ေဒါက္တာစိုးလြင္ (သားဖြားမီးယပ္အထူးကု ဆရာ၀န္ႀကီး) ေျဖၾကားသည္။
ကြၽန္ေတာ္က ဆရာ၀န္ေတြထဲမွာ ကံအေကာင္းဆံုး ဆရာ၀န္လို႔ေတာင္ ေျပာလို႔ရမလားမသိဘူး။ အခုလို ဆရာ၀န္ဘ၀ကို သိပ္ကိုေပ်ာ္ရႊင္၀မ္းေျမာက္မိပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ဆရာ၀န္ေတြအမ်ားႀကီးထဲမွာမွ ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕ ဆရာ၀န္ဘ၀က သားသားမီးမီးေလးေတြ ေလာကႀကီးထဲကို က်န္းက်န္းမာမာ ေခ်ာေခ်ာေမာေမာနဲ႔ ေရာက္လာခြင့္ရေအာင္ ကူညီေပးခြင့္ရတဲ့ ဆရာ၀န္တစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနလို႔ပါပဲ။ ကေလးေလးတစ္ေယာက္ ကမၻာေလာကထဲ ေရာက္လာတာက ဘယ္ေလာက္အထိ ေပ်ာ္ရႊင္ရတယ္ဆိုတာ မိခင္ေတြအသိဆံုးပါပဲ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကလည္း မိခင္တစ္ေယာက္ ကေလးတစ္ဦးေမြးတိုင္း ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို ခံစားရပါတယ္။
အိမ္ေထာင္က်ၿပီးခ်ိန္မွာ ကိုယ္၀န္ေဆာင္ခြင့္ရတဲ့ အမ်ဳိးသမီးတိုင္းကလည္း ကံေကာင္းပါတယ္။ ဘာလို႔ အဲဒီလိုေျပာရသလဲဆိုေတာ့ ဟိုတစ္ေန႔က ဆရာ့ဆီကိုလာျပတဲ့စံုတြဲမွာ အမ်ဳိးသမီးက “ဆရာ ကြၽန္မဗိုက္ထဲမွာ ကေလးေလးတစ္ေယာက္ ေရာက္လာၿပီ”။ အာထရာေဆာင္း႐ိုက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကိုယ္၀န္ ၁၀ ပတ္၊ ကေလးက ႏွလံုးေတြခုန္ေနၿပီ။ ဒါေပမဲ့ မလိုခ်င္ေသးဘူးဆရာ၊ ကေလးကို ဖ်က္ခ်ေပးပါလို႔ေျပာတယ္။ “ဘာျပႆနာရွိလို႔လဲ၊ မယူဘူးလား”ဆိုေတာ့ “ယူမွာပါဆရာ။ ဒါေပမဲ့ မဂၤလာေဆာင္ခန္းမကို ငွားထားတာ နည္းနည္းေ၀းေသးတယ္။ အခုကေလးယူလိုက္ရင္ အဲဒီခန္းမငွားထားတာ အလကားျဖစ္သြားေတာ့မွာ။ အဲဒါေၾကာင့္ ဒီကေလးေလးကို ဖ်က္ခ်ခ်င္တာ”တဲ့။ သူတို႔က မသိၾကဘူး၊ ကေလးေလးတစ္ေယာက္ ဖ်က္ခ်လိုက္ရင္ လြယ္လြယ္ေလးနဲ႔ ျပန္ယူလို႔ရမယ္လို႔ ထင္ေနၾကတာ။ ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ရဲ႕ ခံစားခ်က္က ရွိသမွ် စည္းစိမ္ပံုေအာမယ္ဆိုရင္ေတာင္ ကေလးေလးတစ္ေယာက္ မရႏိုင္ဘူးေလ။ မဂၤလာခန္းမက ဘာျဖစ္လဲ၊ ခ်စ္သူႏွစ္ေယာက္ အတူေနရဖို႔က အေရးႀကီးဆံုးပဲ။ ဒါေလးနဲ႔ပဲ ဖ်က္ခ်ရက္သလားဆိုတာကို ေတာ္ေတာ္ေျပာယူရတယ္။ ကေလးဖ်က္ခ်တယ္ဆိုတာ သတ္ပစ္လိုက္တာပါပဲ၊ ဒါမ်ဳိးမလုပ္သင့္ပါဘူး။
