ဇြန္ခိုင္ဦး (ေဆး၀ါးတကၠသိုလ္)
မခင္ခင္စီသည္ ပံုမွန္အတိုင္း က်န္းမာစြာေနထိုင္ရင္း ၂၀၁၅ ခုႏွစ္၊ အသက္ ၄၅ ႏွစ္အရြယ္တြင္ အစားအေသာက္စားေသာက္ရာတြင္ နင္သည့္ေ၀ဒနာ စျဖစ္ခဲ့သည္။ “ကင္ဆာရယ္လို႔ မသိခင္ စခံစားရတာေတြက အစာစားရင္ အရမ္းနင္တာ။ ငယ္ငယ္ကတည္းက အစာနင္တာ၊ ေဆးနင္တာေတြက ျဖစ္ေနက်ဆိုေတာ့ အရမ္းႀကီး မစိုးရိမ္မိခဲ့ဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ ပိုနင္လာတယ္လို႔ ေျပာရမယ္။ ေဆးခန္းဆရာ၀န္ ေတာ္ေတာ္စံုစံု ျပခဲ့ပါတယ္။ အသားစ (Biopsy) မယူခင္ ၁၀လအလိုေလာက္ကဆို လည္ေခ်ာင္းထဲကို မွန္ေျပာင္းၾကည့္ေသးတယ္။ ဆရာ၀န္ႀကီးက ဘာမွမေတြ႕လို႔ “ကင္ဆာမျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး၊ စိတ္မပူပါနဲ႔”ဆိုေတာ့ တျခားအေၾကာင္းေၾကာင့္လို႔ပဲ ထင္ေနခဲ့မိတာ”ဟု မခင္ခင္စီက ကင္ဆာခရီးလမ္းအစ ေ၀ဒနာခံစားခဲ့ရပံုကို ျပန္လည္ေျပာျပခဲ့သည္။
“ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ တံေတြးေတာင္ မ်ဳိလို႔မရေတာ့ပါဘူး။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ အစာမ်ဳိရင္ အစာျပန္ထြက္၊ ေရမ်ဳိရင္ ေရျပန္ထြက္တဲ့ အဆင့္အထိ ေရာက္လာခဲ့တယ္” ေ၀ဒနာမသက္သာဘဲ ပိုဆိုးလာသည့္အတြက္ နား၊ ႏွာေခါင္း၊ လည္ေခ်ာင္း အထူးကု ဆရာ၀န္တစ္ဦးႏွင့္ ျပန္ျပၿပီး မွန္ေျပာင္းၾကည့္စစ္ေဆးခဲ့ရာ လည္ေခ်ာင္းထဲတြင္ အက်ိတ္လိုလို၊ အနာလိုလိုေတြ႕ရွိ၍ အသားစယူစစ္ေဆးမႈ (Biopsy) ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ “အေျဖေစာင့္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာလည္း စိုးရိမ္စိတ္ အရမ္းမျဖစ္ခဲ့ဘူး၊ မိဘမ်ဳိး႐ိုးမွာလည္း ကင္ဆာမရွိဘူးဆိုေတာ့ မထင္ခဲ့တာပါ”ဟု မခင္ခင္စီက ေျပာျပခဲ့ၿပီး ဆရာ၀န္က“ကင္ဆာ”ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာလိုက္ခ်ိန္တြင္လည္း လက္မခံႏိုင္ခဲ့ေၾကာင္း ဆိုသည္။ “ကင္ဆာျဖစ္ေနၿပီလို႔ ေျပာလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ လက္မခံႏိုင္သလို၊ မယံုသလိုျဖစ္ခဲ့ရတယ္။ အဲဒီတုန္းက ခံစားခ်က္ကို ျပန္ေတာင္မေျပာတတ္ေတာ့ဘူး။ အဆင့္ဘယ္ေလာက္လို႔ ဆရာ၀န္က မေျပာျပခဲ့သလို အစ္မကလည္း ေမးရေကာင္းမွန္း မသိခဲ့ဘူး။ ကင္ဆာဆရာ၀န္နဲ႔ ျပန္လႊဲေပးေတာ့ ဘယ္လိုဆက္ကုရမယ္ဆိုတာ ဆရာ၀န္နဲ႔ တိုင္ပင္တယ္။ မိသားစုနဲ႔ တိုင္ပင္တယ္။ အဲဒီမွာ မိသားစုက ဘန္ေကာက္သြားဖို႔ တိုက္တြန္းၾကတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္မွာ အစ္မက ေရေတာင္မ၀င္ေတာ့ဘူးလို႔ ေျပာလို႔ရတဲ့ အေျခအေနေရာက္ေနၿပီ။ ဒါနဲ႔ ဘန္ေကာက္ေဆး႐ံုကို ခ်က္ခ်င္းထြက္လာၾကတာ။ ဟိုေရာက္တာနဲ႔ ေဆးစစ္၊ ေနာက္တစ္ေန႔ အစာအိမ္ကေန အစာသြင္းဖို႔ ခြဲခန္း၀င္ရတယ္။ အစာသြင္းတာ အဆင္ေျပၿပီဆိုတာနဲ႔ ဓာတ္ေရာင္ျခည္ကုထံုးေပး၊ ကင္ဆာေဆးသြင္း စလုပ္ေတာ့တာပါပဲ”ဟု မခင္ခင္စီက ကင္ဆာကုသမႈခရီးကို ျပန္ေျပာင္းေျပာျပခဲ့သည္။ မခင္ခင္စီသည္ ဘန္ေကာက္ေဆး႐ံုသို႔ ခင္ပြန္းျဖစ္သူႏွင့္အတူ သြားေရာက္ၿပီး ဆရာ၀န္ၫႊန္ၾကားခ်က္အတိုင္း ဓာတ္ေရာင္ျခည္ကုထံုးကို ၃၃ ႀကိမ္ခံယူၿပီး ကင္ဆာေဆးသြင္းကုထံုးကို ၇ ႀကိမ္ ခံယူခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။
“ကင္ဆာျဖစ္ေနၿပီလို႔ ေျပာလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ လက္မခံႏိုင္သလို၊ မယံုသလို ျဖစ္ခဲ့ရတယ္။ အဲဒီတုန္းက ခံစားခ်က္ကို ျပန္ေတာင္မေျပာတတ္ေတာ့ဘူး။ အဆင့္ဘယ္ေလာက္လို႔ ဆရာ၀န္က မေျပာျပခဲ့သလို အစ္မကလည္း ေမးရေကာင္းမွန္း မသိခဲ့ဘူး။ ကင္ဆာဆရာ၀န္နဲ႔ ျပန္လႊဲေပးေတာ့” . . .
“အစ္မရဲ႕ ကင္ဆာအဆင့္ကို ဆရာ၀န္ေတြက လည္ေခ်ာင္းကင္ဆာအဆင့္ (၄) (Stage 3a, 4b) လို႔ သတ္မွတ္ပါတယ္။ အစ္မက ဆရာ၀န္ေျပာစကား အရမ္းနားေထာင္ခဲ့တယ္။ဆရာ၀န္ေတြ စားေသာက္ခိုင္းတဲ့အတိုင္းပဲ စားေသာက္ပါတယ္။ ကင္ဆာေဆးသြင္းကာနီးရင္ တစ္ခါေဆးစစ္၊ သြင္းၿပီးတစ္ခါစစ္ဆိုေတာ့ အၿမဲတမ္းလိုလို ေသြးစစ္ေနရတဲ့အတြက္ ေဆးၿမီးတိုေတြ မေသာက္ရဲဘူး။ ေသြးစစ္လိုက္လို႔ အေျဖေတြက ကေမာက္ကမျဖစ္သြားရင္ ေဆးမသြင္းရမွာစိုးလို႔ ၿပီးဆံုးေအာင္ ကုရမယ္လို႔ စိတ္ပိုင္းျဖတ္ထားေတာ့ ကုသမႈေတြ ျမန္ျမန္ၿပီးခ်င္တယ္။ အိမ္ကို ျမန္ျမန္ျပန္ခ်င္တယ္ေလ။ သားကိုလည္း သတိရတဲ့ စိတ္ေတြနဲ႔ ျမန္ျမန္ကု၊ ျမန္ျမန္ေပ်ာက္ဖို႔ပဲ စိတ္ေလာေနတာ”ဟု မခင္ခင္စီက ေဆးကုသမႈ အေတြ႕အႀကံဳကို ေျပာျပခဲ့သည္။ ကင္ဆာအဆင့္ (၄)ကို ျဖတ္သန္းေက်ာ္လႊားေနရေသာ မခင္ခင္စီအတြက္ မိသားစုေဆြမ်ဳိးမ်ားကေပးေသာ ခြန္အားမ်ားက အားရွိစရာေကာင္းခဲ့သည္။
