———၊ စူး (ေဆး၀ါးတကၠသိုလ္) ၊———
ကြၽန္ေတာ့္မိခင္မွာ မ်က္လံုးတစ္ဖက္ပဲ ရွိပါတယ္။ အဲဒါကို ကြၽန္ေတာ္မုန္းပါတယ္။ အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ အေမက ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ အေတာ္ေလးစိတ္အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္စရာပါ။ သူက ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ ဆရာ၊ ဆရာမေတြအတြက္ ထမင္းဟင္းခ်က္ေပးတဲ့အလုပ္နဲ႔ ေငြရွာပါတယ္။
တစ္ေန႔က်ေတာ့ အေမက ကြၽန္ေတာ္ကိုေတြ႕ဖို႔ ေက်ာင္းကိုလာခဲ့ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ သူ႔ကိုေတြ႕ဆံုႏႈတ္ဆက္ဖို႔ စိတ္မပါခဲ့ပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ္ သူ႔ကို မ်က္ႏွာလႊဲၿပီး မုန္းတီးတဲ့အၾကည့္နဲ႔ ေမးခဲ့ပါတယ္။
“ ဘာေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္ဆီလာတာလဲ”
ေနာက္တစ္ေန႔က်ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ေၾကာက္တဲ့ အျဖစ္အပ်က္လာေတာ့တာပါပဲ။ ေက်ာင္းကသူငယ္ခ်င္းေတြက ကြၽန္ေတာ့္ကို “ ေဟ့ေကာင္၊ မင့္အေမမွာ မ်က္လံုးတစ္လံုးပဲရွိတာေနာ္” ဆိုၿပီး ေလွာင္ေျပာင္ၾကပါေတာ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ စိတ္အႀကီးအက်ယ္ညစ္ၿပီး ရွက္လည္းရွက္တယ္၊ စိတ္ထဲမွာအေမ့ကို ေပ်ာက္ကြယ္သြားေစခ်င္တာပါပဲ။
“ အေမက ကြၽန္ေတာ့္ကို တျခားသူေတြေရွ႕မွာ ေလွာင္ေျပာင္ေအာင္လုပ္ခဲ့တယ္” ဆိုၿပီး အေမ့ကို ဖြင့္ေျပာလိုက္ပါတယ္။
“ အေမ ဘာလို႔ ရွိေနေသးတာလဲ”
အေမက ဘာမွမေျပာခဲ့ပါဘူး။ ဘာေျပာေျပာလည္း ကြၽန္ေတာ္က စိတ္၀င္စားမေနေတာ့ပါဘူး။ အခန္းထဲမွာ ကြၽန္ေတာ္ ေဒါသတႀကီး ပတ္ေျပးေနခဲ့ပါတယ္။
ေနာက္ပိုင္းမွာ ကြၽန္ေတာ္စာႀကိဳးစားၿပီး ႏိုင္ငံျခားပညာေတာ္သင္ထြက္ခဲ့ပါတယ္။ ဘြဲ႕ရတာနဲ႔ အိမ္ေထာင္ျပဳၿပီး အဲဒီႏိုင္ငံမွာပဲ မိသားစုဘ၀ ထူေထာင္လိုက္ပါတယ္။ တစ္ေန႔က်ေတာ့ အေမက ကြၽန္ေတာ့္ဆီ လာလည္ခဲ့ပါတယ္။ တခါးေခါက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ကေလးေတြက ေျပးဖြင့္ၿပီး ေအာ္ဟစ္ပါတယ္။ မဖိတ္ဘဲနဲ႔ လာခဲ့တဲ့အတြက္ ကြၽန္ေတာ္အလြန္အမင္း ေဒါသထြက္သြားပါတယ္။