ေဆး႐ံုမွာဆိုရင္ ဗိုက္ထဲမွာကေလးတစ္ေယာက္ ေရာက္လာဖို႔ ႀကိဳးစားေနတဲ့ အမ်ဳိးသမီးေတြ အမ်ားႀကီးရွိသလို ကေလးေတြကို ဖ်က္ခ်ဖို႔ႀကိဳးစားၿပီး ေရာက္လာတဲ့ မိခင္ေတြလည္းအမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္။ အလားတူ ကိုယ့္ကေလးေလးကို က်န္းက်န္းမာမာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္နဲ႔ ေမြးဖြားႏိုင္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနၾကတဲ့ မိခင္ေတြလည္း အမ်ားႀကီး ရွိေနပါတယ္။ မိခင္ဘ၀ဆိုတာ ဘုရားသခင္ကေပးတဲ့ ကံေကာင္းျခင္းလက္ေဆာင္လို႔ေတာင္ တခ်ဳိ႕ကေျပာၾကတယ္။ တခ်ဳိ႕ကံမေကာင္းတဲ့သူေတြက်ေတာ့ ဘယ္ေလာက္ပဲ ႀကိဳးစားႀကိဳးစား ကေလးမရႏိုင္ပါဘူး။ က်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္တဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္ေမြးဖို႔ဆိုရင္ မိခင္ကလည္း က်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္ရမယ္။ ကေလးကို မိခင္ကိုယ္တိုင္က တကယ္လိုခ်င္လို႔ ယူတာမ်ဳိးလည္း ျဖစ္ဖို႔လိုပါတယ္။
ကေလးေလးကို လိုခ်င္လို႔ယူလိုက္ၿပီ၊ ဗိုက္ထဲေရာက္လာၿပီဆုိရင္လည္း ပူပင္မႈေတြ အမ်ားႀကီးပဲ။ မိခင္ေတြက ဒီကေလးေလးကို က်န္းက်န္းမာမာ ေမြးႏိုင္ပါ့မလား၊ ကိုယ္လက္အဂၤါစံုပါ့မလား၊ ပ်က္က်သြားမလား၊ ေသြးဆင္းမလား စသျဖင့္ စိတ္ပူတတ္ၾကတယ္။ ကိုယ္၀န္ေဆာင္မိခင္ ၄-၅ေယာက္မွာ တစ္ေယာက္ေလာက္က အၿမဲတမ္း ကိုယ္၀န္ပ်က္က်တတ္တယ္။ “ေယာက်္ားေဖာင္စီး၊ မိန္းမမီးေန” ဆိုတဲ့စကားက တကယ္မွန္ပါတယ္။ မီးဖြားရင္းနဲ႔ အသက္ေပးလိုက္ရတဲ့မိခင္ေတြ အရင္ကလည္း ရွိခဲ့တယ္၊ အခုခ်ိန္ထိလည္း ရွိေနတုန္းပဲ။ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ဆရာ၀န္ဘ၀က တစ္ခါတေလ ေသမင္းနဲ႔ရင္ဆိုင္စစ္ထိုးရတဲ့ အခ်ိန္ေတြရွိပါတယ္။ ဟိုတစ္ေန႔က ဗိုက္ခြဲေမြးရင္းနဲ႔ ေသြးေတြသြန္တာ ဘယ္လိုမွထိန္းလို႔မရတာနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ကိုေခၚတယ္။ ဗိုက္ထဲမွာ ေသြးေတြသြန္ေနတာ၊ ဘယ္လိုမွ မတတ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ သားအိမ္ကိုမွ မထုတ္လုိ႔ရွိရင္ ဒီအေမဟာ အသက္အႏၲရာယ္ရွိေတာ့ ထြက္ေနတဲ့သားအိမ္ႀကီးကို မရရေအာင္ ခြဲထုတ္ရတယ္။ ေတာ္ေတာ္ခက္ခက္ခဲခဲ ခြဲထုတ္ရတယ္။ ၃ နာရီေလာက္ကခြဲလိုက္တာ ည ၆ နာရီေလာက္အထိ မၿပီးေသးဘူး။ ေသြးေတြထြက္ရင္းထြက္ရင္း ေသြးထဲမွာ ခဲေစတဲ့ဓာတ္ေတြ အကုန္ပါသြားတာ။ ကြၽန္ေတာ့္မွာ မ်ဳိးစံုလုပ္ရင္း ခႏၶာကိုယ္က ဘယ္လိုျဖစ္သြားမွန္းမသိဘူး။ အေနအထား တစ္မ်ဳိးတည္းနဲ႔ ေနမိသလား ဂ႐ုမစိုက္ႏုိင္ဘူး။ ခြဲခန္းကေန အိမ္လည္းျပန္ေရာ လမ္းေတာင္မေလွ်ာက္ႏုိင္ေတာ့ဘူး။ ေျခေထာက္နာတာ အခုထက္ထိ မေပ်ာက္ေသးဘူး။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေတြဘ၀က တစ္ခါတေလ ထိခိုက္ဒဏ္ရာရမွာလား မသိေတာ့ဘူး။ လူနာအသက္ရွင္ဖို႔ကပဲ အေရးႀကီးေနတာ။
ကေလးေလးတစ္ေယာက္ကို က်န္းက်န္းမာမာ ေခ်ာေခ်ာေမာေမာ ေမြးဖို႔ဆိုတာ Knowledge လို႔ ေခၚတဲ့ အသိဥာဏ္ပညာ ဗဟုသုတက အေရးႀကီးပါတယ္။ ကေလးတစ္ေယာက္ က်န္းမာအဆင္ေျပေျပေမြးဖို႔ ဘာေတြေဆာင္ရမလဲ၊ ဘာေတြေရွာင္ရမလဲ၊ ဘာေတြကလုပ္သင့္သလဲ၊ ဘာေတြက မလုပ္သင့္ဘူးလဲ ဆိုတာေတြကို ခြဲျခားၿပီး သိေနရပါမယ္။ မသိဘဲနဲ႔ မျမင္ဘဲနဲ႔ အသိအျမင္အမွားႀကီးေတြနဲ႔ လုပ္လိုက္ရင္ အႏၲရာယ္ေတြနဲ႔ ရင္ဆိုင္ရတတ္ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခုက Attitude လို႔ေခၚတဲ့ စိတ္ထားသေဘာထားကလည္း အေရးႀကီးပါတယ္။ ပထမဆံုးနဲ႔ အေရးႀကီးဆံုး မိခင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္က ကိုယ့္ရင္ေသြးကို တကယ္လိုခ်င္ရမယ္၊ တကယ္ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးရမယ္။ မလိုခ်င္ဘဲရလာရင္ ဂ႐ုမစိုက္တတ္ဘူး။ လိုခ်င္တဲ့ကေလးမွသာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေကာင္းေကာင္းဂ႐ုစိုက္လိမ့္မယ္။
ကိုယ္၀န္ေဆာင္ လူနာတစ္ေယာက္ကိုၾကည့္ၿပီးတိုင္း ဘာေတြေဆာင္ရမယ္၊ ဘာေတြေရွာင္ရမယ္ စသျဖင့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔က ေျပာေလ့ရွိပါတယ္။ ေဆး႐ံုေတြမွာ မိခင္ေတြကအမ်ားႀကီး၊ ဆရာ၀န္က တစ္ေယာက္တည္းျဖစ္ေတာ့ အကုန္လံုးကို စံုလင္ေအာင္ ေျပာဖို႔အခ်ိန္မရွိပါဘူး။ ဒီေနရာမွာ အဓိကေျပာခ်င္တာက ကိုယ္ရဲ႕ကေလးေလးကို လိုခ်င္လွပါၿပီဆိုတဲ့ မိခင္စိတ္ရွိၿပီး ကိုယ္၀န္ေဆာင္သင့္တာက အေရးႀကီးဆံုးအခ်က္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ကေလးကို တကယ္လိုခ်င္လာၿပီဆိုရင္ ကိုယ္ကမိခင္ျဖစ္ဖို႔ အဆင္သင့္ ျဖစ္ၿပီလားဆိုတာကို ေတြးရမယ္။ ကိုယ့္မွာ ေရာဂါေတြရွိေနရင္ ကိုယ့္ေရာဂါေၾကာင့္ ဒီကေလးေလးမွာ ထိခိုက္မႈေတြမျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳတင္ကာကြယ္ ဂ႐ုစိုက္သင့္ပါတယ္။ က်န္းမာတဲ့ ကေလးေမြးဖြားႏိုင္ဖို႔ ေဆးလိပ္ေငြ႕ကို ေ၀းေ၀းေရွာင္ဖို႔လိုပါတယ္။ ကိုယ္တိုင္ေသာက္မွ ထိခိုက္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ သူတစ္ပါးေသာက္တဲ့ ေဆးလိပ္ေငြ႕ကို ႐ွဴမိရင္လည္း ထိခိုက္ႏိုင္ပါတယ္။
