———၊ ဇြန္ခုိင္ဦး (ေဆး၀ါးတကၠသိုလ္) ၊———
ရန္ကုန္ၿမိဳ ႔၊ လႈိင္ၿမိဳ ႔နယ္တြင္ ေနထုိင္သည့္ အဘြားေဒၚခင္ေမေခ်ာသည္ ယခု အသက္ ၉၄ ႏွစ္အရြယ္အထိ ႀကီးႀကီးမားမား ေဆးကုသစရာမလုိဘဲ က်န္းမာသက္ရွည္လ်က္ရွိေၾကာင္း သိရသည္။
“အဘြားက ၁၂၈၈ ခုႏွစ္၊ သီတင္းကြၽတ္လျပည့္ေက်ာ္ ၆ ရက္ေန႔မွာ ေမြးဖြားခဲ့တာပါ။ အဘြားတို႔ရဲ႕ မိဘေတြက ေစ်းေရာင္းတယ္၊ အိမ္မွာေစ်းဆိုင္ဖြင့္ထားတာ၊ ဟိုတုန္းက နားေတာင္း၊ ပုတီး၊ ဆြဲႀကိဳး၊ ကြမ္းသီး၊ ထံုး စသျဖင့္ ေရာင္းတယ္။ အဲဒီအရြယ္တုန္းကေတာ့ အဘြားတို႔က ေက်ာင္းတက္တယ္။ အဘြား ၆ တန္းေျဖၿပီးေတာ့ ေလယာဥ္ပ်ံနဲ႔ အဂၤလိပ္ေတြ ဗံုးလာခ်ေတာ့ ေက်ာင္းကပိတ္သြားတယ္။ အဲဒီမွာ ၇ တန္းဆက္တက္လို႔ မရဘူး။ အဘြားတို႔အိမ္မွာ မိန္းကေလးရွစ္ေယာက္၊ ေယာက်္ားေလးႏွစ္ေယာက္ဆိုေတာ့ မနက္မနက္ဆို အေမက မုန္႔ဟင္းခါးခ်က္ေကြၽးတယ္၊ တစ္ခါတေလ မုန္႔လက္ေဆာင္းလုပ္ေကြၽးတယ္။ အေမကပဲ အိမ္မွာလုပ္ေကြၽးတာကို စားခဲ့တာ”ဟု အဘြားေဒၚခင္ေမေခ်ာက ငယ္ဘ၀ျဖတ္သန္းမႈ အေတြ႕အႀကံဳကို ေျပာျပခဲ့သည္။
အဘြားေဒၚခင္ေမေခ်ာသည္ အသက္ ၁၉ ႏွစ္အရြယ္တြင္ အိမ္ေထာင္က်ခဲ့ၿပီး အဘုိးဦးအုန္းခိုင္ႏွင့္အတူ သာယာေပ်ာ္ရြင္သည့္ အိမ္ေထာင္ေရးကုိ ပုိင္ဆုိင္ခဲ့ကာ သားသမီးႏွစ္ေယာက္ ထြန္းကားခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။
“ အဘြားတို႔တုန္းက ငါးရံ ႔၊ငါးခူ စတဲ့ငါးေတြပဲ အဓိကစားခဲ့တာ။ အခုေခတ္က်ေတာ့ အစားအေသာက္ေတြက ထြင္တယ္၊ အဲဒီလိုအစားအေသာက္ေတြကို သတိထားသင့္တယ္လို႔ထင္တယ္။ ေနာက္တစ္ခုက အဘြားက သည္းညည္းခံတယ္။ ေဒါသသိပ္မထြက္ဘူး” . . .
