ဇြန္ခိုင္ဦး (ေဆး၀ါးတကၠသိုလ္)
မွတ္မွတ္ရရ ထိုေန႔က ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ေမလ ၃ ရက္။ ေမ၂ ရက္ေန႔ညတြင္ နာဂစ္မုန္တိုင္းတိုက္ခတ္ထားသျဖင့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေနရာေဒသအေတာ္မ်ားမ်ား သစ္ပင္မ်ားလဲက်၊ အိမ္ေခါင္မိုးမ်ားလန္ထြက္၊ အိမ္အခ်ဳိ႕ပ်က္စီးထိခိုက္၊ မီးႀကိဳးမ်ား ဓာတ္တိုင္မ်ား ပ်က္က် . . စသျဖင့္ သဘာ၀ေဘးအႏၲရာယ္က ေပးေသာ ေဘးထြက္ဆိုးက်ဳိးမ်ားေၾကာင့္ သြားလာ၍ မရေတာ့။ သို႔ျဖစ္၍ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ ေက်ာင္း၊ သင္တန္း၊ ေစ်း၊ အလုပ္မ်ားပင္ ေခတၱပိတ္ထားရ၏။ သို႔ ျဖစ္ရာ လူအမ်ား ကိုယ့္အိမ္အတြင္းမွာပင္ အပ်က္အစီးမ်ား ရွင္းလင္းၾက၊ ေရ၊ မီးျပတ္ေတာက္သည့္ အခက္အခဲမ်ား ေျဖရွင္းရန္ ႀကံဆၾကႏွင့္ အားလံုး ကိုယ္ေရာ စိတ္ပါ႐ႈပ္ေထြးဗ်ာမ်ားေနၾကရသည္။ နာဂစ္ေၾကာင့္ ေသာက အေရာက္ဆံုးလူအမ်ားထဲတြင္ ေဒၚမိမိေမာ္တို႔ ဇနီးေမာင္ႏွံလည္း ပါ၀င္ေနလိမ့္မည္။
“ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ အဲဒီေန႔မွာ အစ္မ မျဖစ္မေနေဆး႐ံုတက္ရမယ္ေလ။ အစ္မတို႔ လင္မယား ႏွစ္ေယာက္ ကိုယ္ပိုင္ကားလည္း မရွိေတာ့ ေဆး႐ံုသြားဖို႔ ကားငွားရတာ အေတာ္ေလး အခက္အခဲႀကံဳခဲ့ရတယ္။ ငွားလို႔ရေတာ့လည္း ကား CNG ျပတ္ေတာက္သြားတဲ့အတြက္ ေစ်းအဆမတန္ႀကီးတယ္” ေနာက္ဆံုးတြင္ ေဒၚမိမိေမာ္တို႔ဇနီးေမာင္ႏွံသည္ အခက္အခဲမ်ားၾကားမွပင္ ႀကိဳတင္ရက္ခ်ိန္းေပးထားသည့္ ပုဂၢလိကေဆး႐ံုတစ္ခုသို႔ အထုပ္အပိုးမ်ားျဖင့္ မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္ အေရာက္သြားႏိုင္ခဲ့၏။ သို႔ရာတြင္ ေဆး႐ံုေရာက္ေတာ့ နာဂစ္ေၾကာင့္ လူနာအားလံုးဆင္းသြားၾကၿပီ။ ေဆး႐ံုခြဲစိတ္ခန္းကလည္း မွန္ကြဲၿပီး ပ်က္စီးသြားရာ ခြဲစိတ္ကုသရန္ အဆင္မေျပေတာ့။
“ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ စိတ္ညစ္ေနတုန္း ဆရာ ဦးသိန္းျမင့္သူက သူ႔ဖုန္းနံပါတ္ေပးတာ သတိရတာနဲ႔ ဆက္သြယ္လုိက္ေတာ့ အစ္မ ပင္လံုေဆး႐ံုမွာ တက္ခြင့္ရသြားတယ္။ လမ္းမွာလည္း အခက္အခဲအမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔သြားရတာ။ အစ္မကင္ဆာကလည္း အနာတျခား၊ ေဆးတျခားျဖစ္ၿပီး ၆ လေလာက္ ေနာက္က်ထားေတာ့ ေဆး႐ံုကို ဘယ္ေလာက္ခက္ခဲ၊ ခက္ခဲမေရာက္ေရာက္ေအာင္ သြားမယ္ဆိုတဲ့ စိတ္နဲ႔ အားတင္းသြားခဲ့တယ္” ဟု ေဒၚမိမိေမာ္က ကင္ဆာကုသမႈဆိုင္ရာအခက္အခဲမ်ား ေ၀မွ်ခဲ့သည္။
ယခုအခါအလယ္အလတ္အခြန္ထမ္းမ်ား ဆိုင္ရာ အခြန္႐ံုး (၂) တြင္ ဒုတိယဦးစီးမွဴးအျဖစ္ တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ေနသူ အသက္ ၅၁ႏွစ္အရြယ္ ေဒၚမိမိေမာ္က သားအိမ္တြင္းေျမႇးကင္ဆာ စတင္ေတြ႕ရွိခဲ့ပံု အေၾကာင္းကို ျပန္လည္ေျပာျပခဲ့သည္။
“ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္မွာ ရာသီလာတာလည္း မဟုတ္ဘဲနဲ႔ ႀကိဳးၾကားႀကိဳးၾကား ေသြးနည္းနည္းဆင္းေနတာ နဲ႔ သားဖြားမီးယပ္ပါရဂူတစ္ဦးနဲ႔ ျပခဲ့တယ္။ သူက ေဆးေပးလိုက္၊ ခ်ိန္းတဲ့ ရက္ျပန္ျပလိုက္၊ မသက္သာလိုက္၊ ေဆးေျပာင္းေပးလိုက္နဲ႔ ၁၀ လေလာက္ၾကာသြားတယ္။ မသက္သာခဲ့ဘူး။ အရင္ကတည္းက အစ္မရာသီလာရင္ ကိုက္ခဲနာက်င္တာနဲ႔ ဗိုက္ေအာင့္တာေတြျဖစ္တတ္ေတာ့ ဒီေ၀ဒနာေတြကိုေတာ့ အေလးအနက္မထားခဲ့ဘူး။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ အစ္မက အသက္ ၄၀ ေက်ာ္မွ အိမ္ေထာင္က်တာ၊ အိမ္ေထာင္က် ေနာက္က်တယ္ဆိုေပမယ့္ အမ်ဳိးသားက ကေလးလိုခ်င္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ၫႊန္တယ္။ ဆရာ့ဆီ ကေလးလိုခ်င္လို႔သြားျပတာ။ ဆရာႀကီးနဲ႔ ျပတဲ့ေန႔မွာပဲ ေသခ်ာစမ္းသပ္ေပးတယ္။ ပံုဆြဲၿပီး ရွင္းျပတယ္။ “ သမီးရဲ႕သားအိမ္ထဲမွာ ျဗဳက္ေလးေတြထေနတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ သားအိမ္ေခါင္းထဲက အခြၽန္ေလးေတြထုတ္ၿပီး Biopsy (တစ္သွ်ဴး အသားစယူစစ္ေဆးမႈ) လုပ္ၾကည့္ဖို႔လိုတယ္။ ကင္ဆာမဟုတ္ရင္ ေလာေလာဆယ္ခံစားေနရတဲ့ ေ၀ဒနာေတြကို ကုၿပီးသြားၿပီ” လို႔ ရွင္းျပခဲ့တယ္။ ေနာက္တစ္ေန႔မွာပဲ အီးစီဂ်ီဆြဲတာ၊ အာထရာေဆာင္း႐ိုက္တာတို႔လုပ္ၿပီး ေဆး႐ံုကို တစ္ရက္တက္ရတယ္။ အဲဒီမွာ အေျဖက သားအိမ္အေျမႇးပါးကင္ဆာျဖစ္ေနတယ္”
