ပါေမာကၡေဒါက္တာခင္လွလွ (နား၊ ႏွာေခါင္း၊ လည္ေခ်ာင္း၊ ဦးေခါင္းႏွင့္လည္ပင္းေရာဂါပညာဌာန၊ ေဆးတကၠသိုလ္-၁)၊ ရန္ကုန္
ေႏြေလ႐ူးေလး အေ၀ွ႔မွာ ေၾကြက်လာတဲ့ သစ္ရြက္ေျခာက္ေတြ . . . အ႐ိုးၿပိဳင္းၿပိဳင္းက်ေနတဲ့ သစ္ပင္ေတြ . . . ေန႔ခင္းဘက္ အပူဒဏ္ေတြကို ခံစားရင္း ဗစ္တာခင္ညိဳရဲ့ “ ေႏြေရာက္ၿပီေလ၊ ႐ိုးတံက်ဲက်ဲ ပင္အိုတို႔ အလွခ်င္းလည္းၿပိဳင္ . . .” ဆိုတဲ့ သီခ်င္းကို သတိရေနမိပါတယ္။ ကြၽန္မတို႔ငယ္ငယ္က စာေမးပြဲ ရာသီေရာက္ရင္ ဒီလိုပဲ သစ္ရြက္ေတြေၾကြၿပီး ဥၾသ တြန္သံေလးကိုၾကားရပါတယ္။ ဥၾသတြန္ေလ၊ ကြၽန္မတို႔လည္း ရင္တုန္ေလေပါ့။ စာေမးပြဲႀကီးက နီးသထက္ နီးလာတာကိုး။ တစ္ႏွစ္လံုး ႀကိဳးစားထားၿပီး ပန္းတိုင္ေရာက္ခါနီးဆိုလို႔ မေန႔တံုးက မဟာသိပၸံ ဒုတိယႏွစ္သင္တန္းသား၊ သင္တန္းသူေတြကို ကြၽန္မစာသင္ရတယ္။ ဒီႏွစ္စာေမးပြဲက စုစုေပါင္း ေျခာက္ေယာက္ေျဖမွာ . . သူတို႔အားလံုးကို ေအာင္ေစခ်င္တာ။ ကြၽန္မတို႔ စာေမးပြဲေျဖတုန္းကလည္း ကြၽန္မတို႔ ဆရာ၊ ဆရာမေတြ ဒီလိုပဲေနၾကမွာပါ။ ကိုယ္တိုင္မိဘ ျဖစ္လာတဲ့အခါ မိဘေမတၱာကို ပိုၿပီး ခံစားႏိုင္တာမ်ဳိးေပါ့။
ဒီေန႔ သင္ေပးရတာကေတာ့ အတြင္းနားမွာ အရည္စုတဲ့ ေရာဂါပါ။ Meniere’s Disease လို႔ ေခၚပါတယ္။ ၁၈၆၁ ခုနွစ္မွာ Prosper Meniere ကစၿပီး ေတြ႕ရိွခဲ့တာမို႔ဂုဏ္ျပဳေခၚေ၀ၚတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ျပင္ပလူနာဌာနမွာ ခ်ာခ်ာလည္မူးလို႔လာျပတဲ့ လူနာေတြ ရဲ႕ ၁၀ ရာခိုင္ႏႈန္းမွ ၂၀ ရာခိုင္ႏႈန္းဟာ ဒီေရာဂါရွင္ေတြျဖစ္တယ္။
ေရာဂါျဖစ္ရတဲ့ အေၾကာင္းရင္း အတိအက် မသိေပမယ့္ အတြင္းနားကို ေသြးေရာက္ရွိမႈ နည္းတာနဲ႔ ကိုယ့္တစ္သွ်ဴးေတြကို ကိုယ္ျပန္တိုက္တဲ့ အေျခအေနမ်ဳိးေတြမွာ အတြင္းနားထဲမွာ အရည္ေတြစုၿပီး ခ်ာခ်ာလည္မူးတာ၊ နားထဲမွာ အသံၾကားတာ၊ အၾကားအာ႐ံုေလ်ာ့တာ၊ နားထဲမွာတင္းတင္းႀကီး ျဖစ္ေနတာမ်ဳိးလည္း ခံစားရတယ္။ အဲဒီလိုခံစားရတာဟာ အနည္းဆံုး ၁ နာရီကေန အမ်ားဆံုး၂၄ နာရီပဲ ၾကာတယ္။ ၿပီးသြားရင္ ျပန္ေကာင္းသြားျပန္ေရာ။
လူနာကို စမ္းသပ္ၾကည့္ရင္လည္း အမ်ားစုက ေကာင္းေနတဲ့ အခ်ိန္မွာလာျပၾကတာဆိုေတာ့ အကုန္အေကာင္းပဲ။ နားစမ္းတဲ့ စက္တစ္မ်ဳိးနဲ႔ စမ္းသပ္ၾကည့္ရင္ေတာ့ အၾကားအာ႐ံုမ်ဳိးစံုေျပာင္းေနတာေတြ႕ရမယ္။ ဒီတစ္ခါစမ္းရင္ အၾကားအာ႐ံု ေကာင္းလိုက္၊ ေနာက္တစ္ခါ မေကာင္းလိုက္နဲ႔။
ေနာက္တစ္မ်ဳိးက lycerol Dehydration test ပါ။ ၅၀ ရာခိုင္ႏႈန္း ဂလူးကို႔စ္ကို ပါးစပ္က တိုက္လိုက္လို႔ အတြင္းနားထဲက အရည္ေတြေလ်ာ့သြားၿပီး အၾကားအာ႐ံု ခဏျပန္ေကာင္းသြားရင္ ဒီေရာဂါျဖစ္ေနတယ္လို႔ သတ္မွတ္တာ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ နားျပန္စမ္းသပ္ရင္လည္း ေကာင္းလာတာကို ေတြ႕ရတယ္။ ဒီေရာဂါ မဟုတ္ေပမယ့္ အလားတူ ေရာဂါလကၡဏာေတြနဲ႔ လာတာေတြလည္း ရိွေသးတယ္။ ဥပမာ-အမွတ္(၈)နာဗ့္ေၾကာမႀကီးကျဖစ္တဲ့ Acoustic Neuroma ပါ။