“အဘြားနဲ႔အဘိုးက အစိုးရ၀န္ထမ္းေတြပါ။ သူဆံုးတာ ၁၁ ႏွစ္ရွိသြားပါၿပီ။ အဘိုးနဲ႔အဘြားက အသက္တူတူပဲ။ အိမ္ေထာင္ေရးက သာယာခဲ့ပါတယ္။ အဘြားက ေသြးတိုးရွိတဲ့အတြက္ မနက္တိုင္း ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ပါတယ္။ ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ၿပီးရင္ ေရခ်ဳိးတယ္။ အဘြားက ၀မ္းမခ်ဳပ္ဘဲ ၀မ္းမွန္မွန္သြားေအာင္ ႐ုပ္ပ်ဳိေဆးေသာက္ပါတယ္၊ ငါးႀကီးဆီေသာက္ပါတယ္။ ငွက္ေပ်ာသီးစားပါတယ္။ မနက္ဆို အဘြားက ဆြမ္းေတာ္တင္ဖို႔၊ ဆြမ္းေလာင္းဖို႔မွီေအာင္ မနက္ဆို ေလးနာရီ အိပ္ရာထပါတယ္။ အခုမီးေတြကလည္း ခဏခဏပ်က္ေတာ့ တစ္အိမ္လံုးစားဖို႔ပါ ထမင္းခ်က္ထားလိုက္တယ္။ ဟင္းကိုေတာ့ အရင္တုန္းကေလာက္ေတာ့ မခ်က္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ လမ္းၾကာၾကာေလွ်ာက္ရင္ ခါးနည္းနည္းနာလို႔ ေစ်းေတာ့မသြားေတာ့ဘူး”ဟု အဘြားေဒၚခင္ေမေခ်ာက ထမင္း၊ ဟင္းခ်က္ႏိုင္ေနဆဲျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာျပခဲ့သည္။
“အဘြားက တစ္ေန႔လံုး တရားဖြင့္ၿပီး တရားနာေနတာ။ မနက္ဘက္ ေကြကာအုတ္၊ မုန္႔၊ ဆြမ္းဟင္း၊ ဆြမ္းထမင္းနဲ႔ ဆြမ္းေတာ္ကပ္ၿပီး ၁၁ နာရီမွာ အဘြားထမင္းစားတယ္။ ထမင္းကိုေတာ့ အဘြားက နည္းနည္းပဲ စားႏိုင္တယ္။ ေကြကာအုတ္ေသာက္တယ္၊ မုန္႔ေလးတစ္ခုေလာက္ စားတယ္။ အဘြားက တစ္ေန႔ႏွစ္ႀကိမ္ ဘုရားရွိခိုးတယ္၊ ၾကားထဲမွာ ေမတၱာသုတ္ရြတ္တယ္။ အဘြားက အိမ္မွာ ေဆးေၾကာစရာရွိတာေတြ အကုန္ေဆးတယ္။ အိမ္သန္႔ရွင္းေရးလုပ္တယ္။ ေန႔လယ္တစ္ေရးေတာ့ အိပ္လိုက္တယ္” အဘြားေဒၚခင္ေမေခ်ာသည္ ကိုရီးယားဇာတ္လမ္းတြဲကို ႀကိဳက္ႏွစ္သက္သူျဖစ္ၿပီး ညေနဆိုလွ်င္ ကိုရီးယားဇာတ္လမ္းကို အခ်ိန္ခဏတာ ၾကည့္ေလ့ရွိေၾကာင္း သိရသည္။
“ အဘြားကေတာ့ ထူးထူးျခားျခား ၉၀ ေက်ာ္အထိ အသက္ရွည္တယ္။ ဘာလို႔ ဒီေလာက္အသက္ရွည္သလဲဆိုေတာ့ အဘြားက အလွဴအတန္းေတြ အမ်ားႀကီး ျပဳလုပ္ပါတယ္။ အဘိုးပင္စင္လစာေကာ အဘြားပင္စင္လစာေကာရေတာ့ ရသမွ်လွဴပါတယ္။”
