———၊ စူး (ေဆး၀ါးတကၠသိုလ္) ၊———
ဘုရားဆြမ္းေတာ္တင္တဲ့ ဆြမ္းပြဲစြန္႔တဲ့အခါ ပုရြက္ဆိတ္ေတြတက္ေနတာကို ေဒၚျမက တစ္ေကာင္ခ်င္းဖယ္ရွားေနတယ္။ (မဟုတ္ရင္ ဆြမ္းပြဲကို စားတဲ့သူပါးစပ္ထဲ ပရြက္ဆိတ္ေတြ ၀င္ကုန္မွာေလ)
ခင္ပြန္းျဖစ္သူ ဦးလူေအးက ျမင္ေတာ့-
“ပုရြက္ဆိတ္ေတြကအမ်ားႀကီး၊ တစ္ေကာင္ခ်င္းဖယ္ေနေတာ့ေကာ ရွိရွိသမွ် အကုန္လံုးကို ဖယ္ႏိုင္မွာမလို႔လား၊ ၿပီးေတာ့ ေနာက္ေန႔လည္း ျပန္မတက္မွာမွမဟုတ္ဘဲ”
အဲဒီအခါ ေဒၚျမက သူဖယ္ေနတဲ့ ပုရြက္ဆိတ္တစ္ေကာင္ကို ဦးလူေအးျမင္ေအာင္ျပရင္း ျပန္ေျဖတယ္။
“ရွိရွိသမွ် အကုန္လံုးကို မဖယ္ႏိုင္ေပမယ့္ အနည္းဆံုး ဒီတစ္ေကာင္ကိုေတာ့ ကြၽန္မဖယ္လိုက္ႏိုင္တယ္ေလ . .”တဲ့။
ေလာကမွာလည္း ကူရာကယ္ရာမဲ့ဘ၀ေတြ၊ အသက္ေသခါနီးသူေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကိုယ္ရဲ႕ေမတၱာ၊ ေစတနာနဲ႔ အဲဒီထဲကေန တစ္ဦးတေလကိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ကူႏိုင္/ကယ္ႏိုင္/ေဖးမႏိုင္တယ္ဆိုရင္ အနည္းဆံုးေတာ့ သူ႔အတြက္ ထူးျခားသြားတယ္ မဟုတ္ပါလား။
