ေဒါက္တာ ေဒၚ၀င္း၀င္းျမင့္
အာဟာရဆိုင္ရာအထူးကု ဆရာ၀န္ႀကီးႏွင့္ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးျခင္း
ဗီတာမင္ေအခ်ဳိ႕တဲ့ျခင္း
ကေလးေတြမွာ အမ်ားဆံုး ခ်ဳိ႕တဲ့တဲ့ ဗီတာမင္ ဓာတ္ကေတာ့ ဗီတာမင္ ေအ ျဖစ္ပါတယ္။
ဗီတာမင္ ေအခ်ဳိ႕တဲ့တဲ့အခါ Bitot’s Spots လို႔ ေခၚတဲ့ မ်က္လံုးမ်က္သားခြံအျဖဴထဲမွာ ငါးေၾကး ခြံလိုမ်ဳိး အကြက္ကေလးေတြ ျဖစ္ေနတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ လက္တေတာင္ဆစ္မွာ ၾကာဆူးေတြလိုမ်ဳိး အဖုေလးေတြ ေပါက္လာတာမ်ဳိးလည္း ရွိပါတယ္။ အရင္ေခတ္တုန္းကဆိုရင္ ဒီလို ေရာဂါလကၡဏာေတြက ပိုမ်ားပါတယ္။ အခုေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ အစိုးရက ဗီတာမင္ေအ ငါးသိန္းအားေဆးျပားေတြကို ငါးႏွစ္ ေအာက္ကေလးေတြမွာ တိုက္ေကြၽးေနတဲ့အတြက္ ဗီတာမင္ေအ ခ်ဳိ႕တဲ့တာက အေတာ္ေလးေလ်ာ့နည္း လာၿပီလို႔ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။
ဗီတာမင္ ေအခ်ဳိ႕တဲ့ရင္ ဗီတာမင္ေအ ငါးသိန္း အားကို တစ္ႏွစ္မွ တစ္လံုးပဲ စားေပး႐ံုနဲ႔ လံုေလာက္ပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ မိဘေတြက်ေတာ့ သူတို႔ကေလး အရင္က ဗီတာမင္ ေအ ခ်ဳိ႕တဲ့ဖူးလို႔ ထပ္ၿပီး ျဖစ္မွာ စိုးတာနဲ႔ ခဏခဏ မလိုအပ္ဘဲ ေကြၽးတာမ်ဳိး ရွိပါတယ္။ ဒီေတာ့ ဗီတာမင္ေအမ်ားၿပီး အဆိပ္သင့္ႏိုင္ပါတယ္။ ဗီတာမင္ေအဓာတ္ မ်ားတဲ့အခါ ကေလးေတြ ေခါင္းမူးေခါင္းကိုက္တာ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။
အစားအစာ အေနနဲ႔ ဗီတာမင္ေအ ျပည့္၀ဖို႔ “စိမ္းေသာအရြက္၊ ၀ါေသာ အသီး”ေဆာင္ပုဒ္နဲ႔အညီ ေကြၽးႏိုင္ဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ ကေလးေတြ ေမြးစ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ အရြယ္ဆို သင့္တင့္မွ်တတဲ့ အစားအစာ အေတာ္မ်ားမ်ား ေကြၽးလို႔ရေနပါၿပီ။ ဘာမွ ေရွာင္စရာမလိုဘဲ အစားအေသာက္ေတြ အားလံုး စားလို႔ရပါတယ္။ ဒီလိုအခ်ိန္မ်ဳိးမွာဆိုရင္ ကေလးေတြကို အရြက္ေၾကာ္ေတြ ေကြၽးေပးဖို႔ သင့္ေတာ္ပါတယ္။ ဆရာမတို႔ ႏိုင္ငံမွာဆို စိမ္းေသာ အရြက္ထဲမွာ ကန္စြန္းရြက္ေၾကာ္၊ ဟင္းႏုနယ္ရြက္ေၾကာ္တို႔လိုမ်ဳိး အရြက္ေတြဟာ လက္လွမ္းတစ္မီမွာရွိတဲ့အတြက္ မိဘေတြအေနနဲ႔ ကေလးေတြကို ေခ်ာ့ၿပီး ေကြၽးရပါမယ္။ ေနာက္တစ္ခုက ၀ါေသာအသီးလို႔ ဆိုတဲ့အတိုင္း ဖ႐ံုသီး၊ သရက္သီး၊ သေဘၤာသီး စတာေတြမွာ ဗီတာမင္ေအအမ်ားႀကီး ပါပါတယ္။ အဲဒီလို အစားအစာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ဗီတာမင္ ေအေတြရွိေနတဲ့ အတြက္ ခ်ဳိ႕တဲ့စရာအေၾကာင္း မရွိပါဘူး။ အဓိကက အာဟာရအစံုအလင္မစားလို႔ ျဖစ္ေနတာပါ။
