ ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲေတြ တက္ေနတာ၊ ညလံုးေပါက္ ကြန္ပၽဴ တာဂိမ္း (Game)ေတြ ေဆာ့ေနတာ၊ ညလံုးေပါက္ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္ (Facebook)ၾကည့္ေနမိတာ . . ဒါေတြအားလံုးဟာ အိပ္ေရးမ၀ရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းေတြ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ ဒီလို အိပ္ေရးမ၀တာေတြ အားလံုးဟာ အခု လက္ငင္းလတ္တေလာကာလမွာေကာ ေနာင္ေရရွည္ကာလမွာေကာ မေကာင္းတဲ့ ဆိုးက်ဳိးေတြ (Short and Long – Term Consequences) သက္ေရာက္ႏိုင္တာ သတိျပဳရပါမယ္။
လတ္တေလာအားျဖင့္ အိပ္ေရးမ၀ရင္(ျပသနာေတြ ေျဖရွင္းရာမွာ) အာ႐ံုစူးစိုက္ႏိုင္မႈ နည္းၿပီး ဆံုးျဖတ္ခၽက္ခၽတာမွာ မွားယြင္းႏိုင္ပါတယ္။ ဆံုးျဖတ္ခၽက္မွားယြင္းရင္ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြကလည္း မွား သြားပါမယ္။ လုပ္ငန္းခြင္မွာလည္း စြမ္းေဆာင္ရည္ ကၽဆင္းတာ၊ ထုတ္လုပ္မႈ ကၽဆင္းတာ၊ မွားယြင္းမႈေတြ ေပၚေပါက္တာေတြ ျဖစ္လာတတ္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ အိပ္ေရးမ၀တာက အားမရွိတာ၊ ႏံုးခၽည့္တာကို အမ်ားဆံုး ျဖစ္ေစတဲ့ အခၽက္တစ္ခုထဲမွာ ပါ၀င္ပါ တယ္။
အိပ္ေရးမ၀ျခင္း ဒါမွမဟုတ္ ျပည့္ျပည့္၀၀ မအိပ္ဘဲေနျခင္းရဲ႕ အကၽိဳဆက္ဟာ ေရရွည္မွာ လည္း ကၽန္းမာေရးကို အမၽုားထင္ျမင္ယူဆထားတာထက္ အမ်ားႀကီး ပိုၿပီးထိခိုက္တတ္ တာကိုသိရွိေစလိုပါတယ္။ ဒီလိုလူေတြမွာ နာတာရွည္ေရာဂါေတြ၊ အထူးသျဖင့္ အ၀လြန္တာ၊ ဆီးခ်ဳိေသြးခ်ဳိေရာဂါ၊ ေသြးတိုးေရာဂါ၊ ႏွလံုးေရာဂါ၊ အဆုတ္အားကုန္ တဲ့ ေရာဂါစတဲ့ ေရာဂါေတြျဖစ္ၿပီး ဘ၀သက္တမ္းတိုျခင္းဆိုတဲ့ ေနာက္ဆံုး ရလဒ္ကို ရရွိေစ တတ္ပါတယ္။
အိပ္ေရးမ၀တာကိုခြဲျခားစိတ္ျဖာၾကည့္မယ္ဆို ရင္-
(၁) စုစုေပါင္းအိပ္တဲ့အခၽိန္(အိပ္ရာ၀င္ခၽိန္မွ အိပ္ ရာထခၽိန္အထိ)၊
(၂) ေကာင္းမြန္စြာအိပ္ေပၽာ္ျခင္း(အိပ္ျခင္းရဲ႕ အႏွစ္သာရ၊ အိပ္ေရးကို အျပည့္အ၀ ရရွိမႈ ရွိ၊ မရွိ) ေပၚမူတည္ၿပီး ခြဲျခားေလ့လာႏိုင္ပါတယ္။
တခ်ဳိ႕ အိပ္ေနစဥ္ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ အိပ္ေပ်ာ္ေပမယ့္ အိပ္ရတဲ့ အခၽိန္ ၆ နာရီ မျပည့္တာမၽိဳ ရွိၿပီး တခ်ဳိ႕မွာေတာ့ အိပ္ခ်ိန္ ရွည္ေပမယ့္ အိပ္လိုက္၊ ႏိုးလိုက္ (Fragmented Sleep) ျဖစ္ၿပီး အိပ္ေရး အ ျပည့္အ၀ မရရွိသူေတြလည္း အိပ္ေရးမ၀ဘူးလို႔ ယူဆရပါမယ္။
- ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္။