“ အေမ . . ကြၽန္ေတာ့္ဇနီးနဲ႔ ကေလးေတြကို ဘာလို႔ေၾကာက္ေအာင္လုပ္ရတာလဲ” လုိ႔ ကြၽန္ေတာ္ေအာ္ေတာ့ အေမက အလြန္အမင္း တုန္လႈပ္သြားၿပီး ႐ုတ္တရက္လာလည္ခဲ့မိလို႔ ေတာင္းပန္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ အိမ္ထဲကိုေတာင္ မ၀င္ေတာ့ဘဲ လွည့္ျပန္သြားခဲ့ပါတယ္။
တစ္ေန႔က်ေတာ့ ေက်ာင္းကေန “ ေက်ာင္းသားေဟာင္းေတြ႕ဆံုပြဲ ဖိတ္ၾကားလႊာ” စာတစ္ေစာင္ လက္ခံရရွိခဲ့ပါတယ္။ အလုပ္ကိစၥခရီးသြားရမယ္လို႔ ဇနီးကိုညာၿပီး ကြၽန္ေတာ္အဲဒီပြဲကိုတက္ဖုိ႔ ကိုယ့္ႏိုင္ငံကို ျပန္သြားခဲ့ပါတယ္။
ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ေတြ႕ဆံုၿပီးခ်ိန္မွာ ကြၽန္ေတာ္အိမ္ကို သြားခဲ့ပါတယ္။
အိမ္နီးခ်င္းတစ္ေယာက္က မိခင္ဆံုးၿပီျဖစ္ေၾကာင္းေျပာၿပီး စာတစ္ေစာင္ေပးခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီသတင္းၾကားခ်ိန္မွာ ကြၽန္ေတာ္ မ်က္ရည္တစ္စက္ေတာင္ မက်ခဲ့ပါဘူး။ စာကိုဖြင့္ဖတ္လိုက္တဲ့အခါ-
“ အေမရဲ႕ အခ်စ္ဆံုးသားေလး
သားရဲ႕ဘ၀မွာ မဖိတ္ဘဲနဲ႔ လာခဲ့မိတဲ့ အခိုက္အတန္႔ေတြအတြက္ အေမေတာင္းပန္ပါတယ္။ သားေလး “ ေက်ာင္းသားေဟာင္းေတြ႕ဆံုပြဲ” လာတယ္လို႔ အေမၾကားခဲ့ေပမယ့္ သားကို မႀကိဳဆိုေတာ့ပါဘူး။ ဘာလို႔လဲဆုိေတာ့ သားကိုထပ္ၿပီး စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ မျဖစ္ေစခ်င္လို႔ပါ။
သားသိလား . . သားကေလးဘ၀တုန္းက သားဟာ မေတာ္တဆ ထိခိုက္မႈတစ္ခုျဖစ္ၿပီး မ်က္လံုးတစ္ဖက္ ဆံုး႐ႈံးသြားခဲ့ဖူးတယ္။ မိခင္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ သားကို မသန္စြမ္းဘ၀မ်ဳိးနဲ႔ မႀကီးျပင္း မရွင္သန္ေစခ်င္ဘူးေလ။ ဒါနဲ႔ အေမရဲ႕ မ်က္လံုးတစ္ဖက္ကို သားကိုေပးခဲ့တာပါ။ အေမ့မ်က္လံုးတစ္ဖက္နဲ႔ ဒီကမၻာႀကီးထဲက အရာရာကို သားျမင္ခြင့္ရတာကို အေမဂုဏ္ယူတယ္သား။
သားရဲ႕ ခ်စ္ေသာအေမ”
မိဘေတြရဲ႕ အႏႈိင္းမဲ့ စြန္႔လႊတ္ရဲတဲ့ ေမတၱာကို ဘယ္ေတာ့မွ ေလွ်ာ့မတြက္လုိက္ပါနဲ႔။ သူတိုရဲ႕ ေက်းဇူးတရားကို ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္ဆပ္ႏိုင္ဖို႔ မလြယ္ပါဘူး။ ႀကီးလာတဲ့အခါ သူတုိ႔ကို ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေပးတာ၊ ေလးစားတန္ဖိုးထားတာနဲ႔ အခ်ိန္ေပးေစာင့္ေရွာက္တာေတြ လုပ္ေဆာင္ေပးဖို႔ ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့သင့္ပါဘူး။