ေနာက္တစ္ခ်က္က ေဖာလစ္အက္စစ္လို႔ေခၚတဲ့ ဗီတာမင္ေဆးျပားေလးကို တစ္ေန႔တစ္လံုး မွန္မွန္ေသာက္ဖို႔လိုတယ္။ ကေလးတစ္ေယာက္ေမြးလာရင္ မိခင္ေတြ ပထမဆံုး ေမးတဲ့ေမးခြန္းက “ဆရာ . . ကြၽန္မကေလးေလး ကိုယ္လက္အဂၤါစံုရဲ႕လား”ဆိုၿပီး ေမးတာပဲျဖစ္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့မွ “ကေလးေလးက သူ႔အေဖလိုမည္းသလား၊ ထိပ္ေျပာင္သလား စသျဖင့္ ေမးတတ္ၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မိမိကေလးေလး ဦးေႏွာက္နဲ႔ ခႏၶာကိုယ္က်န္းမာၿပီး ကိုယ္လက္အဂၤါမခ်ဳိ႕ယြင္းေအာင္ ၇၅ ရာခိုင္ႏႈန္း ကာကြယ္ႏိုင္တဲ့ ေဖာလစ္အက္စစ္ကို ေန႔စဥ္ေသာက္သင့္ပါတယ္။ ကိုယ္၀န္ယူဖို႔ ဆံုးျဖတ္ၿပီးၿပီဆိုတာနဲ႔ အနည္းဆံုး ႏွစ္လႀကိဳၿပီး ေဖာလစ္အက္စစ္ ေသာက္သင့္ပါတယ္။
ကိုယ္ရဲ႕ေနာက္ဆံုးလာခဲ့တဲ့ ရာသီရက္ကို မွတ္မိေနဖို႔လိုပါတယ္။ အဲဒီရာသီရက္ကို မွတ္မိေနမွသာ ကေလးေလး ေမြးမယ့္ရက္ကို တြက္ခ်က္ႏိုင္မွာျဖစ္လို႔ပါ။ တခ်ဳိ႕အမ်ဳိးသမီးေတြကို ေမးလိုက္ရင္ ေယာင္၀ါး၀ါးေတြ ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။ တခ်ဳိ႕က်ေတာ့
“ဟိုတစ္ေန႔က ဆရာ့ဆီကို လာျပတဲ့စံုတြဲမွာ အမ်ဳိးသမီးက “ဆရာကြၽန္မဗိုက္ထဲမွာ ကေလးေလးတစ္ေယာက္ ေရာက္လာၿပီ”။ အာထရာေဆာင္း႐ိုက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကိုယ္၀န္ ၁၀ ပတ္၊ ကေလးက ႏွလံုးေတြခုန္ေနၿပီ။ ဒါေပမဲ့ မလိုခ်င္ေသးဘူးဆရာ၊ ကေလးကို ဖ်က္ခ်ေပးပါလို႔ ေျပာတယ္။ “ဘာျပႆနာရွိလို႔လဲ၊ မယူဘူးလား”ဆိုေတာ့ “ယူမွာပါဆရာ။ ဒါေပမဲ့ မဂၤလာေဆာင္ခန္းမကို ငွားထားတာ နည္းနည္းေ၀းေသးတယ္။ အခုကေလးယူလိုက္ရင္” . . .
ေတြ႕တဲ့ရက္ေကာက္ေျပာတာလည္း ရွိပါတယ္။ ဒီရက္က အေရးႀကီးတာေၾကာင့္ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ဒိုင္ယာရီမွာျဖစ္ျဖစ္၊ ျပကၡဒိန္မွာျဖစ္ျဖစ္ မွတ္ထားဖို႔လိုပါတယ္။
