ဇြန္ခိုင္ဦး ၊ (ေဆး၀ါးတကၠသိုလ္)
၁၉၈၆ ခုနစ္တြင္ အစိုးရ၀န္ထမ္းအျဖစ္မွ ႏုတ္ထြက္ခဲ့ၿပီး ခင္ပြန္းျဖစ္သူ တာ၀န္က်သည့္ ေနရာမ်ား သို႔ လိုက္ရင္း ေဒၚခင္ရီရီသည္ အသက္ ၅၄ ႏွစ္အရြယ္ ၁၉၉၃ ခုႏွစ္တြင္ ဘယ္ဘက္ရင္သား၌ အက်ိတ္ေလးတစ္ခုကို စတင္ စမ္းမိခဲ့သည္။
“အန္တီျဖစ္ခဲ့တာ ၉၃ ခုႏွစ္ကပါ။ တစ္ေန႔ ေဘစင္မွာ အန္တီ ပန္းကန္ေဆးေနတုန္း အမ်ဳိးသားက ေနာက္ကေန လွမ္းဖက္လိုက္ေတာ့ ခႏၶာကုိယ္ကို ညႇစ္လိုက္သလို ျဖစ္သြားတယ္။ အဲဒီမွာ အန္တီက နာသြားတယ္။ ဒါနဲ႔ အိပ္ရာထဲမွာ လွဲၿပီး ဟိုစမ္းဒီစမ္း စမ္းၾကည့္တဲ့အခါ ႏို႔သီးေခါင္းေလးေအာက္မွာ အက်ိတ္ေလးေတြ႕တယ္။ အက်ိတ္ေလးေတြ႕တာနဲ႔ ဆရာ၀န္ကို သြားျပလိုက္ပါတယ္။
ခြဲစိတ္ဆရာ၀န္ႀကီး ဦးသိန္းၫြန္႔က စမ္းသပ္ၿပီး “ဒီအက်ိတ္ေလးကို ကေလာ္ထုတ္လိုက္ေတာ့မယ္”ဆိုၿပီး ေျပာေတာ့ အန္တီက လက္ခံပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဆရာႀကီးက ကင္ဆာဆရာ၀န္ႀကီး ေဒၚသန္းသန္းဦးနဲ႔ တိုင္ပင္ၿပီး ေနာက္ဆံုးက်ေတာ့”ကေလာ္ထုတ္ ၿပီး အသားစယူမလား”၊ ဒါမွမဟုတ္ “တစ္ခါတည္း ရင္သားတစ္ဖက္ကို ျဖတ္ထုတ္လိုက္မလား”လို႔ အန္ တီ့ကိုေမးတယ္”ဟု ေဒၚခင္ရီရီက ရင္သားကင္ဆာ ခရီးလမ္းအစကို ျပန္လည္ေျပာျပခဲ့သည္။
ထိုေခတ္အခါက ရင္သားအက်ိတ္ အသားစယူ စစ္ေဆးမည္ဆိုလွ်င္ စင္ကာပူႏိုင္ငံသို႔ပို႔၍ စစ္ေဆးရေၾကာင္းႏွင့္ ရက္အနည္းငယ္ၾကာမွ အေျဖရေၾကာင္း သိရသည္။
“ၾကာမွသိရမွာဆိုေတာ့ အန္တီကလည္း “အသားစမယူေတာ့ဘူး၊ တစ္ခ်ိန္တည္း လုပ္သင့္လုပ္ ထိုက္တာကိုလုပ္လိုက္ေတာ့မယ္၊ သီေရတာခန္းထဲ ကို ႏွစ္ေခါက္-သံုးေခါက္ မ၀င္ခ်င္ဘူး”ဆိုၿပီး ေျပာလိုက္ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ တစ္ခါတည္းပဲ ဘယ္ဘက္ရင္သားကို ခြဲထုတ္လိုက္ပါတယ္”
