ပါေမာကၡဦးကိုကို (ဆီးခ်ဳိႏွင့္ အေထြေထြေရာဂါအထူးကု ဆရာ၀န္ႀကီး)ႏွင့္ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးျခင္း
Q. အ၀လြန္တာက ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အႏၲရာယ္ရွိတဲ့ က်န္းမာေရး ျပႆနာတစ္ခုလို႔ ဆိုႏိုင္ပါသလား ဆရာ။
A. ၀တဲ့သူနဲ႔ ပိန္တဲ့သူေတြကို ႏႈိင္းယွဥ္ေလ့လာၾကည့္တဲ့အခါ ၀တဲ့သူေတြက ေရာဂါျဖစ္ႏႈန္း ပိုမ်ားတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ၀ရင္ ႏွလံုးေရာဂါ၊ အဆုတ္ေရာဂါ၊ ဒူးနာတာ၊ ေလျဖတ္တာ၊ ဆီးခ်ဳိေရာဂါ၊ ေသြးတိုးေရာဂါ စသျဖင့္ တစ္ကိုယ္လံုးမွာ ေရာဂါေ၀ဒနာေတြ ျဖစ္ႏိုင္ေျခ ပိုမ်ားလာပါတယ္။ ၀ေနတဲ့သူေတြဟာ လက္ရွိကုိယ္အေလးခ်ိန္ရဲ႕ သံုးရာခိုင္ႏႈန္းကို ေလွ်ာ့ခ်ႏိုင္ရင္ေတာင္ ႏွလံုးေရာဂါ၊ ဒူးနာတာ၊ ဆီးခ်ဳိေရာဂါ၊ ေသြးတိုးေရာဂါ စတာေတြရဲ႕ ျဖစ္ႏိုင္ေျခက သိသိသာသာေလ်ာ့က်သြားတတ္ပါတယ္။
Q. အ၀လြန္တယ္ဆိုတာကို ဘယ္လို သတ္မွတ္ၾကပါသလဲ ဆရာ။
A. ၀တယ္ဆိုတာ ေယဘုယ်အားျဖင့္ ေျပာရရင္ေတာ့ အဆီစုလာတာပဲျဖစ္ပါတယ္။ ၀သလား၊ မ၀ဘူးလားဆိုတာ သိေစဖို႔ ခႏၶာကိုယ္သိပ္သည္းဆ (BMI) နဲ႔ တိုင္းတာေလ့ ရွိပါတယ္။ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြမွာေတာ့ BMI ရလဒ္က ၁၈ ဒသမ ၅ နဲ႔ ၂၅ ၾကားဆိုရင္ က်န္းမာေရးနဲ႔ ညီၫြတ္တယ္လို႔ သတ္မွတ္ၿပီး ၁၈ ဒသမ ၅ ထက္ နည္းရင္ အာဟာရခ်ဳိ႕တဲ့ၿပီး ပိန္တယ္လို႔ သတ္မွတ္ပါတယ္။ BMI က ၂၅ နဲ႔ ၃၀ ၾကားမွာဆိုရင္ အ၀ လြန္တဲ့အဆင့္တစ္ (Obesity1)လို႔ သတ္မွတ္ၿပီး ၃၀နဲ႔ ၃၅ ၾကားဆိုရင္ အ၀လြန္တဲ့ အဆင့္ႏွစ္၊ ၄၀ ေက်ာ္ရင္ အလြန္အမင္း၀တယ္လို႔ သတ္မွတ္ပါတယ္။ အာဆီယံႏိုင္ငံေတြကေတာ့ BMI ရမွတ္ကို ၂၃ နဲ႔ သတ္မွတ္ပါတယ္။ ၁၈ ဒသမ ၅နဲ႔ ၂၃ ၾကားဆိုရင္ က်န္းမာေရးနဲ႔ ညီၫြတ္ၿပီး ၂၃ ေက်ာ္ရင္ ကိုယ္အေလးခ်ိန္မ်ားတယ္၊ ၂၇ေက်ာ္ရင္ အ၀လြန္တယ္လို႔ သတ္မွတ္ပါတယ္။
Q. အ၀လြန္ေရာဂါအတြက္ BMI တစ္ခုတည္းနဲ႔ ဆံုးျဖတ္လို႔ ရပါသလား ဆရာ။
A. ဆံုးျဖတ္လို႔ မရပါဘူး။ BMI က ၁၀၀ ရာခိုင္ႏႈန္း မမွန္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အခုအခါ ခါးကိုပါ တိုင္းတာလာၾကပါတယ္။ ခါးအတိုင္းအတာက အာဆီယံႏိုင္ငံက အမ်ဳိးသားေတြမွာ ၃၆ လက္မ၊ အမ်ဳိးသမီးေတြမွာ ၃၂ လက္မထက္ မေက်ာ္ရပါဘူး။ ႏိုင္ငံတကာမွာေတာ့ အမ်ဳိးသားဆိုရင္ ၄၀ လက္မနဲ႔ အမ်ဳိးသမီးဆိုရင္ ၃၅ လက္မ မေက်ာ္ရပါဘူး။ တကယ္လို႔ BMI ကလည္းမ်ားၿပီး ခါးလည္းတုတ္တယ္ဆိုရင္ က်န္းမာေရးအတြက္ ပိုအႏၲရာယ္မ်ားပါတယ္။ တစ္ကိုယ္လံုး၀တာထက္ ဗိုက္ရႊဲတာက ပိုစိုးရိမ္ရပါတယ္။
Q. အ၀လြန္ေရာဂါ မျဖစ္ေအာင္ ဘယ္လိုကာကြယ္သင့္ပါသလဲ ဆရာ။
A. အ၀လြန္ေရာဂါ ျဖစ္ေစတဲ့ မ်ဳိး႐ိုးဗီဇကိုေတာ့ ကာကြယ္လုိ႔မရေပမယ့္ ပတ္၀န္းက်င္ အေျခအေနကိုေတာ့ ေျပာင္းလဲေပးရပါမယ္။ အခ်ဳိမ်ားတဲ့အစာနဲ႔ အဆီအအိမ့္စာေတြကို ေရွာင္သင့္ပါတယ္။ အခုေနာက္ပိုင္း ေတြ႕လာတာက ေမြးတဲ့အခါ ေပါင္မျပည့္တဲ့ ကေလးေတြက ႀကီးလာရင္ ၀ႏိုင္ေျခ ပိုမ်ားတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ မိခင္ႏို႔ခ်ဳိမတိုက္တဲ့ ကေလးေတြကလည္း ႀကီးလာတဲ့အခါ ပို၀တာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကေလးေတြက တီဗီကို အခ်ိန္ၾကာၾကာၾကည့္တာ၊ သေရစာစားတာေတြေၾကာင့္ ပို၀လာတာကိုလည္း ေတြ႕ရပါတယ္။
Q. အခုေခတ္မွာ ဘာေၾကာင့္ ပိုၿပီးအ၀လြန္လာရတာပါလဲ ဆရာ။
A. Thifty သီအိုရီအရ ေက်ာက္ေခတ္မွာ လူေတြက ထမင္း၀၀ မစားခဲ့ရပါဘူး။ အမဲရမွ စားရတယ္၊ အမဲမရရင္ မစားရပါဘူး။ အမဲရၿပီဆိုရင္ေတာ့ အမဲရတဲ့ေန႔မွာ မ်ားမ်ားစားၾကတဲ့အတြက္ ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာ အဆီအေနနဲ႔ သိုေလွာင္ထားတတ္တယ္။ အစာမစားတဲ့ေန႔ေတြမွာ သိုေလွာင္ထားတဲ့ အဆီကေန ျပန္ယူတယ္။ စြမ္းအင္က (၁) ကာဗိုဟိုက္ဒရိတ္၊ (၂) အဆီနဲ႔ (၃) ပ႐ိုတင္းဆီကေန ရယူတယ္။ အဲဒီ မ်ဳိးဗီဇက ေတာက္ေလွ်ာက္ ပါလာပါတယ္။ အခုေခတ္မွာ အစာကို ေန႔တိုင္းစားတယ္။ တစ္ေန႔တာ စားသင့္တဲ့ ပမာဏထက္ ပိုစားတဲ့အတြက္ ပိုသမွ် အစာေတြက ခႏၶာကုိယ္ထဲမွာ အဆီျဖစ္သြားတယ္။ အဲဒီေတာ့ ပို၀လာပါတယ္။