ကိုယ့္မွာ ဘယ္လိုေရာဂါေတြရွိသလဲ၊ တခ်ဳိ႕မွာ ဆီးခ်ဳိ၊ ေသြးတိုးစတဲ့ ေရာဂါေတြရွိသလို တခ်ဳိ႕က်ေတာ့ တက္တတ္တဲ့ေရာဂါေတြရွိပါတယ္။ တခ်ဳိ႕က်ေတာ့ ကိုယ့္မွာေရာဂါရွိမွန္း မသိၾကပါဘူး။ ျဖစ္သင့္တာက ကေလးယူဖို႔ စၿပီးျပင္ဆင္ၿပီဆိုရင္ မိသားစုဆရာ၀န္နဲ႔ တိုင္ပင္ၿပီး ကိုယ့္မွာ ဘာေရာဂါေတြ ရွိေနသလဲဆိုတာ စစ္ေဆးသင့္ပါတယ္။ ေရာဂါေတြရွိေနရင္ ကိုယ္၀န္ယူဖို႔ သင့္ေတာ္ရဲ႕လားဆိုတာ ဆရာ၀န္နဲ႔ ေသခ်ာတိုင္ပင္ေဆြးေႏြးဖို႔ လိုပါတယ္။ ကုသဖို႔လိုအပ္ရင္ ကုသမႈခံယူၿပီး အေကာင္းဆံုးအေျခအေနမွာမွ ကေလးယူသင့္ပါတယ္။ တခ်ဳိ႕မသိဘဲ ကေလးယူၿပီးမွ ေသြးခ်ဳိေတြတအားတက္လာတာမ်ဳိး ေတြ႕ရပါတယ္။
ဘယ္မွာမွလည္း ဗိုက္မအပ္ႏိုင္၊ ေရာဂါစစ္ေဆးမႈလည္းမရွိဘဲ အရပ္လက္သည္ေတြနဲ႔ ေမြးထားတဲ့ ကေလးေတြဆိုရင္ ေရာဂါေတြေၾကာင့္ ေဆး႐ံုတက္ရတာ မ်ားတတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ္၀န္မေဆာင္ခင္ကတည္းက ေရာဂါရွိ၊ မရွိ စစ္သင့္တယ္၊ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ မဂၤလာမေဆာင္ခင္ကတည္းက စစ္သင့္တာျဖစ္ပါတယ္။ စင္ကာပူႏိုင္ငံ တခ်ဳိ႕တရား႐ံုးေတြမွာဆိုရင္ မဂၤလာေဆာင္မယ့္ ေမာင္ႏွံေတြကို ေသြးစစ္ထားၿပီးၿပီလား၊ အေျဖေတြျပပါလို႔ ေျပာတတ္တယ္၊ မစစ္ထားရင္ လက္မွတ္မထိုးေပးပါဘူး၊ ဒါက သိပ္ေကာင္းတဲ့အေလ့အထပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
အာထရာေဆာင္း႐ိုက္တာက ကေလးေတြေနရာလြဲၿပီး ေရာက္ေနသလား၊ ႏွစ္ျမႊာသံုးျမႊာျဖစ္ေနသလား၊ ကေလးက ကိုယ္လက္အဂၤါ ခ်ဳိ႕ယြင္းေနသလား၊ ကိုယ္၀န္က ဘယ္ေလာက္ၾကာေနၿပီလဲ စတာေတြကို သိႏိုင္ပါတယ္။ တခ်ဳိ႕က အာထရာေဆာင္း႐ိုက္ရင္ ကေလးထိခိုက္မွာစိုးရိမ္လို႔ မ႐ိုက္ခ်င္ဘူးဆိုတာမ်ဳိး ရွိတတ္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ အာထရာေဆာင္းက ဓာတ္မွန္ (X-ray) မဟုတ္ပါဘူး။ ဓာတ္မွန္႐ိုက္ရင္ေတာ့ ကေလးကို ထိခိုက္တတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မလြဲမေသြ ဓာတ္မွန္႐ိုက္ရမယ့္ ကိစၥေတြမွာ ကေလးကို မထိခိုက္ေအာင္ အကာအကြယ္ေတြလုပ္ၿပီး ႐ိုက္ရပါတယ္။
ကိုယ္၀န္ေဆာင္မိခင္ေတြ ဆရာတို႔ဆီ ဗိုက္လာအပ္ရင္ အမ်ားအားျဖင့္ သူတိုရဲ႕ခင္ပြန္းေတြက ပါမလာတတ္ဘူး။ ကေလးလိုခ်င္တယ္လို႔ လာျပတဲ့အမ်ဳိးသမီးေတြေတာင္ ခင္ပြန္းကပါမလာတာမ်ဳိး ရွိပါတယ္။ “အမ်ဳိးသားေရာ”လို႔ေမးလိုက္ရင္ “အလုပ္႐ႈပ္ေနတယ္”လို႔ ေျဖတတ္ၾကတယ္။ တကယ္တမ္းက်ေတာ့ ကိုယ္၀န္ေဆာင္တာက မိခင္တင္မက ဖခင္မွာလည္း ထပ္တူထပ္မွ် တာ၀န္ရွိပါတယ္။ ကိုယ္၀န္ေဆာင္ခ်ိန္မွာ အမ်ဳိးသမီးေတြက တစ္ခါတေလ အားငယ္တတ္ပါတယ္။ ဘာကိုပူပန္မွန္းမသိဘဲ ပူပန္စိတ္က အၿမဲရွိေနတတ္တယ္၊ ေမြးရင္ ဘယ္ေလာက္နာက်င္မလဲ၊ ေမြးလာတဲ့ကေလးေလးက ကိုယ္လက္အဂၤါစံုလင္ပါ့မလား စတာေတြေတြးရင္းေတြးရင္း မိခင္ေတြက ညအိပ္မေပ်ာ္တတ္ပါဘူး။ တခ်ဳိ႕ဆို “ကေလးႀကီးလာရင္ ေက်ာင္းဘယ္သြားထားရင္ေကာင္းမလဲ”ဆိုတာတို႔၊ “ဘယ္သူနဲ႔ေပးစားရင္ ေကာင္းမလဲ”ဆိုတာတို႔ေတာင္ စဥ္းစားတတ္ပါေသးတယ္။ အဲဒီလို စိုးရိမ္ပူပန္တတ္တဲ့ မိခင္ေတြကို အားေပးႏွစ္သိမ့္ေဖးမေပးဖို႔ အၾကင္နာယုယမႈေတြလိုပါတယ္။ ခ်စ္စကားေလးေတြလိုပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကေလးမီးဖြားဖို႔ ေငြလိုပါတယ္။ ေမြးဖြားရာမွာ ဇနီးသည္ေဘးမွာရွိေနဖို႔ လိုပါတယ္။ ဒါေတြအားလံုး ေပးစြမ္းႏိုင္ဖို႔ အိမ္ေထာင္ဦးစီးအေပၚမွာ မူတည္ေနပါတယ္။
အာဟာရဆိုတာ လူတစ္ေယာက္အတြက္ အလြန္အေရးႀကီးပါတယ္။ ကားတစ္စီးက ဓာတ္ဆီမထည့္ရင္ မသြားလာႏိုင္သလိုပဲ လူေတြကလည္း ဘာမွမစားရင္ ဘာမွမလုပ္ႏိုင္ပါဘူး။ မိခင္အာဟာရခ်ဳိ႕တဲ့ရင္ ေရာဂါပိုးေတြ ၀င္လြယ္ၿပီး က်န္းမာေရး ထိခိုက္မယ္၊ သူကေမြးလာတဲ့ကေလးက ကိုယ္လက္အဂၤါခ်ဳိ႕ယြင္းၿပီး ဦးေႏွာက္ဥာဏ္ရည္မျပည့္တဲ့ ကေလးေလးေမြးဖြားတတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ္၀န္ေဆာင္ခ်ိန္မွာ အာဟာရျပည့္ေအာင္ စားသင့္ပါတယ္။ အစားအေသာက္ကို စံုလင္မွ်တေအာင္ စားသင့္ပါတယ္။ တခ်ဳိ႕အေမေတြက ကိုယ္၀န္ေဆာင္တဲ့သမီးကို “အသားေတြမစားနဲ႔၊ ကေလးထြားမယ္၊ ပဲမစားနဲ႔၊ ကေလးေလပါမယ္” စသျဖင့္ ေျပာတတ္တယ္။ တစ္ခါတေလ ဘာစားရမွန္းကို မသိေလာက္ေအာင္ပါပဲ . . အဲဒီလိုနဲ႔ ထမင္းနဲ႔ ငါးေျခာက္ဖုတ္ေလးစားေနတဲ့ ကိုယ္၀န္ေဆာင္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိေနပါတယ္။ ဒါကမွားယြင္းတဲ့ အယူအဆေတြျဖစ္လို႔ တိုက္ထုတ္ပစ္ဖုိ႔ လိုပါတယ္။ အဲဒီအခါ ဗီတာမင္ဘီ၀မ္းခ်ဳိ႕တဲ့ၿပီး ထံုနာက်င္နာ ျဖစ္တတ္တယ္၊ ဒါေပမဲ့ အဘိုးအဘြားေတြက ဆပ္ျပာကိုင္လုိ႔ျဖစ္တာလို႔ ထင္တတ္တယ္၊ ဒီအေျခအေနမွာ ဗီတာမင္ဘီ၀မ္းကို အျမန္ဆံုးေပးႏိုင္ဖို႔ လိုပါတယ္။