ခြဲစိတ္ကုသၿပီးခ်ိန္တြင္ ရင္သားကင္ဆာအဆင့္ (၃)ဟု သိခဲ့ရေၾကာင္း၊ ထိုအခ်ိန္က ကင္ဆာျဖစ္သူ ဦးေရနည္းပါးေသးေသာ္လည္း ဘုရား၊ တရားကိုင္း႐ႈိင္းသူ ေဒၚခင္ရီရီကမူ ေၾကာက္စိတ္ပင္ မ၀င္ခဲ့ေပ။
“ကင္ဆာလို႔ သိလိုက္ရေပမယ့္ အန္တီ ဘယ္လိုမွ မခံစားရပါဘူး။ အခုေခတ္လို ေၾကာက္ရေကာင္း မွန္းလည္း မသိဘူး။ တျခားသူေတြကေတာ့ ဘာလိမ္း ေဆးလိမ္း၊ ဘယ္လိုလုပ္ . .စသျဖင့္ အမ်ဳိးမ်ဳိးေျပာ ၾကတာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ အန္တီက တစ္ခါတည္းပဲ ေသခ်ာတဲ့နည္းနဲ႔ ကုမယ္ဆိုၿပီး ကုခဲ့တယ္။ ခြဲခန္းထဲကိုလည္း တစ္ခါပဲ ၀င္မယ္၊ ႏွစ္ခါ-သံုးခါမ၀င္ဘူးဆိုၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သရဏဂံုတင္ၿပီး ၀င္လိုက္တယ္။ ခႏၶာရွိရင္ ေ၀ဒနာရွိမယ္ဆိုတာ အန္တီ သိထားၿပီးသား . .ခြဲခန္းထဲ ၀င္ေတာ့လည္း ေၾကာက္ရေကာင္းမွန္း မသိဘူး၊ တရားေလးမွတ္ၿပီး ၀င္လိုက္တယ္”ဟု ကင္ဆာခရီးလမ္း ေအးေဆးတည္ၿငိမ္စြာ ျဖတ္သန္းခဲ့ပံုကို ေျပာျပသည္။
“ၿပီးေတာ့ ရန္ကုန္ေဆး႐ံုႀကီးမွာ ၄၅ ႀကိမ္ ဓာတ္ေရာင္ျခည္ကင္လိုက္ပါတယ္။ ေဆးသြင္းတဲ့ ေခတ္မဟုတ္ေတာ့ ေဆးမသြင္းရပါဘူး။ဓာတ္ေရာင္ျခည္ကင္တုန္းက အဲဒီဌာနက ဘာေျပာသလဲဆိုေတာ့ “လံုး၀ အဆက္ျဖတ္လို႔မရဘူး။ ၄၅ ႀကိမ္လံုး မပ်က္မကြက္ တစ္ဆက္တည္း ကုရမယ္၊ ပ်က္သြားရင္ အစကေန ျပန္ကုရမယ္”လို႔ ေျပာပါတယ္။ အန္တီကလည္း အပ်က္မခံဘဲ ၄၅ ႀကိမ္၊ ၄၅ ရက္ ကုရပါတယ္။ အဲဒီေခတ္တုန္းက ေဆးအျပာနဲ႔ အမွတ္ အသားေပးပါတယ္။ လက္ေမာင္း၊ လည္ပင္းနဲ႔ ေက်ာေတြမွာ ေဆးအျပာသုတ္ၿပီး အမွတ္အသားေပးပါတယ္။ ဓာတ္ေရာင္ျခည္ေပးတဲ့ ၾကာခ်ိန္ကလည္း စကၠန္႔ ပိုင္းေလာက္ပါပဲ။ ၿပီးသြားတဲ့အခါ ေရမထိနဲ႔၊ ေပါင္ဒါေတြလည္း မတို႔နဲ႔လို႔ မွာလိုက္တယ္။ အန္တီလည္း သူတို႔မွာတဲ့အတိုင္း ေရမထိဘဲ တျခား လြတ္တဲ့ေန ရာေတြကိုပဲ ပ၀ါေလးနဲ႔ ေရဆြတ္ၿပီး သန္ရွင္းေရး လုပ္ပါတယ္”ဟု ေဒၚခင္ရီရီက ေျပာသည္။
