ပါေမာကၡဦးေန၀င္း(အ႐ိုးခြဲစိတ္ဆရာ၀န္ႀကီး)ႏွင့္ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးျခင္း
ေမး ။ ေျခမဘုထြက္ျခင္းအေၾကာင္း သိပါရေစ ဆရာ။
ေျဖ ။ အရပ္ထဲမွာေတာ့ Bunion လို႔ေခၚပါတယ္။ ေဆးပညာအရေတာ့ Halus valgus လို႔ေခၚပါတယ္။ ဒီေရာဂါက အမ်ားအားျဖင့္ ႐ွဴးဖိနပ္စီးတဲ့လူေတြ၊ ႏုိင္ငံေတြမွာ အဓိကျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ႐ွဴးဖိနပ္မစီးတဲ့ႏုိင္ငံေတြမွာ အျဖစ္နည္းပါတယ္။ ဆရာတုိ႔ႏုိင္ငံေတြမွာဆိုရင္ အျဖစ္နည္းပါတယ္။
ေမး ။ ေျခမဘုထြက္တဲ့အခါ ဘယ္လို ေရာဂါလကၡဏာေတြကို ေတြ႕ရတတ္ပါသလဲ ဆရာ။
ေျဖ ။ အဲဒီေရာဂါျဖစ္ၿပီဆုိရင္ ေျခမက ေျခညႇိဳးဘက္ကုိ ေစာင္းၿပီးေတာ့ ခြင္သြားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ခါတေလ သိပ္ဆုိးသြားရင္ ေျခညိႇဳးေအာက္ ေရာက္သြားတာ၊ ထပ္သြားတာေတြ ျဖစ္သြားပါတယ္။ သိပ္ေစာင္းသြားရင္ ေျခမရင္းေနရာက ဘုႀကီးျဖစ္လာပါတယ္။ ေျခမအရင္းကအဆစ္ေနရာမွာ ထြက္လာတာျဖစ္ပါတယ္။ ၿပီးရင္ ေျခမအရင္းက ေငါထြက္လာပါတယ္။ ေငါထြက္လာေတာ့ အ႐ိုးကလည္း ေငါထြက္လာတယ္။ တစ္ခါတေလမွာ ေငါလာတဲ့ အ႐ိုးအေပၚ ဖိနပ္စီးအားက သြားဖိမိတဲ့အခါ အရည္ၾကည္အိတ္ (Bursor)ေတြ ျဖစ္လာပါတယ္။ အ႐ိုး ေငါလာတာေၾကာင့္ ဒီလို ေရာဂါျဖစ္လာရၿပီးေတာ့ မ်ားေသာအားျဖင့္ေတာ့ ႐ွဴးဖိနပ္အစီးမ်ားတဲ့အတြက္ အ႐ိုးေငါလာရတာျဖစ္ပါတယ္။ ဖိအားေတြကလည္း အေရျပားေပၚမွာမ်ားလာတဲ့အတြက္ အေရျပားေတြ နီလာတယ္၊ ေရာင္လာတယ္၊ အရည္ၾကည္အိတ္ကလည္းပုိး၀င္တာေတြျဖစ္တတ္ပါတယ္။ အဲဒီလို ပုိး၀င္တဲ့အခါမွာေတာ့ ပုိၿပီးဆုိးသြားေစႏုိင္ပါတယ္။ အထိမခံႏုိင္ေတာ့တာ၊ အရမ္းနာက်င္တာေတြျဖစ္လာၿပီး လမ္းေလွ်ာက္ရခက္မယ္၊ ဖိနပ္မစီးႏုိင္တာေတြျဖစ္လာပါတယ္။
ေမး ။ ေျခမဘုထြက္ရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းကို သိပါရေစ ဆရာ။