ဗီတာမင္ဘီခ်ဳိ႕တဲ့ျခင္း
ဗီတာမင္ဘီခ်ဳိ႕တဲ့တဲ့အခါ ကေလးေတြမွာ ဘယ္ရီဘယ္ရီလို႔ေခၚတဲ့ ေရာဂါျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ဒီေရာဂါက တိတိက်က် ေျပာရရင္ ဗီတာမင္ ဘီအုပ္စုထဲက ဘီ ၁ ခ်ဳိ႕တဲ့တာပါ။ ကေလးေတြ ငိုတဲ့အခါ ပီပီသသ အသံမထြက္ဘဲ “အဲ့ အဲ့ အဲ့” ဆိုတဲ့အသံ ထြက္ေန တာျဖစ္ပါတယ္။ ေမြးကင္းစအရြယ္ကေန နည္းနည္းႀကီး လာတဲ့အခါမ်ဳိးမွာ ေတြ႕ရပါတယ္။
ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ တခ်ဳိ႕မိခင္ေတြက ကေလးေတြကို ႏို႔မတိုက္ေကြၽးလို႔ပါ။ ေနာက္တစ္ခုက ႏို႔တိုက္ေပမယ့္ မိခင္ကိုယ္တိုင္မွာလည္း ဗီတာမင္ ဘီ ၁ ခ်ဳိ႕တဲ့ေနတဲ့အခါမ်ဳိးမွာ ေတြ႕ရတတ္ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခုကအိမ္မွာ ထမင္းခ်က္တဲ့အခါ ဆန္ကို အၾကာႀကီး ဖြပ္ေဆးလိုက္တာမ်ဳိးေတြမွာ ဗီတာမင္ ဘီ ၁ေတြပါသြားၿပီး လိုအပ္သေလာက္ အာဟာရ မရေတာ့ တာေတြ ျဖစ္လာပါတယ္။ ကေလးေတြမွာ ျဖစ္တဲ့ ဘယ္ရီဘယ္ရီေရာဂါက အေသးဆံုးနဲ႔ သိပ္မျပင္းထန္ေသးဘူးလို႔ ေျပာလို႔ ရပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းက်ရင္ေတာ့ အာ႐ံုေၾကာနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ေရာဂါေတြ၊ အာ႐ံုေၾကာ ထိခိုက္တာေတြ ျဖစ္လာႏိုင္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ထမင္းကို ပံုမွန္စားတာ၊ ဗီတာမင္ ဘီ ၁ ပါ၀င္မႈမ်ားတဲ့ အစာေတြ ျဖစ္တဲ့ အခြံမာသီးေတြ၊ ဖ႐ံုေစ့လိုမ်ဳိး အေစ့အဆန္ စတာေတြကို စားေပးသင့္ပါတယ္။
ဗီတာမင္စီခ်ဳိ႕တဲ့ျခင္း
ဗီတာမင္စီခ်ဳိ႕တဲ့တဲ့အခါ အမ်ားအားျဖင့္ လက္ ဖ၀ါးကြဲတာ၊ အသားပပ္တာေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ အခုဆိုရင္ ေဆာင္းတြင္း၀င္လာၿပီဆိုေတာ့ အသားပပ္တာ ေတြပိုၿပီးျဖစ္လာပါၿပီ။ တခ်ဳိ႕ကေလးေတြမွာဆိုရင္ ေျခဖေနာင့္ ကဲြတာေတြ႕ရပါတယ္။ လူႀကီးေတြမွာ လည္းအျဖစ္မ်ားပါတယ္။ ဒီလိုလကၡဏာေတြ ေပ်ာက္ခ်င္ရင္ေတာ့ ဗီတာမင္စီဓာတ္ မ်ားမ်ားစားေပးဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။
ဗီတာမင္စီႀကြယ္၀တဲ့ အသီးေတြကေတာ့ အားလံုး သိၾကတဲ့အတိုင္း အရည္ရႊမ္းတဲ့အသီးေတြျဖစ္ပါတယ္။ အရည္ရႊမ္းတဲ့အသီးေတြက ဆရာမတို႔ႏိုင္ငံမွာ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။