လူနာအမ်ားစုက ကင္ဆာဟုသိလိုက္လွ်င္ ေျခမကိုင္မိ၊ လက္မကိုင္မိ၊ ကိုယ့္ခႏၶာကိုယ္ထဲကင္ဆာရွိေနသည္ကို လက္မခံလိုၾက၊ သို႔ျဖစ္ရာ အခ်ဳိ႕ဆိုလွ်င္ ေဆး႐ံု၊ ေဆးခန္းေရွာင္ေျပးမႈမ်ားပင္ လုပ္တတ္သည္။
“ အစ္မလည္း ေၾကာက္တာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ လူဆို တာ ေသမ်ဳိးပဲ . . ကင္ဆာရွိမွန္း သိေတာ့လည္း အေႏွးနဲ႔အျမန္ ဘယ္အခ်ိန္ ေသမယ္ဆိုၿပီး သိခြင့္ရတာေပါ့ဆိုၿပီး ေျဖလိုက္တယ္။ မေသခင္ ဘာေတြ ႀကိဳျပင္ဆင္ရမလဲ၊ လူမႈေရးအလုပ္ေတြ ဘာေတြလုပ္သြားဖို႔ ရွိသလဲစတာေတြကို ျပင္ဆင္ရင္း ဘုရားတရားအားထုတ္ႏိုင္တာေပါ့လို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ေျဖေတြး ေတြးပစ္လိုက္တယ္” ဟု ေဒၚမိမိေမာ္ကဆိုသည္။
သို႔ျဖစ္ရာ ‘အျမန္ဆံုးခြဲစိတ္ဖို႔လိုတယ္’ဆိုေသာ ဆရာ၀န္ႀကီး စကားၾကားၾကားခ်င္း ႐ံုးအားရက္ တနဂၤေႏြေန႔တြင္ ခြဲစိတ္ရန္ သတ္မွတ္ၿပီး စေနေန႔ တြင္ ေဆး႐ံုတက္ရန္ ဆံုးျဖတ္ခဲ့၏။
“ ခြဲစိတ္ရမယ္ဆိုေတာ့လည္း ဒီလိုခြဲတာက ကိုယ္အသက္ရွင္ဖို႔ဆိုတဲ့ စိတ္ကို အၿမဲေတြးထားခဲ့တယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ေၾကာက္စိတ္မျဖစ္ခဲ့ဘူး။ ခြဲခန္းကို ဘီးတပ္ကုလားထိုင္နဲ႔ လာေခၚတာေတာင္ လမ္းေလွ်ာက္ၿပီးပဲ သြားခဲ့တယ္။ ခြဲတဲ့အခါမွာ ေသြးေပါင္က်တာ၊ ေသြးတိုးတာ မျဖစ္ခဲ့ဘူး။ အရင္က ႏွလံုးမေကာင္းခဲ့ေပမယ့္ ခြဲခန္းမွာ ႏွလံုးေရာဂါထတာဘာညာမျဖစ္ခဲ့ဘူး” ဟု ေဒၚမိမိေမာ္က ဆိုသည္။
နာဂစ္မုန္တိုင္း၏ သက္ေရာက္မႈေၾကာင့္ သြားေရး၊ လာေရးခက္ခဲလွသျဖင့္ ပင္လံုေဆး႐ံုတြင္ ခြဲစိတ္ၿပီး ခ်ဳပ္႐ိုးျဖည္မွပင္ ေဆး႐ံုက ဆင္းခဲ့ရာ ၁၀ ရက္ၾကာသြားေၾကာင္း၊ သို႔ရာတြင္ ဓာတ္ေရာင္ျခည္ကုထံုးႏွင့္ ကင္ဆာေဆးသြင္းကုထံုးတို႔ မလုပ္ခဲ့ရဘဲ ေသာက္ေဆးတစ္မ်ဳိးတည္းႏွင့္ သက္သာသြားခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။
ေဒၚမိမိေမာ္အတြက္ ကင္ဆာဆိုသည့္ ေရာဂါက အထူးအဆန္းမဟုတ္ဘဲ မိခင္ျဖစ္သူက အဆုတ္ကင္ဆာ၊ အစ္မ၀မ္းကြဲျဖစ္သူက ရင္သားကင္ဆာတို႔ ခံစားခဲ့ရဖူးေၾကာင္း သိရသည္။