ေျဖ ။ ေျခေထာက္က ပံုပ်က္လာတယ္၊ ေနာက္ၿပီးေတာ့ နာလာတယ္၊ လမ္းေလွ်ာက္လို႔မရေတာ့ဘူး..စသျဖင့္ ျဖစ္လာပါတယ္။ ဒီေရာဂါက မ်ဳိး႐ိုးဗီဇေၾကာင့္လည္း ျဖစ္တတ္တယ္လို႔လည္း ယူဆၾကပါတယ္။ အဲဒါက လည္းဟုတ္ပါတယ္။ ဆရာတုိ႔တုိင္းျပည္မွာဆိုရင္ တခ်ဳိ႕လူေတြက ႐ွဴးဖိနပ္မစီးဘဲနဲ႔ ေျခညႇပ္ဖိနပ္ပဲ စီးေနေပမယ့္လည္း ျဖစ္တတ္တာေတြရွိပါတယ္။ အေဖ၊ အေမမွာဒီေရာဂါရွိရင္ သားသမီးေတြမွာျဖစ္ဖို႔ အခြင့္အလမ္းမ်ားပါတယ္။ ႐ွဴးဖိနပ္စီးတုိင္းလည္း ျဖစ္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ မ်ဳိး႐ိုးကလည္း ရွိေနခဲ့ရင္ေတာ့ ဒီေရာဂါျဖစ္ႏုိင္ေျခရွိပါတယ္။ ဒီေရာဂါျဖစ္တဲ့သူ ၉၀ ရာခိုင္ ႏႈန္းက အမ်ဳိးသမီးေတြမွာျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ဒီေရာဂါျဖစ္လာတဲ့အခါမွာ အဆစ္က ခိုင္ခံ့မႈမရိွေတာ့ပါဘူး။ အရြတ္ေတြကလည္း ခိုင္ခ့ံမႈမရွိေတာ့ပါဘူး။ အရြတ္ေတြ ေလ်ာ့ရဲလာႏုိင္ပါတယ္။
မ်ဳိး႐ိုးဗီဇ ရွိေနေပမယ့္လည္း ဒီေရာဂါက ျဖစ္ခ်င္မွသာျဖစ္တတ္တာပါ။ ဒါေပမဲ့ ထိပ္ခြၽန္တဲ့ ႐ွဴးဖိနပ္ေတြ၊ ေဒါက္ဖိနပ္ေတြ စီးတာမ်ားရင္ေတာ့ ေရာဂါကုိျဖစ္ေစႏုိင္သလို ဆုိး၀ါးသြားေစႏုိင္တဲ့အေၾကာင္းရင္းပဲျဖစ္ပါတယ္။ တျခားေရာဂါေတြျဖစ္တဲ့ ဒူးအဆစ္ေရာင္ေရာဂါ၊ ေဂါက္အဆစ္ေရာင္ေရာဂါေတြရွိသူနဲ႔ ေျခေထာက္ျပားတဲ့သူေတြမွာ ဒီေရာဂါျဖစ္ဖို႔ အလားအလာပိုမ်ားပါတယ္။ ျဖစ္ရင္လည္း ပုိဆုိးတတ္ပါတယ္။
ေမး ။ ေျခမဘုထြက္ရင္ ဘယ္လိုေရာဂါရွာေဖြရပါသလဲ ဆရာ။
ေျဖ ။ ေျခေထာက္က အဲဒီလိုျဖစ္ေနရင္ ဓာတ္မွန္ ႐ိုက္ၾကည့္ရပါတယ္။ အ႐ိုးေငါေနတာေတြကို ပုိေတြ႕ေစႏုိင္ပါတယ္။ တခါတေလၾကရင္ အဆစ္ေရာင္ေရာဂါေတြျဖစ္ေနတာရွိခဲ့ရင္လည္း ေတြ႕ႏုိင္ပါတယ္။
ေမး ။ ေျခမဘုထြက္တဲ့ အေျခအေနမျဖစ္ေအာင္ ဘယ္လိုကာကြယ္ရမလဲ ဆရာ။
ေျဖ ။ ဒီေရာဂါကိုကာကြယ္ဖို႔က ထိပ္ပုိင္းက်ပ္တဲ့ ေဒါက္ဖိနပ္ေတြနဲ႔ ရွဴးဖိနပ္ေတြကို မေရြးပါနဲ႔။ ေျခေခ်ာင္းေတြ ေခ်ာင္ေခ်ာင္ခ်ိခ်ိျဖစ္တာကုိ၀ယ္ပါ။ ေနာက္ၿပီး
ဖိနပ္၀ယ္ရင္လည္း ညေနပုိင္း အခ်ိန္မွာသြား၀ယ္ပါ။ ညေနပုိင္းမွာ ေျခေထာက္က အနည္းငယ္ပုိႀကီးေနတတ္တဲ့အတြက္ အဲဒီအခ်ိန္မွာ အေနေတာ္အရြယ္က စီးဖို႔အဆင္ေျပဆံုးပါ။ တခ်ဳိ႕ေျခေထာက္ေတြက ႏွစ္ဖက္အရြယ္မညီတာေတြရွိပါတယ္။ အဲဒီအခါ ႀကီးတဲ့ေျခေထာက္နဲ႔ေတာ္တာကုိပဲ ေရြးသင့္ပါတယ္။ ဖိနပ္ကိုႏွစ္ဖက္စလံုးစီးၾကည့္ၿပီး လမ္းနည္းနည္း အရင္ေလွ်ာက္ၾကည့္သင့္ပါတယ္။