ေနာက္ထပ္ ကိုယ္၀န္ေဆာင္မိခင္ေတြ လုပ္ေလ့ရွိတဲ့ အယူအဆမွားက ဗိုက္ထဲက ကေလးအတြက္ပါ ႏွစ္ေယာက္စာစားမယ္ဆိုတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အရင္က ငါးခါစားရင္ အခု ၁၀ ခါစားမယ္ဆိုတာမ်ဳိး လုပ္တတ္ၾကတယ္။ တကယ္တမ္းက်ေတာ့ ဗိုက္ထဲကကေလးအတြက္ အပိုေဆာင္းၿပီး မ်ားမ်ားစားလိုက္ရင္ ကယ္လိုရီအပိုတိုင္းက အဆီအျဖစ္ ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာသိုေလွာင္သြားတယ္။ ကေလးေမြးၿပီးသြားေရာ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ အဆမတန္ မ်ားသြားတတ္တယ္။ ႏြားႏို႔၊ ၾကက္ဥ/ဘဲဥစတာေတြကို မက်က္တက်က္ မစားေသာက္သင့္ဘူး။ ပိုးေတြပါတတ္လို႔ အႏၲရာယ္ေပးႏိုင္ပါတယ္။ အသည္းစားရင္ အားရွိတယ္ဆိုၿပီး ၾကက္သည္းၾကက္ျမစ္၊ ၀က္သည္း စတာေတြ ေန႔စဥ္စားရင္ အႏၲရာယ္ရွိပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔ လဲဆိုေတာ့ တိရစၦာန္ကလီစာေတြထဲမွာ ဗီတာမင္ေအ ပါ၀င္တဲ့အတြက္ ဗီတာမင္ေအက မ်ားလြန္းရင္ ကေလးကို ထိခိုက္ေစႏိုင္ပါတယ္။ ေကာ္ဖီနဲ႔အရက္ကို မေသာက္သင့္ပါဘူး။
ကိုယ္၀န္ေဆာင္ခ်ိန္မွာ “၀မွလွတယ္” ဆိုတဲ့စကားက မွားပါတယ္။ ၀တာက ေရာဂါေတြ ပိုျဖစ္လြယ္တတ္သလို ကင္ဆာေတာင္ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ စိတ္နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ေရာဂါေတြ ျဖစ္တတ္တယ္။ ကိုယ္၀န္ဆိပ္တက္တဲ့ေရာဂါ၊ ေသြးခ်ဳိဆီးခ်ဳိေရာဂါ၊ ေသြးတိုးေရာဂါ စတာေတြလည္း ျဖစ္တတ္တယ္။ ကေလးလမေစ့တာေတြ၊ ခြဲစိတ္ရခက္ခဲတာေတြ စတဲ့ျပႆနာေတြရွိတတ္တယ္။ ခြဲစိတ္ေမြးဖြားရာမွာ ၀တဲ့လူနာကိုခြဲရမွာ သိပ္ကိုေၾကာက္ပါတယ္။ အဆီအထပ္ထပ္ကိုခြဲၿပီး ကေလးကို ေမြးထုတ္ရပါတယ္။ ခြဲၿပီးသြားရင္လည္း အနာက်က္ဖို႔ ခဲယဥ္းပါတယ္။ ေမ့ေဆးေပးဖို႔လည္း မလြယ္ပါဘူး။ ခ်ဳပ္႐ိုးေတြကလည္း ကြဲထြက္တတ္တဲ့ အႏၲရာယ္ရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မပိန္မ၀ခႏၶာကိုယ္ကို ထိန္းသင့္ပါတယ္။ ခႏၶာကိုယ္က သိပ္၀ေနရင္လည္းမေကာင္း၊ သိပ္ပိန္ေနရင္လည္း မေကာင္းပါဘူး။
ကိုယ္၀န္ေဆာင္ခ်ိန္မွာ ပ်ဳိ႕မယ္၊ အန္မယ္၊ ၀မ္းခ်ဳပ္မယ္၊ ရင္ပူမယ္၊ တစ္ခါတေလ လိပ္ေခါင္းေတာင္ ျဖစ္ႏိုင္တယ္ . . အန္ရင္းအန္ရင္း အသက္ေတာင္ပါတဲ့အထိ ျဖစ္တတ္တဲ့အတြက္ သတိထားသင့္ပါတယ္။ အန္တတ္ရင္ အပူအစပ္ေတြ၊ အဆီမ်ားတာေတြ ေရွာင္ရပါမယ္။ တခ်ဳိ႕ဆိုရင္ ဘာအစာမွမ၀င္ဘဲနဲ႔ အန္ပဲအန္ေနတတ္တယ္၊ ဒါေၾကာင့္ အစာကို နည္းနည္းစီ နည္းနည္းစီ စားေပးၿပီး အအန္ေပ်ာက္ေဆး ေသာက္ေပးရပါမယ္။ ကိုယ္၀န္ေဆာင္ခ်ိန္မွာ ရင္ပူရင္ အ၀တ္က်ပ္က်ပ္ေတြ မ၀တ္ရဘူး။ ေခါင္းအံုးျမႇင့္ၿပီး