သားအိမ္အတြင္းေျမႇးကင္ဆာေၾကာင့္ သားအိမ္တင္မက သားဥအိမ္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ အူအတက္တို႔ကိုပါထုတ္ခဲ့ရသည့္ ေဒၚမိမိေမာ္သည္ သံုးလတစ္ႀကိမ္၊ ေျခာက္လတစ္ႀကိမ္ စသျဖင့္ ဆရာ၀န္ႏွင့္ ျပန္လည္ျပသေနခဲ့ေသာ္လည္း အလုပ္တာ၀န္အရေနျပည္ေတာ္သို႔ ေျပာင္းေရႊ႕ခဲ့ရသည္။
ဆရာပါေမာကၡဦးသိန္းျမင့္သူအား အလုပ္ထြက္သင့္သလားဟု တုိင္ပင္သည့္အခါ-“ အလုပ္မထြက္နဲ႔၊ အိမ္မွာ အိပ္လိုက္၊ စားလိုက္၊ ေရာဂါအေၾကာင္း စဥ္းစားလိုက္နဲ႔ဆို က်န္းမာေရး ပိုဆိုးသြားလိမ့္မယ္။ အလုပ္ကို ဆက္လုပ္ပါ၊ အထက္လူႀကီးကို အက်ဳိးအေၾကာင္းေျပာျပၿပီး စိတ္နဲ႔ကိုယ္ပင္ပန္းေစမယ့္ အလုပ္ေတြကို ေရွာင္ၾကဥ္ရမယ္” ဟု မွာလိုက္သည့္အျပင္ ကင္ဆာလူနာတစ္ဦးသည္-
အိပ္ေရး၀၀ အိပ္စက္အနားယူရမည္၊
တရားထိုင္ရမည္၊
အားရွိေအာင္ စားရမည္၊ ေန႔စဥ္အေရာင္၊ အမ်ဳိး မတူေသာ သစ္သီး၀လံ အနည္းဆံုး ငါးမ်ဳိးစား ရမည္၊ အသားေရွာင္ၿပီး သက္သတ္လြတ္စားရမည္၊
ဆီး၊ ၀မ္းမခ်ဳပ္ေစရန္ ေရမ်ားမ်ားေသာက္ရမည္၊
တစ္ေန႔ ေျခလွမ္းသံုးေထာင္ လွမ္းေလွ်ာက္ရမည္
ဆိုသည့္ ၫႊန္ၾကားခ်က္မ်ားအတိုင္း လိုက္နာျဖစ္ခဲ့ေသာ္လည္း “ အေလးအပင္ဆိုရင္ တစ္ပိႆာ အေလးကိုေတာင္ မမပါနဲ႔” ဟူေသာ စကားကိုမူ အားကစား၀ါသနာပါေသာ ေဒၚမိမိေမာ္ ေမ့ေလ်ာ့သြားေလ၏။ အားကစား၀ါသနာပါသျဖင့္ ေနျပည္ေတာ္တြင္ ဌာနအလိုက္အားကစားၿပိဳင္ပြဲမ်ား၌ ေဘာ္လီေဘာကစားျခင္း၊ စားပြဲတင္တင္းနစ္ကစားျခင္းတို႔တြင္ ပါ၀င္ယွဥ္ၿပိဳင္ခဲ့႐ံုမက လြန္ဆြဲျခင္းတြင္ပင္ ၀င္ေရာက္ကစားမိခဲ့ရာ အမ်ဳိးသားျဖစ္သူႏွင့္အတူ ေနစဥ္ ရံဖန္ရံခါေသြးအနည္းငယ္ပါလာေတာ့သည္။ သို႔ျဖစ္ရာ ၂၀၁၂ တြင္ ရန္ကုန္သို႔ အျမန္ျပန္ၿပီး ဆရာ၀န္ႏွင့္ ေတြ႕ဆံုခဲ့သည္။
_ _ _
“ အဲဒီမွာ မိန္းမကိုယ္တြင္း စစ္ေဆးမႈလုပ္လိုက္ေတာ့ မိန္းမကိုယ္အမိုးမွာ ကင္ဆာျဖစ္တယ္လို႔ အေျဖထြက္တယ္။ အဲဒီေတာ့ ဆရာဦးသိန္းျမင့္သူက ကုသေပးၿပီး ေဒါက္တာေဒၚေမေသြးကိုဆီ လႊဲလိုက္တာနဲ႔ကင္ဆာေဆးသြင္းကုထံုးနဲ႔ ဓာတ္ေရာင္ျခည္ကုထံုး ၂၅ႀကိမ္ခံယူခဲ့ရတယ္။ အစိုးရေဆး႐ံုမွာ အဏုျမဴေရာင္ျခည္ျပဖို႔တန္းစီရ၊ ေဆး႐ံုတက္ရလုပ္ခဲ့ရတယ္” ဟု ေဒၚမိမိေမာ္က ဒုတိယအႀကိမ္ထပ္ျဖစ္ေသာ ကင္ဆာအတြက္ ကုသမႈအေၾကာင္းေျပာျပခဲ့သည္။