“အဘြားက အျပင္စာေတာ့ မစားဘူး။ ပဲ၊ ၾကက္သား၊ ငါးေတြကို အဓိက စားျဖစ္တယ္။ ခ်ဥ္ေပါင္ဟင္း၊ သရက္သီး၊ မရမ္းသီးစသျဖင့္ အခ်ဥ္ေတြႀကိဳက္တယ္၊ စားလည္းစားျဖစ္တယ္။ အသီးအရြက္ေတြ ႀကိဳက္တယ္”အဘြားေဒၚခင္ေမေခ်ာသည္ စက္မႈ(၁) တြင္ အစုိးရ၀န္ထမ္းအျဖစ္ အသက္ ၃၀ အရြယ္က စတင္လုပ္ကုိင္ခဲ့ၿပီး သက္ျပည့္ပင္စင္ယူသည္အထိ တာ၀န္ေက်ျပြန္စြာ ထမ္းေဆာင္ခဲ့သူျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။
“အဘြားက ငယ္ငယ္ကတည္းက က်န္းမာတယ္။ အသက္ ၃၀ ေလာက္က ေျခေထာက္မေကာင္းလို႔ လုပ္သားေဆး႐ံုတက္ခဲ့ရတာေတာ့ ရွိတယ္။ ခြဲစိတ္ရတာေတာ့ မရွိခဲ့ဘူး။ ေနာက္ပိုင္းေတာ့ ဘာမွမျဖစ္ေတာ့ဘူး”ဟု အဘြားက သူ႔က်န္းမာေရးအေျခအေနကို ေျပာျပခဲ့သည္။
ေျမး ၅ ေယာက္၊ ျမစ္ ၅ ေယာက္တုိ႔၏ အဘြားျဖစ္သူ အဘြားေဒၚခင္ေမေခ်ာသည္ သမီးျဖစ္သူမိသားစုႏွင့္အတူ က်န္းမာစြာ ေနထိုင္လ်က္ရွိၿပီး ကုသိုလ္ေရးမ်ားကို တိုး၍လုပ္ေဆာင္ေနေၾကာင္း သိရသည္။
“အဘြားမိဘေတြက အသက္ ၇၀ ေက်ာ္အရြယ္ေတြအထိ ေနခဲ့ရတယ္။ အဘြားကေတာ့ ထူးထူးျခားျခား ၉၀ ေက်ာ္အထိ အသက္ရွည္တယ္။ ဘာလို႔ ဒီေလာက္အသက္ရွည္သလဲဆိုေတာ့ အဘြားက အလွဴအတန္းေတြ အမ်ားႀကီး ျပဳလုပ္ပါတယ္။ အဘိုးပင္စင္လစာေကာ အဘြားပင္စင္လစာေကာရေတာ့ ရသမွ်လွဴပါတယ္။ ဘုရားအတြက္ လွဴတယ္၊ တရားပြဲလုပ္ရင္ လွဴတယ္၊ ဓမၼာ႐ံုအမိုးအတြက္လည္း လွဴတယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္က အသက္ ၈၀ ေက်ာ္ဆိုရင္ ေထာက္ပံ့ေငြေပးေတာ့ အဲဒါရတာနဲ႔ လွဴလိုက္တယ္။ အဘြားက သီလယူတယ္။ သားသမီးေျမးေတြကလည္း အဘြားမေသခင္ အဘြားလက္နဲ႔ လွဴမွကုသိုလ္ရမွာ၊ ဒါေၾကာင့္ အဘြားလွဴပါဆုိၿပီး တိုက္တြန္းတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ အဘြားက ပိုလွဴျဖစ္သြားတယ္”
ယခုအခ်ိန္အထိ ေျမးမ်ားအျပင္ ျမစ္ေလးမ်ားကုိပါ ထိန္းႏုိင္တုန္းျဖစ္သည့္ အဘြားေဒၚခင္ေမေခ်ာက အျခားသူမ်ား သက္ရွည္က်န္းမာေစရန္ႏွင့္ အနာေရာဂါကင္းရွင္းေစရန္ သူ႔အေတြ႕အႀကံဳမွတစ္ဆင့္ မွ်ေ၀ေပးလိုက္ပါသည္။
“အဘြားတို႔တုန္းက ငါးရံ႕၊ ငါးခူစတဲ့ ငါးေတြပဲ အဓိကစားခဲ့တာ။ အခုေခတ္က်ေတာ့ အစားအေသာက္ေတြက ထြင္တယ္၊ အဲဒီလိုအစားအေသာက္ေတြကို သတိထားသင့္တယ္လို႔ ထင္တယ္။ ေနာက္တစ္ခုက အဘြားက သည္းညည္းခံတယ္။ ေဒါသသိပ္မထြက္ဘူး။ ဒီေခတ္လူငယ္ေတြကိုလည္း အဲဒီလို သည္းခံၿပီး အလွဴအတန္းလုပ္ဖို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္” ဟု အဘြားက အႀကံျပဳစကား ေျပာၾကားလိုက္ပါသည္။