– ဒီေရာဂါကို ကုသရာမွာ ေဆး၀ါးနဲ႔ အရင္ကုပါ တယ္။ ၈၀ ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္ကေတာ့ ေဆးနဲ႔ပဲ သက္သာသြားၾကပါတယ္။
– ပထမဆံုးလုပ္ရမွာက အစားအေသာက္ပါ။ဆားတို႔၊ ေရတို႔ ေလွ်ာ့ရမယ္။ အတြင္းနားထဲမွာ အ ရည္ပိုစုေနမွာ စိုးလို႔။
– အတြင္းနားကို ေသြးစီးတာ မ်ားေအာင္ ေပး တဲ့ ေဆး၊
– အတြင္းနား ၿငိမ္သက္ေအာင္လုပ္တဲ့ေဆး (Labyrinthine sedatives)၊
– ဆီးေဆး စတာေတြနဲ႔ သက္သာသြားတတ္ပါ တယ္။
ေဆး၀ါးနဲ႔ ကုသလို႔ မသက္သာတဲ့သူေတြကိုေတာ့ ခြဲစိတ္ကုသပါတယ္။ အဓိကကေတာ့ အတြင္းနားမွာစုေနတဲ့ အရည္အိတ္ကေလးကို ေဖာက္ထုတ္တာပါပဲ။ Endolymphatic sinus surgeryလို႔ ေခၚပါတယ္။ လုပ္ၿပီးၿပီးခ်င္း ၉၀ ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္ သက္သာေပမယ့္ ၅ႏွစ္ေလာက္ၾကာေတာ့ ၆၀ ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္ပဲ သက္သာေတာ့တယ္။
နားအၾကားအာ႐ံု ေကာင္းေနေသးတဲ့သူေတြမွာ ဟန္ခ်က္ထိန္းတဲ့ အာ႐ံုေၾကာကို ျဖတ္ပစ္ပါတယ္။ ခုနကနည္းထက္ ပိုအႏၱရာယ္မ်ားေပမယ့္ ၁၀ႏွစ္ၾကာတဲ့အထိ လူနာ ၉၀ ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္က သက္သာေနတယ္လို႔ ဆိုတယ္။ ဟန္ခ်က္ထိန္းတဲ့ အတြင္းနားအပိုင္းကို အာထရာေဆာင္းတို႔၊ နားကို ထိခိုက္ေစတဲ့ ေဆး ဥပမာ- ဂ်န္တာမိုင္ဆင္ေဆးတို႔နဲ႔ ဖ်က္ဆီးပစ္တာလည္းရိွတယ္။
နားအၾကားအာ႐ံု မေကာင္းေတာ့တဲ့သူေတြမွာေတာ့ အတြင္းနားတစ္ခုလံုး (အၾကားအာ႐ုံ အပိုင္းေရာ၊ ဟန္ခ်က္ထိန္းတဲ့ အပိုင္းေရာ)ကိုပါ ဖ်က္ဆီးလိုက္တယ္။
ဒီေရာဂါဟာ စျဖစ္ၿပီး ၁၀ ႏွစ္ေလာက္ၾကာရင္ ခ်ာခ်ာလည္ မူးတာသက္သာသြားၿပီး နားအၾကား အာ႐ံုကေတာ့ ပိုၿပီး ထိခိုက္လာတတ္တယ္။ လူနာသံုးပံု တစ္ပံုမွာလည္း ေနာက္နားတစ္ဖက္ကို ကူးသြားတတ္ပါတယ္။
Healthy Life ဂ်ာနယ္မွ စီစဥ္တင္ဆက္သည့္ အပတ္စဥ္ ေသာၾကာေန႔ထုတ္ Healthy Life ဂ်ာနယ္၊ https://www.facebook.com/healthylifejournalmyanmar/ ႏွင့္ www.healthylifejournalmyanmar.com တို႔တြင္ ေဖာ္ျပပါရွိသမွ် က်န္းမာေရးႏွင့္ အလွအပဆိုင္ရာ သတင္းမ်ား၊ သတင္းေဆာင္းပါးမ်ား၊ အေမးအေျဖမ်ား၊ ဘာသာျပန္ေဆာင္းပါးမ်ားကို လြတ္လပ္စြာ မွ်ေ၀ႏိုင္ပါသည္။ သို႔ရာတြင္ မည္သည့္ Facebook စာမ်က္ႏွာ၊ Website မ်ားတြင္မဆိုျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပျခင္းကို ခြင့္မျပဳပါေၾကာင္း အသိေပး ေၾကညာအပ္ပါသည္။
