————–၊ေဒါက္တာေဒၚ၀င္း၀င္းျမင့္ (အာဟာရဆိုင္ရာ အထူးကုဆရာ၀န္ႀကီး) ၊—————
အသက္ ၃၅ ႏွစ္ေက်ာ္လာၿပီဆိုရင္ ခႏၶာကိုယ္က မွ်ေျခေတြ အနည္းငယ္မညီၫြတ္တာေတြအျပင္ ဇီ၀႐ုပ္ျဖစ္ပ်က္မႈေတြကလည္း အနည္းငယ္ခ်ဳိ႕ယြင္းလာပါၿပီ။ အသက္ ၅၀-၆၀ အရြယ္ေရာက္လာခ်ိန္မွာ ငယ္တဲ့အရြယ္တုန္းကတည္းက က်န္းမာေရးမလိုက္စားခဲ့လို႔ အေျခခံျဖစ္လာခဲ့တဲ့ ေရာဂါေတြက ဒီအရြယ္မွာ ပိုသိသာလာေစပါတယ္။ အသက္ႀကီးလာတာနဲ႔အမွ် အစာစားခ်င္စိတ္ကလည္း ေလ်ာ့သြားပါၿပီ။
အသက္ ၄၀ ေက်ာ္ၿပီး ၅၀ႏွစ္ထဲ တျဖည္းျဖည္း၀င္လာတာနဲ႔ လူေတြက အရမ္းအက်ျမန္ပါတယ္။ ၾကြက္သားထုထည္ အရမ္းက်သြားလို႔လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ႏိုက္ထ႐ိုဂ်င္ မွ်ေျခနည္းသြားသလို ပ႐ိုတင္းဓာတ္ကိုလည္း ေကာင္းေကာင္းမေခ်ဖ်က္ႏိုင္ပါဘူး။ နာတာရွည္ေရာဂါေတြ၀င္ရာက Creatine ေတြလည္း တက္လာႏိုင္တာေၾကာင့္ ေက်ာက္ကပ္ပ်က္စီးတာေတြ ျဖစ္လာပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ဆားကို အရသာခံႏိုင္တဲ့ စြမ္းရည္က်သြားတာမ်ဳိး ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ပိုစားမိၿပီး အငန္ဓာတ္မ်ားတာေၾကာင့္ ေသြးတိုး၊ ႏွလံုးေရာဂါေတြ ျဖစ္လာပါတယ္။ အခ်ဳိေတြလည္း ပိုႀကိဳက္လာပါတယ္။ တခ်ဳိ႕လူႀကီးေတြဆို ငယ္ငယ္တုန္းက လံုး၀အခ်ဳိမစားပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ မႏၲေလးထိုးမုန္႔တို႔၊ မလိုင္လံုးေတြ၊ ထန္းလ်က္စတာေတြကို ပိုစားလာပါတယ္။
“ငယ္ငယ္တုန္းကဆိုရင္ ဆီးအိတ္ရဲ႕ ခံႏိုင္ရည္အားက တစ္ေနကုန္လည္းရပါတယ္။ မနက္ကတစ္ေခါက္ေလာက္ ဆီးသြားထားဖူးရင္ ေန႔လယ္ေလာက္က်မွ ဆီးတစ္ခါသြားခ်င္ပါတယ္။ အသက္ႀကီးလာေတာ့ ဆီးခဏခဏ သြားခ်င္ပါတယ္။ ဆီးကသြားတယ္၊ ေရကလည္းမဆာ၊ ခႏၶာကိုယ္ကလည္း ေရဓာတ္ကိုမထိန္းသိမ္းႏုိင္ေတာ့ ပိုၿပီးေတာ့ ေရေတြခမ္းေျခာက္၊ အသားအေရေတြ တြန္႔လာပါတယ္။”
ေနာက္ၿပီး ေရဓာတ္ခမ္းေျခာက္တာေတြ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ခႏၶာကိုယ္မွာ အရည္ဓာတ္ေတြ နည္းလာပါတယ္။ ေရဓာတ္ထိန္းထားႏိုင္တဲ့စြမ္းရည္ မရွိေတာ့တာေၾကာင့္ အသားအေရတြန္႔တာေတြ ျဖစ္လာပါတယ္။ ဒီေတာ့ အသက္ႀကီးလာတာနဲ႔အမွ် အသားအေရက ပိုတြန္႔လာပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အသက္ႀကီးတဲ့သူေတြ ကိုလာဂ်င္စားတာတို႔ လုပ္လာၾကတာျဖစ္ပါတယ္။ ငယ္ငယ္တုန္းက ေရပိုဆာေပမယ့္ ႀကီးလာေတာ့ ေရမဆာေတာ့ပါဘူး။ ဒီေတာ့ မေသာက္ခ်င္ေတာ့ မေသာက္ျဖစ္ေတာ့ပါဘူး။ တကယ္ေတာ့ မ်ားမ်ားေသာက္ရမွာပါ။ သတိရတဲ့အခ်ိန္ ေရေသာက္ေပးပါ။
