ေမး ။ ကြၽန္မ ကေလးက အသက္ ေလးႏွစ္ပါ။ အၿငိမ္ မေနပါဘူး၊ စကားလည္း မ်ားတယ္၊ တစ္ခါ တစ္ခါ ဘာေတြ ေျပာမွန္း မသိပါဘူး၊ တစ္ခါတေလ လူႀကီး စကားေတြလည္း ေျပာတယ္။ တျခားကေလးေတြနဲ႔ မတူဘူးလို႔ ကြၽန္မ ထင္တယ္ ဆရာ။ ပံုမွန္ကေလးလို ျဖစ္သြားေအာင္ ကြၽန္မ ဘယ္လို ထိန္းသင့္သလဲ ဆိုတာ သိခ်င္ပါတယ္။
သင္ဇာေထြး၊ ပုသိမ္။
ေဒါက္တာဦးေဇာ္စိန္လြင္ ေဆး႐ံုအုပ္ႀကီး (ၿငိမ္း) စိတ္က်န္းမာေရးအထူးကု ဆရာ၀န္ႀကီး မွေျဖၾကားေပးသည္ ။
ေျဖ ။ ကေလးေတြမွာ ေမြးခါစ အခ်ိန္ကစၿပီး အသက္ ငါးႏွစ္အထိ သူတိုရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ တိုးတက္မႈ အေျချပ ဇယားရွိတယ္၊ ဥာဏ္ရည္ ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈ စစ္ေဆးထားတဲ့ အေျချပ ဇယား ရွိတယ္၊ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး စစ္ေဆးထားတဲ့ အေျချပဇယား ရွိတယ္၊ ေနာက္တစ္ခုက ကေလးေတြရဲ႕ ဖန္တီးႏိုင္မႈစြမ္းရည္ စစ္ေဆးတာ၊ ခႏၶာကိုယ္ အသံုးခ်မႈ/ေလ့က်င့္မႈ စစ္ေဆးတာေတြ ရွိပါတယ္။ ကေလးေတြရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈ၊ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈ၊ လူမႈေရးပိုင္းဆိုင္ရာ ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈ၊ ဖန္တီးမႈဆိုင္ရာ ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈ စတာေတြကို ေလ့လာၿပီးမွ ဒီကေလးက စံခ်ိန္မီျဖစ္သလား၊ ဒါမွမဟုတ္ စံခ်ိန္ေအာက္ ေရာက္ေနသလား၊ တခ်ဳိ႕အပိုင္းေတြမွာ ပိုၿပီး လႈပ္ရွားမႈ မ်ားေနသလား၊ ဘယ္အပိုင္းေတြမွာ ခက္ခဲေနသလဲ . . . ဒီအခ်က္ေတြကို ေလ့လာၿပီးေတာ့မွ ဒီကေလးတစ္ေယာက္က ပံုမွန္ (Normal)လား၊ ပံုမွန္ေအာက္ (Below Normal) လား၊ ပံုမွန္ထက္ ေက်ာ္လြန္ (Beyond Normal) လား . . အပိုင္းသံုးပိုင္း ခြဲၿပီး သတ္မွတ္ပါတယ္။ ကေလးေတြကို ေသခ်ာ မေလ့လာဘဲ ေရာဂါအမည္ တပ္တာက မျဖစ္သင့္တဲ့ ကိစၥပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ကေလးေတြကို ေသခ်ာ ေလ့လာႏိုင္ဖို႔ကလည္း ဒီကေလးေလး ကိုယ္၀န္ေဆာင္တဲ့အခ်ိန္ကစၿပီး အခုအခ်ိန္အထိ ကေလးရဲ႕ အျပဳအမူေတြအကုန္ ေလ့လာရပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကေလးရဲ႕ အိမ္မွာ လုပ္ ေဆာင္တဲ့ အျပဳအမူေတြ၊ ေက်ာင္းမွာ လုပ္ေဆာင္တဲ့ အျပဳအမူေတြ၊ ကေလး-ကေလးခ်င္း အျပဳအမူေတြ၊ ေက်ာင္းအေျခအေန၊ စာသင္ေက်ာင္းထဲမွာ ကေလးရဲ႕ ထူးျခားတဲ့ အျပဳအမူေတြ စတာေတြကို ေလ့လာၿပီးမွ ေစာေစာကေျပာတဲ့ အပိုင္းသံုးပိုင္းနဲ႔ သတ္မွတ္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့မွ ကေလးကို ဘယ္လိုနည္းနဲ႔ အေကာင္းဆံုး ထိန္းသင့္သလဲဆိုတာကို (၁) ေဆြးေႏြးတယ္၊ (၂) ပညာေပးတယ္၊ (၃) ေလ့က်င့္တယ္၊ ေဆး၀ါးဆိုတာက အေတာ္လိုအပ္မွပဲ ေပးပါတယ္။
ဒီေတာ့ ကေလးအထူးကုဆရာ၀န္၊ မိဘ၊ ဆရာ နဲ႔ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာဆရာ၀န္ေတြ ပူးေပါင္းၿပီး ကေလး ကို ေစာင့္ေရွာက္မႈေပးဖို႔ လိုပါတယ္။