ထိုအခ်ိန္က မုန္လာဥနီ ၃၀ သား၊ ပန္းသီးတစ္လံုး၊ ခရမ္းခ်ဥ္သီး၊ စပ်စ္သီး၊ ပန္းသစ္ေတာ္၊ မာလကာသီး အစရွိသည့္ အသီး ၄-၅ မ်ဳိးကို အရည္သတ္သတ္၊ အဖတ္သတ္သတ္ထြက္ေသာ စက္ထဲတြင္ ေရာႀကိတ္ရင္း ရလာသည့္ အရည္ကို ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း ေသာက္ခဲ့သျဖင့္ ကင္ဆာေဆးသြင္းကုထံုးႏွင့္ ဓာတ္ေရာင္ျခည္ကုထံုးတို႔ေၾကာင့္ ျဖစ္တတ္သည့္ ေနာက္ဆက္တြဲဆိုးက်ဳိးမ၀င္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ဟု ေဒၚမိမိေမာ္ယံုၾကည္လက္ခံထားသည္။
ကင္ဆာျဖစ္ျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍-“ အရင္က ကိုရီးယားကင္၊ ဘဲကင္၊ ၾကက္ကင္ေတြ အရမ္းႀကိဳက္ေတာ့ ထမင္းေမ့၊ ဟင္းေမ့စားခဲ့တာ၊ အပူအစပ္ဟင္းလ်ာေတြလည္း အရမ္းစားတယ္။ ဒါေတြက ကင္ဆာ နဲ႔ ဆက္ႏႊယ္မႈရွိတယ္လို႔ အစ္မထင္တယ္ေလ” ဟု ေဒၚမိမိေမာ္က ဆိုသည္။
_ _ _
၂၀၁၃ မွ ၂၀၁၆ အထိ က်န္းမာေရးေကာင္းေနခဲ့ေသာ္လည္း ၂၀၁၆ ခုႏွစ္ မတ္လ၀န္းက်င္တြင္ ႐ံုးလုပ္ငန္း ဘတ္ဂ်တ္ပိတ္သည့္ကာလ အလုပ္မ်ားရာ အလုပ္ကို ႀကိဳးစားပမ္းစားလုပ္ကိုင္ခဲ့သည့္အတြက္ စိတ္ပင္ပန္းလူပင္ပန္းျဖစ္ခဲ့ေတာ့သည္။
“ အဲဒီအခ်ိန္ အလုပ္က မ်ားေတာ့ အိမ္ကေန ထမင္းခ်ဳိင့္မထည့္ျဖစ္တာလည္း ရွိတယ္။ အျပင္စာ စားျဖစ္တယ္၊ ခရင္မ္ပါတဲ့ ကိတ္ေတြ စားျဖစ္တယ္၊ ေရခဲမုန္႔ေတြဆို ႏွစ္ခြက္-သံုးခြက္ေလာက္ ဆင့္စားျဖစ္တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ ေခ်ာင္းစဆိုးတယ္။ အထက္အရာရွိေတြက “ စစ္ၾကည့္ဦး” ဆိုၿပီး သတိေပးတယ္။ အစ္မကေတာ့ အခ်ဳိေတြ စားမိလို႔ ျဖစ္လိမ့္မယ္ဆိုၿပီး ခပ္ေပါ့ေပါ့ပဲေနလိုက္တယ္။ ဆရာ၀န္ရက္ခ်ိန္းေရာက္လို႔ သြားျပတဲ့အခါ ဓာတ္မွန္႐ိုက္ရတယ္။ ဓာတ္မွန္မွာ Spot ေလးေတြ ေတြ႕တာေပါ့။ ဒါနဲ႔ ရန္ကုန္ေဆး႐ံုႀကီးမွာ Pet CT ႐ိုက္ေတာ့ အဆုတ္ကင္ဆာလို႔ သိတာနဲ႔ ကင္ဆာေဆး ေျခာက္ႀကိမ္သြင္းရတယ္။ မသက္သာတာနဲ႔ ေနာက္ႏွစ္ႀကိမ္ ထပ္သြင္းရတယ္၊ ေဆးရွစ္ႀကိမ္သြင္းၿပီး မသက္သာတာနဲ႔ ခြဲစိတ္ရတယ္။ ခြဲစိတ္ၿပီး တစ္ႏွစ္ေလာက္ေစာင့္ၾကည့္ရတယ္။