ဆီးျဖဴသီး တစ္လံုးမွာဆို ဗီတာမင္ စီက ၁၀၀၀ ဂရမ္ေလာက္ပါပါတယ္။ ဆီးျဖဴသီးတစ္လံုးေလာက္ စားတယ္ဆို႐ံုပဲ အေတာ္ေလး လံုေလာက္ေနပါၿပီ။ လိေမၼာ္သီး၊ ကြၽဲေကာ္သီးအျပင္ တျခားအရည္ရႊမ္းတဲ့ အသီးေတြ စားေပးဖို႔ သင့္ေတာ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဆရာမအၿမဲေျပာေလ့ရွိတာက အစာစားၿပီးရင္ သစ္သီး တစ္မ်ဳိးမ်ဳိး စားေပးဖို႔ပါပဲ။ ဘာအသီးပဲ ျဖစ္ျဖစ္ပါ၊ အိမ္မွာရွိေနတဲ့ အသီးေတြကို စားေပးပါ။ လိေမၼာ္သီးရွိရင္ လိေမၼာ္သီး၊ ပန္းသီးရွိရင္ ပန္းသီးစားေပးႏိုင္ပါတယ္။ မာလကာသီး၊ သစ္ေတာ္သီးစတာေတြကို လည္း စားေပးႏိုင္ပါတယ္။
ဗီတာမင္ဒီခ်ဳိ႕တဲ့ျခင္း
ဗီတာမင္ဒီကို ေနေရာင္ျခည္က ရရွိႏိုင္ပါတယ္။ ဆရာမတို႔ ႏိုင္ငံက ေနေရာင္ျခည္ကို လံုလံုေလာက္ ေလာက္ရရွိႏိုင္တဲ့အတြက္ ကေလးေတြမွာ အ႐ိုးေပ်ာ့တဲ့ ေရာဂါျဖစ္တာနည္းပါတယ္။ ဆရာမတို႔ ႏိုင္ငံမွာဆို မနက္ ၆ နာရီခြဲကေနၿပီး ေန႔လယ္ ၁၀ နာရီထိ၊ ညေန ဆိုလည္း ၄ နာရီကေန ၅ နာရီအထိ အဲဒီအခ်ိန္ေတြဟာ ဗီတာမင္ဒီအမ်ားဆံုးရရွိတဲ့ အခ်ိန္ေတြျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မိဘေတြအေနနဲ႔ မနက္ခင္းပိုင္း မွာ ကေလးနဲ႔ တူတူလမ္းေလွ်ာက္ထြက္တာ၊ ကေလးကိုေခၚၿပီး ေစ်းသြားတာတို႔ ျပဳလုပ္ေပး႐ံုနဲ႔ ဗီတာမင္ ဒီရရွိႏိုင္ပါတယ္။
ငါးေသးေသးေလးေတြ စားေပးတာကလည္း ဗီတာမင္ဒီကို ရရွိေစပါတယ္။ ငါးေသးေသးေလး ေတြကို ႀကြပ္ႀကြပ္ေၾကာ္ၿပီး ကေလးေတြကို ေကြၽးမယ္ဆိုရင္ ကေလးေတြလည္း ႏွစ္သက္မွာ ျဖစ္သလို ဗီတာမင္ဒီ ျပည့္၀စြာရရွိမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဗီတာမင္အီးခ်ဳိ႕တဲ့ျခင္း
ေနာက္ထပ္ခ်ဳိ႕တဲ့ႏိုင္တာကေတာ့ ဗီတာမင္ အီး ျဖစ္ပါတယ္။ ဗီတာမင္အီးကို အမ်ားအားျဖင့္ ေထာပတ္သီး၊ အခြံမာသီးနဲ႔ အေစ့အဆန္ေတြကေန ရရွိႏိုင္ ပါတယ္။ သစ္ၾကားသီး၊ အယ္လ္မြန္သစ္ေစ့ေတြက ေနလည္း ရရွိႏိုင္ပါ တယ္။ ကေလးေတြကို ဗာဒံေစ့၊ ဖ႐ံုေစ့၊ ကြာေစ့၊ ေနၾကာေစ့ စတဲ့ အေစ့အဆန္ေတြ နည္းနည္းစီ ေကြၽးမယ္ဆိုရင္ ဗီတာမင္ အီး ရရွိမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
_ _ _
(Healthy Life ဂ်ာနယ္မွ စီစဥ္တင္ဆက္သည့္ အပတ္စဥ္ ေသာၾကာေန႔ထုတ္ Healthy Life ဂ်ာနယ္၊ https://www.facebook.com/healthylifejournalmyanmar/ ႏွင့္ www.healthylifejournalmyanmar.com တို႔တြင္ ေဖာ္ျပပါရွိသမွ် က်န္းမာေရးႏွင့္ အလွအပဆိုင္ရာ သတင္းမ်ား၊ သတင္းေဆာင္းပါးမ်ား၊ အေမးအေျဖမ်ား၊ ဘာသာျပန္ေဆာင္းပါးမ်ားကို လြတ္လပ္စြာ မွ်ေ၀ႏိုင္ပါသည္။ သို႔ရာတြင္ မည္သည့္ Facebook စာမ်က္ႏွာ၊ Website မ်ားတြင္မဆိုျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပျခင္းကို ခြင့္မျပဳပါေၾကာင္း အသိေပး ေၾကညာအပ္ပါသည္။)
