အ႐ိုးပါးေရာဂါမျဖစ္ေအာင္ ကာကြယ္ေပးၿပီး အသက္ႀကီးတဲ့အထိ အ႐ိုးသိပ္သည္းဆ ေကာင္းေနေအာင္ မွီ၀ဲေပးသင့္တဲ့ ဗီတာမင္နဲ႔ သတၱဳဓာတ္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။
(၁) ကယ္လ္စီယမ္ ေသာက္သံုးသင့္ေသာ ပမာဏ
တစ္ေန႔မွာ ကယ္လ္စီယမ္ကို အနည္းဆံုး ၁၀၀၀ မီလီဂရမ္ မွီ၀ဲႏိုင္ပါတယ္။ ႏြားႏို႔၊ ဒိန္ခဲ၊ ဒိန္ခ်ဥ္ စတဲ့ ႏို႔နဲ႔ ႏို႔ထြက္ပစၥည္းေတြ၊ ပန္းေဂၚဖီစိမ္းလို အစိမ္းေရာင္ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေတြမွာ ကယ္လ္စီယမ္မ်ားစြာ ပါ၀င္ပါတယ္။
ဘယ္လိုေကာင္းက်ဳိးေတြ ရရွိႏိုင္သလဲ
အ႐ိုးနဲ႔ သြားေတြကို အားျဖည့္သန္စြမ္းေစပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ႏွလံုး၊ ၾကြက္သားနဲ႔ အာ႐ံုေၾကာေတြရဲ႕ လုပ္ငန္းေဆာင္တာကို အားေကာင္းေစပါတယ္။
(၂) ဗီတာမင္ ဒီ ေသာက္သံုးသင့္ေသာ ပမာဏ
တစ္ေန႔မွာ ဗီတာမင္ဒီကို အနည္းဆံုး ၅ မိုက္ခ႐ိုဂရမ္ မွီ၀ဲႏိုင္ပါတယ္။ ဆယ္လ္မြန္ငါး၊ တူနာငါး၊ မက္ကရယ္ငါး စတဲ့ အဆီပါတဲ့ ငါးေတြ၊ ဒိန္ခဲ၊ ၾကက္ဥ ဘဲဥအႏွစ္ စတဲ့ အစားအစာေတြထဲမွာ ဗီတာမင္ဒီ ပါ၀င္ပါတယ္။ ေနေရာင္ျခည္ကေန ဗီတာမင္ဒီကို ေကာင္းေကာင္းရယူႏိုင္ပါတယ္။
ဘယ္လိုေကာင္းက်ဳိးေတြ ရရွိႏိုင္သလဲ
ခႏၶာကိုယ္မွ ကယ္လ္စီယမ္စုပ္ယူ အားေကာင္းေစတာေၾကာင့္ အ႐ိုးေတြကို သန္စြမ္းေစပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ကိုယ္ခံစြမ္းအားစနစ္နဲ႔ အာ႐ံုေၾကာၾကြက္သားေတြရဲ႕လုပ္ငန္းေဆာင္တာေတြကို ေကာင္းမြန္ေစပါတယ္။
(၃) မဂၢနိစ္ ေသာက္သံုးသင့္ေသာ ပမာဏ
တစ္ေန႔မွာ မဂၢနိစ္ကို အနည္းဆံုး ၂ ဒသမ ၃ မီလီဂရမ္ မွီ၀ဲႏိုင္ပါတယ္။ အခြံခြၽတ္မထားတဲ့ ေကာက္ႏွံစာ(ဥပမာ-ေပါင္မုန္႔ညိဳ၊ ဆန္လံုးညိဳ)၊ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ စတဲ့ အစားအစာေတြထဲမွာ မဂၢနိစ္မ်ားစြာ ပါ၀င္ပါတယ္။
ဘယ္လိုေကာင္းက်ဳိးေတြ ရရွိႏိုင္သလဲ
အ႐ိုးေတြကို သန္မာေစပါတယ္။ ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာ အမိုင္ႏိုအက္စစ္၊ ကိုလက္စထေရာနဲ႔ ကာဗိုဟိုက္ဒရိတ္တို႔ တည္ေဆာက္ၿဖိဳခြဲတဲ့ လုပ္ငန္းေဆာင္တာမွာ အသံုးျပဳပါတယ္။