ဓာတ္ေရာင္ျခည္ကုထံုးခံယူခ်ိန္တြင္ ေဒၚခင္ရီရီသည္ အိမ္တြင္ စိုက္ပ်ဳိးထားေသာ ရွားေစာင္းလက္ပပ္ (တေစာင္းလက္ပပ္)ပင္အႏွစ္သားကို တစ္ေန႔ လွ်င္ ၂၀ က်ပ္သားခန္႔ စားေလ့ရွိေၾကာင္း သိရသည္။
“တေစာင္းလက္ပပ္ကို အႏွစ္ေလးေတြ ထုတ္ၿပီး ေရခဲေသတၱာထဲ ထည့္ထားလိုက္တယ္။ ေအးေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ကမန္းကတမ္း မ်ဳိခ်လိုက္တယ္။ အခု အခ်ိန္အထိလည္း တေစာင္းလက္ပပ္ကို စားျဖစ္ေနပါတယ္”
ဓာတ္ေရာင္ျခည္ကုထံုး ၄၅ ရက္ျပည့္သြားခ်ိန္ တြင္ အေရျပား မည္းၿပီး ေဖာင္းတက္လာေၾကာင္း၊ သို႔ရာတြင္ တစ္ပတ္အတြင္း သက္သာသြားေၾကာင္း ဆိုသည္။
“အဲဒီလို အေရျပားက မည္းၿပီး ေဖာင္းတက္ လာေတာ့ ဘာမွ မလုပ္ပါနဲ႔၊ အ၀တ္ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလး နဲ႔ပဲ သုတ္ပါလုိ႔ မွာထားတာနဲ႔ အန္တီက စြပ္က်ယ္ အက်ႌပါးေလးနဲ႔ တို႔ေပးတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူတို႔ေပးတဲ့ လိုးရွင္းေလးလိမ္းရပါတယ္။ တစ္ပတ္ေလာက္လည္း ၾကာေရာ အေရျပားက အဖတ္လိုက္ႀကီး ကြာက်လာ တယ္။ အဲဒီေတာ့ အေရျပားက ျဖဴသြားတယ္။ လိုး ရွင္းလိမ္းရင္း ေနာက္ပိုင္း တျဖည္းျဖည္း ပံုမွန္ ျပန္ျဖစ္သြားတယ္။ အဲဒီအေတာအတြင္းမွာ ပူတဲ့ အစား အေသာက္ေတြ မစားခိုင္းဘူး၊ ေအးတဲ့ အစားအေသာက္ အထူးသျဖင့္ Juice ေတြပဲ ေသာက္ခိုင္းပါတယ္။ ဓာတ္ေရာင္ျခည္ကင္ၿပီးေတာ့ ေသာက္ေဆး ကို ငါးႏွစ္ေသာက္ခိုင္းပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဆရာ၀န္မႀကီးက ဘာေျပာလိုက္သလဲဆိုေတာ့ “ဒီေရာဂါနဲ႔ေတာ့ မေသေတာ့ဘူး အစ္မ”. .အဲဒီစကားၾကား ေတာ့ အန္တီ ယံုၾကည္သြားတယ္။ ေရာဂါကိုပါ ေမ့ ထားလိုက္ေတာ့တယ္”ဟု ေဒၚခင္ရီရီက ဆိုသည္။