ေျခေထာက္ေတြ က်ပ္ေနလား၊ အဆင္ေျပရဲ႕လားဆိုတာ ေသခ်ာၾကည့္သင့္ပါတယ္။ ေျခေထာက္ျပားတဲ့သူဆုိရင္ ဖိနပ္ကို အထဲက အခံုးေလးေတြပါတဲ့ ဖိနပ္ေလးေတြပါတာကုိ ေရြးသင့္ပါတယ္။ ဖိနပ္ထဲမွာခံတဲ့အခံေလးေတြက အမ်ဳိးမ်ဳိးရွိပါတယ္။ အဲဒါေလးေတြ သံုးေပးသင့္ပါတယ္။ ေျခေထာက္က ဘုျဖစ္ခ်င္သလို ျဖစ္လာရင္ ဖိနပ္နဲ႔ အဲ့ဒီ ဘုႀကီးၾကားမွာ အခံေလးေတြ ခံေပးထားသင့္ပါတယ္။
ေမး ။ ေျခမဘုျဖစ္လာရင္ ဘယ္လိုကုသမႈေပးရပါသလဲ ဆရာ။
ေျဖ ။ ကုသမႈအေနနဲ႔ ဒီေရာဂါျဖစ္ရင္ ဒီဘုေတြကုိ ေငါေနတဲ့ေနရာမွာ Padding ေလးေတြေပးတယ္။ ႐ွဴးဖိနပ္စီးတဲ့အခါမွာ ေျခမေအာက္နဲ႔ေဘးမွာခံေပးတယ္။ ဖိနပ္ကုိေျပာင္းလဲစီးခိုင္းပါတယ္။ အနာသက္သာေစမယ့္ ေသာက္ေဆးေတြ ေပးရပါတယ္။ အရမ္းနာရင္ ေဆးထိုးေပးတာမ်ဳိး လုပ္ေပးလို႔ရပါတယ္။ သက္သာရာ သက္သာေၾကာင္းလုပ္ေပးရပါတယ္။ ဒီလိုလုပ္လို႔ မွ မသက္သာဘူးဆိုရင္ ခြဲစိတ္ကုသမႈ ေပးရပါတယ္။ ခြဲစိတ္ကုသတဲ့အပိုင္းအေနနဲ႔ အရည္ၾကည္အိတ္ရွိရင္ အရည္ၾကည္အိတ္ကုိ ခြဲထုတ္ပစ္ရပါတယ္။ ေျခမ ပံုပ်က္ေနတာကိုလည္း ျပန္တည့္ေအာင္ အ႐ိုးေတြကို အမ်ဳိးမ်ဳိးကုသေပးရပါတယ္။ ျဖတ္သင့္တဲ့ အ႐ိုးကုိျဖတ္၊ တည့္ရမယ့္အ႐ိုးကုိတည့္ရပါတယ္။ ခြဲစိတ္မႈကအမ်ဳိးမ်ဳိးျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ အဆစ္ထိခိုက္မႈ၊ အ႐ိုးထိခိုက္မႈေတြေပၚမူတည္ၿပီး ခြဲစိတ္ေပးရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေရာဂါကုိ ခြဲစိတ္မႈက လူနာအေျခအေန၊ အလုပ္အကုိင္၊ က်န္းမာေရးအေျခအေန၊ အသက္အရြယ္၊ ခြဲစိတ္ကုသေပးတဲ့ ဆရာ၀န္ရဲ႕ အားသာမႈ စတာေတြအေပၚမွာ မူတည္ၿပီးေတာ့ ခြဲစိတ္မႈေတြ လုပ္ေပးပါတယ္။ ခြဲစိတ္ၿပီဆိုရင္ ေျခေထာက္ကုိ ေျခာက္ပတ္ေလာက္ မလႈပ္ရွားေစဖို႔ ေက်ာက္ပတ္တီးစည္းထားသင့္ရင္ စည္းေပးထားရပါတယ္။ ခြဲစိတ္ထားတာေတြ ပံုမွန္ျဖစ္ေအာင္ ေစာင့္ရတဲ့အခ်ိန္ကေတာ့ၾကာႏုိင္ပါတယ္။ တစ္ခါခြဲစိတ္ၿပီးရင္ေတာ့ ျပန္ျဖစ္ႏုိင္ဖို႔ကေတာ့ နည္းသြားပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ခုနကေျပာခဲ့တဲ့ ရွဴးဖိနပ္ေတြ၊ ေျခေခ်ာင္းေနရာ အရမ္းက်ပ္တဲ့ ဖိနပ္ေတြေတာ့ လံုး၀မစီးသင့္ေတာ့ပါဘူး။ ေျခေထာက္တစ္ဖက္တည္းမွာ ျဖစ္တတ္သလို ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္လံုးမွာလည္း ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ႏွစ္ဖက္စလံုးမွာျဖစ္တယ္ဆုိရင္ေတာ့ ကုသရတာလည္း ပုိခက္ပါတယ္။ အေျခအေနလည္း ပုိဆုိးႏုိင္ပါတယ္။ ခြဲၿပီးရင္ လမ္းမေလွ်ာက္ႏုိင္တဲ့အေျခအေနေတြကုိ လူနာအေနနဲ႔ ဘယ္လိုရင္ဆုိင္မလဲေပၚမူတည္ၿပီး ႏွစ္ဖက္ၿပိဳင္ခြဲမလား၊ တစ္ဖက္ၿပီးမွ တစ္ဖက္ခြဲမလားဆုိတာ ဆံုးျဖတ္ပါတယ္။
ေမး ။ ေျခမဘုထြက္တာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဆရာ့အေတြ႕အႀကံဳေလးေတြကို မွ်ေ၀ေပးပါလား ဆရာ။
ေျဖ ။ အမ်ဳိးသမီးေတြ ဒီလိုျဖစ္တာ ဆရာ ေတြ႕ဖူးပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ျဖစ္တာနည္းပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ခြဲစိတ္ ရေလာက္ေအာင္ ဆုိး၀ါးတာေတာ့ မရွိပါဘူး။ အမ်ဳိးသမီးေတြစီးတဲ့ ရွဴးဖိနပ္ ထိပ္ပုိင္းက ပုိက်ပ္တတ္တာေၾကာင့္ ပုိအျဖစ္မ်ားတာျဖစ္ပါတယ္။ ႐ွဴးဖိနပ္မွာ ေဒါက္ပါတာကို စီးၾကတဲ့အတြက္ ဖိအားက ေျခေခ်ာင္းေတြအေပၚမွာ မ်ားသြားပါတယ္။
(Healthy Life ဂ်ာနယ္မွ စီစဥ္တင္ဆက္သည့္ အပတ္စဥ္ ေသာၾကာေန႔ထုတ္ Healthy Life ဂ်ာနယ္၊ https://www.facebook.com/healthylifejournalmyanmar/ ႏွင့္ www.healthylifejournalmyanmar.com တို႔တြင္ ေဖာ္ျပပါရွိသမွ် က်န္းမာေရးႏွင့္ အလွအပဆိုင္ရာ သတင္းမ်ား၊ သတင္းေဆာင္းပါးမ်ား၊ အေမးအေျဖမ်ား၊ ဘာသာျပန္ေဆာင္းပါးမ်ားကို လြတ္လပ္စြာ မွ်ေ၀ႏိုင္ပါသည္။ သို႔ရာတြင္ မည္သည့္ Facebook စာမ်က္ႏွာ၊ Website မ်ားတြင္မဆိုျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပျခင္းကို ခြင့္မျပဳပါေၾကာင္း အသိေပး ေၾကညာအပ္ပါသည္။)