ေနာက္တစ္ခုက ဆီးအိတ္ပါ။ ဆီးအိတ္ကလည္း ခဏခဏ ဆီးသြားခ်င္ေနပါတယ္။ ငယ္ငယ္တုန္းကဆိုရင္ ဆီးအိတ္ရဲ႕ ခံႏိုင္ရည္အားက တစ္ေနကုန္လည္းရပါတယ္။ မနက္ကတစ္ေခါက္ေလာက္ ဆီးသြားထားဖူးရင္ ေန႔လယ္ေလာက္က်မွ ဆီးတစ္ခါသြားခ်င္ပါတယ္။ အသက္ႀကီးလာေတာ့ ဆီးခဏခဏသြားခ်င္ပါတယ္။ ဆီးကသြားတယ္၊ ေရကလည္းမဆာ၊ ခႏၶာကိုယ္ကလည္း ေရဓာတ္ကိုမထိန္းသိမ္းႏုိင္ေတာ့ ပိုၿပီးေတာ့ ေရေတြခမ္းေျခာက္၊ အသားအေရေတြ တြန္႔လာပါတယ္။
အႀကံျပဳခ်က္
အသက္ ၁၉ ႏွစ္အရြယ္က်ေတာ့ အာဟာရဓာတ္ေတြ လိုအပ္တဲ့အရြယ္ျဖစ္တာေၾကာင့္ မ်ားမ်ားစားသင့္ၿပီး အသက္ ၂၅ ႏွစ္ေက်ာ္ရင္ေတာ့ ဆင္ျခင္ၿပီးစားပါ။ အခ်ဳိကအစ ေလွ်ာ့စားေပးပါ။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သတိထားဖို႔ လိုလာပါၿပီ။ တခ်ဳိ႕ကက်ေတာ့ မိမိကိုယ္မိမိ ဆင္ျခင္ႏိုင္ပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ အသက္ ၄၀ ေလာက္မွ သတိထားမိတာလည္း ရွိပါတယ္။
တခ်ဳိ႕ဆို အသက္ ၂၅ ႏွစ္ေလာက္မွာ ခႏၶာကိုယ္က မ၀ေသးသလို ဇီ၀႐ုပ္ျဖစ္စဥ္ကလည္း ေကာင္းေနေသးေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သတိမမူတတ္ပါဘူး။ ငယ္ငယ္တုန္းက ကိုယ္လက္လႈပ္ရွားမႈ မ်ားခဲ့တဲ့သူေတြက ေနာက္က်မွ ဇီ၀႐ုပ္ျဖစ္ပ်က္မႈ ေလ်ာ့က်တတ္ပါတယ္။ ကိုယ္က အသက္၂၅ ႏွစ္မွာ အစားအေသာက္ေတြကို ဂ႐ုတစိုက္စားေသာက္မယ္၊ ေလ့က်င့္ခန္းေတြလည္း လုပ္မယ္ဆုိရင္ အသက္ ၃၅ -၄၀ ေလာက္ဆိုလည္း လွေနတုန္းပါပဲ။ ဆရာမဆီလာတဲ့သူေတြထဲမွာ အသက္ ၄၅ ႏွစ္ေအာက္ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ မ်ားေနတဲ့သူေတြဆို ကိုယ္အေလးခ်ိန္ခ်ေပးရတာ လြယ္ပါတယ္။ ၄၅ ႏွစ္အထက္ဆိုရင္ေတာ့ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ခ်ဖို႔ခက္မွာပါ။ ဒါေၾကာင့္ သက္လတ္ပိုင္းအရြယ္ေတြ နည္းနည္းေလးစားတာနဲ႔ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ ႏွစ္ေပါင္၊ သံုးေပါင္တက္ဖို႔က အသာေလးပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ဆင္ျခင္စားေသာက္ၿပီး ကိုယ္လက္လႈပ္ရွားမႈေတြ ျပဳလုပ္ကာ သက္ရွည္က်န္းမာေအာင္ေနထိုင္ဖို႔ အႀကံျပဳလိုပါတယ္။
