၊ မိုးမင္းထြန္း ၊
စေကာ့ကယ္လီနဲ႔ မာ့ခ္ကယ္လီ အျမႊာညီအစ္ကိုဟာ အဂၤါၿဂိဳလ္သို႔ လူေစလႊတ္ဖို႔ ႀကိဳးပမ္းမႈအျဖစ္ နာဆာရဲ႕လက္ေတြ႕စမ္းသပ္ျခင္းမွာ ပါ၀င္ေနၾကပါတယ္။
စေကာ့က အေမရိကန္စံခ်ိန္ခ်ဳိးကာ ႏိုင္ငံတကာ အာကာသစခန္းမွာ ၃၄၂ ရက္ၾကာေနထိုင္ခဲ့ၿပီး ဒီအပတ္မွာ ကမၻာေျမကို ျပန္လည္ေရာက္ ရွိလာခဲ့တာပါ။
အာကာသစခန္းမွာ ဆြဲအားမဲ့မႈေၾကာင့္ သူဟာ အရပ္ ၂ လက္မနီးပါး ရွည္လာခဲ့ၿပီး ကမၻာေျမကို ျပန္ေရာက္လာခ်ိန္မွာ ကမၻာ့ဆြဲအားေၾကာင့္ မူရင္းအရပ္အေမာင္းကို ျပန္လည္ေရာက္ရွိသြားခဲ့ပါတယ္။
နာဆာသိပၸံပညာရွင္ေတြက စေကာ့နဲ႔ ကမၻာေျမမွာက်န္ရစ္ခဲ့တဲ့ မာ့ခ္တို႔ကို ႏႈိင္းယွဥ္ျပီး အာကာသမွာ ေနထိုင္တာက လူေတြကို ဘယ္လိုသက္ေရာက္ေစတယ္ဆိုတာကို ေလ့လာခဲ့ၾကတာပါ။
ေလ့လာမႈကို တစ္ႏွစ္ပတ္လံုးလုပ္ေဆာင္ခဲ့ၾကၿပီး စေကာ့က သူရဲ႕ေသြးနမူနာပံုစံကို ကမၻာေျမသို႔ ပံုမွန္ျပန္ပို႔ခဲ့ပါတယ္။ ပညာရွင္ေတြက သူ႔ ဆဲလ္ေတြရဲ႕ ေျပာင္းလဲမႈေတြကို လက္ေတြ႕ေလ့လာႏိုင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ မာ့ခ္ကလည္း သူရဲ႕ေသြးနမူနာပံုစံေတြကို ပညာရွင္ေတြကို ေပးအပ္ခဲ့တယ္ လို႔ဆိုပါတယ္။ ၅၂ ႏွစ္အရြယ္ရွိၿပီျဖစ္တဲ့ သူတို႔ အျမႊာညီအစ္ကိုဟာ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ စစ္ေဆးမႈေတြကိုလည္း ေျဖဆိုခဲ့ရပါတယ္။
အေမရိကန္တစ္၀ွမ္းအဖြဲ႕အစည္းေပါင္းစံု ပါ၀င္တဲ့ ဒီေလ့လာမႈမွာ စုစုေပါင္းအမ်ဳိးအစား ၁၀ မ်ဳိးရွိတယ္လို႔ သိရပါတယ္။
ဆြဲငင္အားမဲ့မႈ၊ ေရဒီယိုသတၱိၾကြျခင္း ျမင့္မားမႈနဲ႔ အာကာသပတ္၀န္းက်င္အေျပာင္းအလဲတုိ႔က အသက္ႀကီးျခင္း၊ မ်ဳိးဗီဇအေျပာင္းအလဲနဲ႔ ကိုယ္ခံအားဆိုင္ရာ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြကို ဘယ္လိုသက္ေရာက္ေစတယ္ဆိုတာကို ေလ့လာ ခဲ့ၾကပါတယ္။
အာကာသအတြင္းေနထိုင္စဥ္ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ အေျပာင္းအလဲကိုလည္း ေလ့လာခဲ့ၾကပါ တယ္။ ေသြးစီးဆင္းမႈနဲ႔ အျမင္အာ႐ံုဆိုင္ရာျပႆနာေတြကိုလည္း ေလ့လာခဲ့တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
“ အာကာသထဲမွာ ေနထိုင္တဲ့အခါ ဆြဲငင္ အားမရွိေတာ့ပါဘူး။ ခႏၶာကိုယ္တြင္း အရည္ေတြဟာ ဦးေခါင္းဆီကို ဆန္တက္ၾကၿပီး အာကာသ ယာဥ္မွဴးေတြအတြက္ ျပႆနာေတြကို ျဖစ္ေစပါ တယ္” လို႔ ဒီေလ့လာမႈမွာပါ၀င္တဲ့ ယူစီစန္ဒီဂိုမွ မ်ဳိးဗီဇပညာရွင္ ဘ႐ိုင္ဒါရာနာက ေျပာပါတယ္။
ေလ့လာမႈေတြက အာကာသအတြင္း ရွည္ၾကာစြာ ေနထိုင္တာေၾကာင့္ ျဖစ္လာႏိုင္တဲ့ ႐ုပ္ပိုင္းနဲ႔ စိတ္ပိုင္း အက်ဳိးသက္ေရာက္မႈေတြကို ဦးတည္ေလ့လာတယ္လို႔ဆိုပါတယ္။ နာဆာဟာ ၂၀၃၀ ေက်ာ္ႏွစ္ေတြမွာ အဂၤါၿဂိဳလ္သို႔ လူလိုက္ပါမယ့္ အာကာသယာဥ္ လႊတ္တင္ဖို႔ ရည္ရြယ္ထားတာျဖစ္ပါတယ္။ အဂၤါၿဂိဳလ္သို႔ေရာက္ရွိဖို႔ အသြားအျပန္ ၉ လ ၀န္းက်င္စီခန္႔ၾကာရွည္မွာျဖစ္ပါတယ္။
(Ref; RT)