တစ္ႏွစ္ေလာက္ၾကာေတာ့မွ သလိပ္ထဲ ေသြးပါတာနဲ႔ ဆရာ၀န္ဆီ ျပန္ျပျဖစ္တယ္။ မွန္ေျပာင္းၾကည့္၊ ဓာတ္မွန္႐ိုက္ရတယ္။ ေဆးထပ္သြင္းဖို႔က ႐ိုးတြင္းျခင္ဆီခမ္းခ်င္ေနလို႔ ေဆးထပ္သြင္းလို႔ မရေတာ့ဘူး။ ေသာက္ေဆးနဲ႔ သင့္/မသင့္ အဆင့္ဆင့္ စစ္ရတယ္။ အစ္မခႏၶာကိုယ္က အဲဒီေဆးေသာက္လို႔ ရတဲ့သူျဖစ္တဲ့အတြက္ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၁ ရက္ေန႔ကေန အခုခ်ိန္ထိ Erlocip150 ေဆးေသာက္ေနပါတယ္။ အခုေလာေလာဆယ္ေတာ့ သက္သာေနပါတယ္” ဟု ေဒၚမိမိေမာ္က ဆိုသည္။
ယခုခ်ိန္တြင္ က်န္းမာစြာ သြားလာႏိုင္၊ အလုပ္လုပ္ႏိုင္သည့္ ေဒၚမိမိေမာ္က အေအးမမိေစရန္၊ ကိုယ္ခံအားမက်ေစရန္ ဆင္ျခင္ၿပီး အသားဓာတ္ နည္းေနသျဖင့္ အသားႏွင့္ ပဲအမ်ဳိးမ်ဳိး မ်ားမ်ား စားေနရေၾကာင္း သိရၿပီး ေဒၚမိမိေမာ္က-
“ လူတိုင္းကို ေျပာခ်င္တာက ေ၀ဒနာ တစ္ခုခု ျဖစ္လာရင္ သက္ဆိုင္ရာ အထူးကု ဆရာ၀န္နဲ႔ ခ်က္ခ်င္းသြားျပဖို႔ အခ်ိန္ဆြဲမေနသင့္ပါဘူး။ နည္းနည္းေလး သံသယျဖစ္တာနဲ႔ ဆရာ၀န္နဲ႔ ခ်က္ခ်င္း ျပလိုက္တာက ကိုယ့္အတြက္ အခ်ိန္မွကုသႏိုင္တာေပါ့”
ဟု အႀကံျပဳစကား ေျပာၾကားခဲ့ပါသည္။
(မွတ္ခ်က္။ ။ ဓာတ္ပံုမ်ားကို ေဒၚမိမိေမာ္၏ ခြင့္ျပဳခ်က္ျဖင့္ ေဖာ္ျပျခင္းျဖစ္ပါသည္။ အယ္ဒီတာ)
(Healthy Life ဂ်ာနယ္မွ စီစဥ္တင္ဆက္သည့္ အပတ္စဥ္ ေသာၾကာေန႔ထုတ္ Healthy Life ဂ်ာနယ္၊ https://www.facebook.com/healthylifejournalmyanmar/ ႏွင့္ www.healthylifejournalmyanmar.com တို႔တြင္ ေဖာ္ျပပါရွိသမွ် က်န္းမာေရးႏွင့္ အလွအပဆိုင္ရာ သတင္းမ်ား၊ သတင္းေဆာင္းပါးမ်ား၊ အေမးအေျဖမ်ား၊ ဘာသာျပန္ေဆာင္းပါးမ်ားကို လြတ္လပ္စြာ မွ်ေ၀ႏိုင္ပါသည္။ သို႔ရာတြင္ မည္သည့္ Facebook စာမ်က္ႏွာ၊ Website မ်ားတြင္မဆိုျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပျခင္းကို ခြင့္မျပဳပါေၾကာင္း အသိေပး ေၾကညာအပ္ပါသည္။)
