စူး ( ေဆး၀ါးတကၠသိုလ္)
တစ္ေန႔မွာ အဘိုးအိုတစ္ေယာက္က ေတာထဲသြားလာေနစဥ္ အေပါက္တစ္ခုကေနထြက္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနတဲ့ ေၾကာင္ငယ္ေလးတစ္ေကာင္ကို ႐ုတ္တရက္ေတြ႕ျမင္လိုက္တယ္။ သနားစရာေၾကာင္ သတၱ၀ါေလးက အျပင္ကို ထြက္ဖို႔ ႐ုန္းကန္ႀကိဳးစားေနရွာတယ္။ ဒါနဲ႔သူလည္း ေၾကာင္ေလးဆီ သူ႔လက္ကိုဆန္႔ၿပီး ဆြဲထုတ္ဖို႔လုပ္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ေၾကာင္ေလးက ေၾကာက္လန္႔တၾကားနဲ႔ အဘိုးအိုရဲ႕လက္ကို ကုတ္ျခစ္ပစ္ခဲ့တယ္။ အဘိုးအုိလည္း နာက်င္လြန္းလို႔ ေအာ္မိတာေပါ့ . . ဒါေပမဲ့ သူရပ္မသြားခဲ့ဘူး။ ေၾကာင္ေလးဆီ လက္ကမ္းၿပီး ထပ္ခါထပ္ခါ ဆြဲထုတ္ႏိုင္ဖို႔ သူႀကိဳးစားခဲ့တယ္။
အဘိုးအိုရဲ႕လုပ္ရပ္ကို တျခားသူတစ္ေယာက္က ျမင္ေတာ့ ဟစ္ေအာ္ၿပီး ထိတ္လန္႔တၾကား တားျမစ္ခဲ့တယ္။
” ဒီေၾကာင္ကို ကယ္တာ ရပ္လိုက္ပါေတာ့ဗ်ာ၊ သူ႔ဘာသာ အဲဒီကေန ႐ုန္းထြက္ဖို႔ ႀကိဳးစားပါလိမ့္ မယ္ . . ခင္ဗ်ား အကုတ္ခံရတာပဲ အဖတ္တင္မွာ”
အဘိုးအိုက သူ႔စကားကို ဂ႐ုမစိုက္ပါဘူး။ ေၾကာင္ေလးကို ဆက္ကယ္တင္ၿမဲ ကယ္တင္ေနခဲ့တယ္ . . ေနာက္ဆံုးမွာ သူကယ္တင္ႏိုင္သြားခဲ့ပါေတာ့တယ္။
အဘိုးအိုက လူရြယ္ကို ေျပာလိုက္တာက-
” ငါ့သား . . ေၾကာင္ဆုိတာ ကုတ္ျခစ္ဖို႔နဲ႔ နာက်င္ေအာင္လုပ္ဖို႔ပဲ သိတယ္ . . ခ်စ္ခင္ဖို႔နဲ႔ ဂ႐ု စိုက္ဖို႔က တို႔တာ၀န္ပဲေလ . .”
စာစုကေပးခ်င္ေသာ သင္ခန္းစာ
သင့္အနားမွာ ရွိေနသူေတြကို သူတို႔ပံုစံအတိုင္း မဟုတ္ဘဲ ကိုယ့္က်င့္၀တ္အတိုင္း ဂ႐ုစိုက္ဖို႔၊ အထူးသျဖင့္ ကိုယ့္အေပၚေပးေစလိုတဲ့ ၾကင္နာမႈအတိုင္း ေစာင့္ေရွာက္ေပးဖို႔ ဒီစာစုက ပညာေပးတယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။