“၀ေနတဲ့သူေတြဟာ လက္ရွိကုိယ္အေလးခ်ိန္ရဲ႕ သံုးရာခိုင္ႏႈန္းကို ေလွ်ာ့ခ်ႏိုင္ရင္ေတာင္ ႏွလံုးေရာဂါ၊ ဒူးနာတာ၊ ဆီးခ်ဳိေရာဂါ၊ ေသြးတိုးေရာဂါ စတာေတြရဲ႕ ျဖစ္ႏိုင္ေျခက သိသိသာသာ ေလ်ာ့က်သြားတတ္ပါတယ္။”
Q. ၀တဲ့သူအမ်ားစုက ပတ္၀န္းက်င္ေၾကာင့္လို႔ ေျပာၾကပါတယ္။ ဆက္စပ္မႈရွိပါသလား ဆရာ။
A. လူေတြ၀ရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းႏွစ္ရပ္က (၁) ပတ္၀န္းက်င္နဲ႔ (၂) အ၀လြန္တဲ့ ဗီဇေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။ ပတ္၀န္းက်င္ဆိုတာက ၀ေအာင္ဖန္တီးတဲ့ ဆီေၾကာ္စာေတြ၊ ဥပမာ- ေခါက္ဆြဲေၾကာ္၊ ၾကက္ေၾကာ္ စတဲ့ အစာေတြ၊ ဆီမ်ားမ်ားနဲ႔ ေၾကာ္ထားတဲ့ ဒံေပါက္၊ အေၾကာ္စံု စတာေတြေၾကာင့္ ၀ဖို႔ အခြင့္အလမ္းမ်ားေစပါတယ္။ ဒီလိုအေျခအေနမွာ ေန႔တိုင္း လႈပ္ရွားမႈမရွိရင္ ပို၀ေစႏိုင္ပါတယ္။ ကြန္ပ်ဴတာအသံုးမ်ားၿပီး တီဗီအၾကည့္မ်ားတာကလည္း ၀ေစတဲ့ အခ်က္ပါပဲ။
Q. အ၀မလြန္ေအာင္ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ကို ပံုမွန္အတိုင္းထိန္းႏိုင္ဖို႔ ဘယ္လိုနည္းလမ္းေတြကို လုိက္နာသင့္ပါသလဲ ဆရာ။
A. ေန႔စဥ္ ကယ္လိုရီအ၀င္နဲ႔ အထြက္ မွ်ရပါမယ္။ ဒိုးနတ္မုန္႔တစ္ခုကို စားလိုက္ရင္ ကယ္လိုရီ ၂၅၀ ရသြားပါတယ္။ အဲဒါကို ျပန္ေၾကခ်င္ရင္ အခ်ိန္ႏွစ္နာရီခြဲ ၾကမ္းတိုက္ဖို႔ လိုပါတယ္။ ဟမ္ဘာဂါ တစ္လံုးစားရင္ ရမယ့္ကယ္လိုရီက ၄၅၀ ျဖစ္ၿပီး အဲဒီကယ္လိုရီေတြ ျပန္ေလာင္ကြၽမ္းဖို႔ဆိုရင္ တစ္နာရီအေလးမဖို႔ လိုပါတယ္။ ကယ္လိုရီ အ၀င္အထြက္ မညီမွ်တာေၾကာင့္ အ၀လြန္ႏိုင္တဲ့အတြက္ အ၀င္အထြက္မွ်ေအာင္ လုပ္ေပးရင္ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ကို