အိပ္ေပးရမယ္။ ေနာက္တစ္ခုက ကိုယ္၀န္ေဆာင္မိခင္ေတြက ကိုယ္၀န္ေဆာင္ခ်ိန္မွာ ထြက္လာတဲ့ေဟာ္မုန္းက သားအိမ္ကို ၿငိမ္ေအာင္ထိန္းေပးတဲ့အျပင္ အူေတြကိုပါၿငိမ္ေအာင္ လုပ္ပစ္လိုက္ပါတယ္။ အူေတြက မလႈပ္ရွားေတာ့ ၀မ္းခ်ဳပ္တတ္ပါတယ္။ ၀မ္းမသြားရင္ ေနရခက္တဲ့အတြက္ ၀မ္းမွန္မွန္သြားေအာင္ အသီးအရြက္ေတြမ်ားမ်ား စားရမယ္၊ ေရမ်ားမ်ား ေသာက္ရမယ္၊ မနက္မိုးလင္းလာရင္ ေရေသာက္၊ ၀မ္းသြားတတ္တဲ့အက်င့္ကို လုပ္ထားရပါမယ္။ ၀မ္းခ်ဳပ္ရင္လည္း ေတြ႕ရာႀကံဳရာ ၀မ္းႏုတ္ေဆးျပင္းျပင္းေတြ မေသာက္သင့္ပါဘူး။ ကိုယ္၀န္ ေဆာင္မိခင္ေတြနဲ႔ သင့္ေတာ္တဲ့ ၀မ္းႏုတ္ေဆးအေပ်ာ့စား (ဥပမာ MOM) ကို ေသာက္ေပးရမယ္။
ကိုယ္၀န္ေဆာင္တစ္ေယာက္က တစ္ေယာက္တည္း ေလွ်ာက္မသြားသင့္ပါဘူး။ ကိုယ္၀န္ေဆာင္ခ်ိန္မွာ ေျခသလံုးၾကြက္တက္တတ္တဲ့အတြက္ လႈပ္ရွားမႈမ်ားမ်ားလုပ္ေပးရမယ္။ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ေျခသလံုးကို ႏွိပ္နယ္ေပးရပါမယ္။ ေဖာတာ၊ ေရာင္တာေတြ ျဖစ္လာရင္ ကိုယ္၀န္ဆိပ္တက္တဲ့ လကၡဏာေတြျဖစ္တတ္လို႔ သတိထားရပါမယ္။ ကိုယ္၀န္ေဆာင္ခ်ိန္မွာ ဘာအေၾကာင္းမွမရွိဘဲ ေမာပန္းေနတတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အရင္လို ပင္ပင္ပန္းပန္း အလုပ္မလုပ္သင့္ပါဘူး။ စိတ္ကိုလည္းေျဖေလွ်ာ့ထားရပါမယ္။ ခါးကို မတ္မတ္ထားရမယ္၊ ေဒါက္ျမင့္ဖိနပ္ မစီးရဘူး၊ ဖိနပ္ပါး စီးရမယ္။ ပစၥည္းေတြကို ကုန္းၿပီးမေကာက္ရဘူး၊ ထိုင္ၿပီးမွ ေကာက္ရမယ္။ ဒါမွ ခါးနာတဲ့ ေ၀ဒနာကင္းမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
“ကိုယ္၀န္ေဆာင္မိခင္အားလံုး က်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္တဲ့ ကေလးေမြးဖြားႏုိင္ၾကပါေစ”
(Healthy Life ဂ်ာနယ္မွ စီစဥ္တင္ဆက္သည့္ အပတ္စဥ္ ေသာၾကာေန႔ထုတ္ Healthy Life ဂ်ာနယ္၊ https://www.facebook.com/healthylifejournalmyanmar/ ႏွင့္ www.healthylifejournalmyanmar.com တို႔တြင္ ေဖာ္ျပပါရွိသမွ် က်န္းမာေရးႏွင့္ အလွအပဆိုင္ရာ သတင္းမ်ား၊ သတင္းေဆာင္းပါးမ်ား၊ အေမးအေျဖမ်ား၊ ဘာသာျပန္ေဆာင္းပါးမ်ားကို လြတ္လပ္စြာ မွ်ေ၀ႏိုင္ပါသည္။ သို႔ရာတြင္ မည္သည့္ Facebook စာမ်က္ႏွာ၊ Website မ်ားတြင္မဆိုျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပျခင္းကို ခြင့္မျပဳပါေၾကာင္း အသိေပး ေၾကညာအပ္ပါသည္။)