“မိသားစုက အစ္မအေပၚ အရမ္းေကာင္းတယ္။ ဒီလိုေရာဂါျဖစ္လိုက္ေတာ့ မိသားစုက အစ္မကို ဘယ္ေလာက္အထိ ခ်စ္သလဲဆိုတာ သိလာရတယ္။ အစ္မကလည္း ကိုယ့္မိသားစုက ဘယ္ေလာက္အထိ အေရးပါေၾကာင္း၊ အေရးႀကီးေၾကာင္း သိလာရတယ္။ ကိုယ့္ဘက္က ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြေကာ၊ အမ်ဳိးသားဘက္က ေမာင္ႏွမေတြေကာ အားလံုးက သားေလးအတြက္မပူရေအာင္၊ ေငြေၾကးကိစၥ မပူရေအာင္ ၀ိုင္း၀န္းပံ့ပိုးေပးခဲ့ၾကတယ္။ အမ်ဳိးသားကလည္း အလုပ္ေတြထားခဲ့ၿပီး အခ်ိန္ျပည့္ ျပဳစုေပးခဲ့တယ္။ အားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ရပါတယ္။ သူတို႔ေတြေၾကာင့္ပဲ ျပန္က်န္းမာလာခဲ့ရတာပါ”ဟု မခင္ခင္စီက ေက်းဇူးတင္စကား ေျပာၾကားခဲ့သည္။
ကင္ဆာကုသၿပီးခ်ိန္တြင္လည္း ေဆး႐ံု၏ ခ်ိန္းဆိုခ်က္အတိုင္း Follow-up ျပန္ျပျခင္း၊ ပံုမွန္က်န္းမာေရး စစ္ေဆးမႈခံယူျခင္းတို႔ကို မွန္မွန္ျပဳလုပ္ၿပီး ဆရာ၀န္မ်ား ၫႊန္ၾကားသည့္ ေနထုိင္စားေသာက္မႈပံုစံအတိုင္း လိုက္နာျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။
ယခုအခါ မခင္ခင္စီသည္ ခင္ပြန္းကိုဇာနည္ေဇာ္၀င္း၊ သားျဖစ္သူ အုပ္စိုးပိုင္တို႔ႏွင့္အတူ လႈိင္ၿမိဳ႕နယ္တြင္ က်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေနထိုင္လ်က္ရွိပါသည္။ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္က စျဖစ္ခဲ့သည့္ ကင္ဆာကို ကုသေအာင္ျမင္ခဲ့သည္မွာ ၄ ႏွစ္ေက်ာ္ၿပီျဖစ္သည့္ မခင္ခင္စီက အျခားကင္ဆာျဖစ္ေနသူမ်ား၊ ကင္ဆာကုသမႈ ခံယူေနသူမ်ားအားလံုးကို ယခုလို အားေပးစကား ေျပာၾကားလိုက္ပါသည္။
“ကိုယ္နဲ႔ဘ၀တူ ကင္ဆာေ၀ဒနာရွင္ေတြကို ေျပာခ်င္တာက “စိတ္ဓာတ္မက်ပါနဲ႔။ စိတ္ဓာတ္က်မယ္၊ စိတ္ဖိစီးမႈလည္းမ်ားမယ္ဆုိရင္ ေရာဂါေ၀ဒနာလည္း ခံစားရ၊ စိတ္ေ၀ဒနာလည္း ခံစားရဆိုေတာ့ ႏွစ္ခါ႐ႈံးေနမွာေပါ့ေနာ္။ ျဖစ္လာသမွ် အေကာင္းလို႔ပဲေတြးၿပီး ကုသမႈခံယူရမွာပါ။ ေနာက္ၿပီး ေရာဂါျဖစ္ၿပီလို႔ သိလိုက္တာနဲ႔ သိပ္မစဥ္းစားပါနဲ႔၊ မေတြေ၀ေနပါနဲ႔၊ အျမန္ဆံုး ကုသမႈခံယူပါ။ ဒီေရာဂါက ေဆးၿမီးတိုေတြနဲ႔ မရပါဘူး။ အဆင့္ဘယ္ေလာက္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ကလြဲလို႔ က်န္တဲ့အေျခအေနေတြမွာ သိတာနဲ႔ အျမန္ဆံုး ကုသမႈခံယူလိုက္ရင္ ဒီေရာဂါကို အႏိုင္ယူႏိုင္မွာပါ”
(မွတ္ခ်က္။ ။ ဓာတ္ပံုမ်ားကို မခင္ခင္စီ၏ ခြင့္ျပဳခ်က္ျဖင့္ ေဖာ္ျပျခင္းျဖစ္ပါသည္။ အယ္ဒီတာ)