ပံုမွန္အတိုင္း ထိန္းသိမ္းေပးႏိုင္ပါတယ္။ ကိုယ္အေလးခ်ိန္တက္ေစၿပီး လူအမ်ားစုမသိတဲ့အရာက အခ်ဳိရည္ေတြပါ။ အခ်ဳိရည္ဘူးကို တစ္ေန႔တစ္ဘူး ပံုမွန္ေသာက္သြားရင္ တစ္ႏွစ္မွာ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ ၅၇ ေပါင္ တက္ႏိုင္ပါတယ္။
Q. အ၀လြန္တာကို ဘယ္လိုကုသႏိုင္ပါသလဲ ဆရာ။
A. အ၀လြန္တာ ေလ်ာ့က်ေစဖို႔ တစ္သက္လံုး ဆင္ျခင္လိုက္နာရမယ့္ အရာျဖစ္ပါတယ္။ တခ်ဳိ႕လူေတြက အ၀လြန္တာကို ပိန္ခ်င္လို႔ ေျခာက္လေလာက္ ႀကိဳးစားလိုက္တယ္၊ ၿပီးေတာ့ စိတ္ကို ေလွ်ာ့လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ကိုယ္အေလးခ်ိန္က ႏွစ္ဆပိုးတိုးလာတယ္။ ပင္ေပါင္ကစားသလို ျဖစ္ေနတယ္။ ၀လာရင္ ေဆးကုဖို႔ စဥ္းစားသင့္ပါတယ္။ ၀တာကို ေလွ်ာ့ခ်တဲ့ေနရာမွာ သိထားသင့္တဲ့ အခ်က္က အဆီက်ေဆးနဲ႔ ပိန္ေဆးဆိုတာ မတူပါဘူး။ အခုေနာက္ပိုင္း ၀တာကို ကုသမႈေပးတဲ့အခါမွာ ေဟာ္မုန္းေတြကို ထိန္းခ်ဳပ္တဲ့အပိုင္းေတြ ပါလာပါတယ္။ ဆာေလာင္မႈကို ထိန္းခ်ဳပ္ေပးတဲ့ လက္ပ္တင္ေဟာ္မုန္း အလုပ္မလုပ္ရင္ ၀လာပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အခုေနာက္ပိုင္း ေဆးေတြမွာ လက္ပ္တင္ေဟာ္မုန္းကို ထည့္လာပါတယ္။
Q. ကိုယ္အေလးခ်ိန္ ဘယ္ေလာက္ဆိုရင္ အ၀လြန္တာကို ကုသသင့္ၿပီလဲ ဆရာ။
A. BMI ၃၀ထက္ေက်ာ္ရင္ ေဆးေပးပါတယ္။ BMI က ၄၀ ေက်ာ္ရင္ေတာ့ ခြဲစိတ္ကုသမႈ ေပးရပါတယ္။ BMI ၂၇ နဲ႔ ၃၀ ၾကားဆိုေပမယ့္ အ၀လြန္တာအျပင္ ဆီးခ်ဳိေရာဂါ၊ ေသြးတိုးေရာဂါ၊ ႏွလံုးေရာဂါ အစရွိတဲ့ ေရာဂါေတြရွိေနရင္ ပိန္ေဆးထည့္ေပးလို႔ ရပါတယ္။ BMI က ၃၅ ဆိုေပမယ့္ အဲဒီလို ေရာဂါေတြရွိေနရင္ ခြဲစိတ္ကုသမႈ ေပးရပါတယ္။
Q. လူတစ္ေယာက္ ပိန္ဖို႔ရာမွာ ဘယ္လိုအခ်က္ေတြကို လိုက္နာသင့္ပါသလဲ ဆရာ။
A. လူတစ္ေယာက္ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ ေလ်ာ့က်ေစဖို႔ရာအတြက္-
(၁) အစားအေသာက္၊
(၂) ေလ့က်င့္ခန္း၊
