၊ စူး ၊ (ေဆး၀ါးတကၠသိုလ္)
တစ္ခါတုန္းက ၿမိဳ႕ငယ္ေလး တစ္ၿမိဳ႕မွာ မ်က္မျမင္တစ္ေယာက္ ေနထိုင္ပါတယ္။ သူက ညဘက္ အျပင္ထြက္တိုင္း၊ ထြက္တိုင္း သူ႔ လက္ထဲမွာ မီးအိမ္တစ္လံုးယူသြား ေလ့ရွိတယ္။
ေမွာင္မည္းတဲ့ ညတစ္ညမွာ ေတာ့ မီးအိမ္တစ္လံုးနဲ႔ လမ္းေလွ်ာက္ေနတဲ့ သူ႔ကိုလည္းျမင္ေရာ အမ်ဳိး သားလူအုပ္ႀကီး တစ္ခုက ရယ္သြမ္း ေသြးၾကပါသတဲ့ . . ။
“ ဟားဟား . . မ်က္မျမင္က မီးအိမ္ယူေတာ့ ဘာမ်ားျမင္ရမွာ မလို႔လဲ”
လူအုပ္ႀကီးက တစ္ေယာက္ တစ္ေပါက္ေျပာၿပီး ရယ္ေမာဟား တိုက္တဲ့အခါ မ်က္မျမင္ကယဥ္ေက်း စြာနဲ႔-
“ ဒီမီးအိမ္က ကြၽန္ေတာ့္အ တြက္ မဟုတ္ပါဘူး။ မ်က္စိျမင္တဲ့ ခင္ဗ်ားတို႔ေတြအတြက္ပါ . . မီးအိမ္ မရွိရင္ ခင္ဗ်ားတို႔ ကြၽန္ေတာ့္ကို တိုက္မိမွာစိုးလို႔ပါ”
ဒီေတာ့မွ မ်က္စိျမင္တဲ့ လူအုပ္ ႀကီးအရွက္ရၿပီး ေတာင္းပန္ရပါေတာ့တယ္။
ဒီပံုျပင္ေလးကို ၾကားဖူးၿပီး ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ဒီပံုျပင္ေလးကို ျပန္ဖတ္မိလိုက္တဲ့အခါ တျခား လူအေပၚ မေ၀ဖန္ခင္၊ မေျပာခင္ ႏွစ္ႀကိမ္ျပန္စဥ္းစားဖို႔လိုတဲ့အေၾကာင္း၊ တျခားသူကို အျပစ္မတင္ခင္ ႏွစ္ႀကိမ္ ျပန္ေတြးသင့္တဲ့အေၾကာင္း ထပ္မံနားလည္ေစခ်င္ပါတယ္။
(Healthy Life ဂ်ာနယ္မွ စီစဥ္တင္ဆက္သည့္ အပတ္စဥ္ ေသာၾကာေန႔ထုတ္ Healthy Life ဂ်ာနယ္၊ https://www.facebook.com/healthylifejournalmyanmar/ ႏွင့္ www.healthylifejournalmyanmar.com တို႔တြင္ ေဖာ္ျပပါရွိသမွ် က်န္းမာေရးႏွင့္ အလွအပဆိုင္ရာ သတင္းမ်ား၊ သတင္းေဆာင္းပါးမ်ား၊ အေမးအေျဖမ်ား၊ ဘာသာျပန္ေဆာင္းပါးမ်ားကို လြတ္လပ္စြာ မွ်ေ၀ႏိုင္ပါသည္။ သို႔ရာတြင္ မည္သည့္ Facebook စာမ်က္ႏွာ၊ Website မ်ားတြင္မဆိုျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပျခင္းကို ခြင့္မျပဳပါေၾကာင္း အသိေပး ေၾကညာအပ္ပါသည္။)