(၃) အျပဳအမူကုထံုး၊
(၄) ေဆးကုသမႈဆိုတဲ့ အခ်က္ေလးခ်က္ကို လိုက္နာရပါမယ္။
ပိန္ဖို႔အတြက္ ကာဗိုဟိုက္ဒရိတ္ လံုး၀မစားဘဲ ေလွ်ာ့တဲ့နည္းဆိုတာ ရွိပါတယ္။ တကယ္ထိေရာက္ေပမယ့္ လိုက္နာႏိုင္တဲ့သူ မရွိတဲ့အတြက္ မေအာင္ျမင္ပါဘူး။ အဲဒီေတာ့ ကာဗိုဟိုက္ဒရိတ္နည္းနည္း၊ အဆီနည္းနည္း အစာ (Low Carbohydrate,Low Fat) ကို စားတာက အေကာင္းဆံုးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အမ်ဳိးသားဆိုရင္ တစ္ေန႔ ၁၅၀၀ ကယ္လိုရီ၊ အမ်ဳိးသမီးဆိုရင္ တစ္ေန႔ ၁၂၀၀ ကယ္လိုရီထက္ ပိုမစားသင့္ပါဘူး။ ျမန္ျမန္ပိန္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ တစ္ေန႔ ကယ္လုိရီ ၈၀၀ ေအာက္ပဲ စားသင့္ပါတယ္။ အရြက္မ်ားမ်ား၊ အသားမ်ားမ်ား၊ အဆီနဲ႔ ထမင္းနည္းနည္း စားရပါမယ္။ မနက္စာကို မစားဘဲမေနပါနဲ႔။ မနက္စာမစားတဲ့ သူေတြက တစ္ေန႔လံုး ပိုစားျဖစ္တာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ သေရစာေတြကို ေရွာင္ရပါမယ္။ သေရစာအေနနဲ႔ စားခ်င္ရင္ အရြက္သုပ္၊ အသီးစတာေတြကို စားေပးႏိုင္ပါတယ္။ အဆီကို နည္းနည္းစားရင္ေတာ့ ရပါတယ္။ တိရစၦာန္ဆီကို ေရွာင္ၿပီး အပင္ထြက္ဆီကို စားေပးရပါမယ္။
အစားအေသာက္စားတဲ့အခါ စားတဲ့ပမာဏကို ေလွ်ာ့ရပါမယ္။ ေၾကးအိုးပြဲႀကီး စားေနက်ဆိုရင္ ပြဲေသးေျပာင္းစားတာ၊ ထမင္းကိုစားေနက်ထက္ ႏွစ္လုတ္၊ သံုးလုတ္ေလွ်ာ့စားတာ၊ အခ်ဳိရည္ေလွ်ာ့ေသာက္တာတို႔ကို လိုက္နာရပါမယ္။ အျပင္စာကို မစားပါနဲ႔။ ဟင္းသီးဟင္းရြက္၊ သစ္သီး၀လံေတြကိုစားပါ။ အဓိကက ဘယ္ႏွစ္လအတြင္း ဘယ္ေလာက္ပိန္ေအာင္ ေလွ်ာ့ခ်မယ္ဆိုတဲ့ ပန္းတိုင္ ခ်မွတ္ထားရပါမယ္။ တစ္ပတ္တစ္ခါ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ တိုင္းလိုက္လို႔ တစ္ပတ္မွာ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ တစ္ေပါင္က်ရင္ အဆင္ေျပပါတယ္။ ေျခာက္လၾကာလို႔ ၂၄ ေပါင္ က်သြားရင္ ေအာင္ျမင္ပါတယ္။