ဓာတ္ေရာင္ျခည္ကုထံုးကို ေအာင္ျမင္စြာ ျဖတ္ေက်ာ္ၿပီးေနာက္ သံုးလတစ္ႀကိမ္ ဆရာ၀န္ႏွင့္ ျပခဲ့ရၿပီး က်န္းမာေရးေကာင္းသျဖင့္ ေျခာက္လတစ္ႀကိမ္၊ ေနာက္ပိုင္း တစ္ႏွစ္တစ္ႀကိမ္သာျပခဲ့ရေၾကာင္း သိရသည္။
“ေနာက္ပိုင္း သူ ေသာက္ခိုင္းတဲ့ ေဆးေတြ ေသာက္ရင္း သံုးႏွစ္လည္း ျပည့္ေရာ အန္တီ့ကို ကု ေပးေနတဲ့ ဆရာ၀န္မႀကီးက ဆံုးသြားတယ္။ ဒါနဲ႔ အန္တီလည္း ေနေကာင္းေနတာေၾကာင့္ ဆက္မျပျဖစ္ေတာ့ တာ အခုအခ်ိန္အထိပါပဲ”ဟု ေဒၚခင္ရီရီက ေျပာျပခဲ့သည္။
မ်ဳိး႐ိုးထဲတြင္ ကင္ဆာေရာဂါကို ပထမဆံုး ခံစား ခဲ့ရေသာ ေဒၚခင္ရီရီက သားႏွင့္သမီး ေမြးဖြားၿပီး ႏို႔ ေခ်ာင္းပိတ္ေ၀ဒနာ ခံစားခဲ့ရေသာေၾကာင့္ ရင္သား ကင္ဆာျဖစ္သည္ဟု ထင္ျမင္ထားသည္။
“ဘာေၾကာင့္ ျဖစ္သလဲဆိုေတာ့ သားသမီးေမြး တုန္းက ႏို႔ေခ်ာင္းပိတ္တာေၾကာင့္ ျဖစ္တယ္လို႔ ထင္ခဲ့တယ္။ ႏို႔သီးေခါင္းေလးေအာက္မွာ ျဖစ္တာဆို ေတာ့ အဲဒီလို ထင္တာပါပဲ။
အန္တီက ကင္ဆာမျဖစ္ခင္ကတည္းက ေျခေလးေခ်ာင္း သတၱ၀ါကို လွဴထားတာပါ။ အဲဒီေတာ့ ကင္ဆာကုၿပီးေနာက္ပိုင္းမွာလည္း ေျခေလးေခ်ာင္း မစားဘူး။ က်န္တာေတာ့ မွ်တတဲ့ အာဟာရေတြကို ပံုမွန္အတိုင္း စားေသာက္ေနတာပါပဲ။ ခံတြင္းေတြ႕တဲ့ အစာဆို စားတယ္။
ကင္ဆာကုၿပီးခ်ိန္မွာ ဆရာ၀န္ေျပာလိုက္တဲ့ “ဒီေရာဂါနဲ႔ မေသေတာ့ဘူး”ဆိုတဲ့ စကားကလည္း အန္တီ့နားထဲမွာ ၾကားေနတယ္။ အဲဒီယံုၾကည္ ခ်က္လည္း ရွိတယ္။ ကင္ဆာကုသေအာင္ျမင္ၿပီး အသက္ရွည္တာမွာ ဘုရား၊ တရားက အလြန္အေထာက္အကူ ျပဳပါတယ္။ အဓိကက ၀ိပႆနာတရားပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ျဖစ္-ပ်က္ဆိုတာ အစကတည္း က မွတ္ေနတဲ့သူ၊ ေလာဘ-ေဒါသ-ေမာဟက လည္း နည္းတဲ့သူဆိုေတာ့ အဲဒါေတြကလည္း အမ်ားႀကီး အေထာက္အပံ့ျပဳပါတယ္”ဟု ေဒၚခင္ရီရီက ဆိုသည္။
ယခုအခါ ရင္သားကင္ဆာ ကုသေအာင္ျမင္ခဲ့သည္မွာ ၂၄ ႏွစ္ရွိၿပီျဖစ္သည့္ အသက္ ၈၀ အရြယ္ ေဒၚခင္ရီရီသည္ ဘုရား၊ တရားအလုပ္မ်ားလုပ္ရင္း ခင္ပြန္း၊ သားသမီးႏွစ္ဦးႏွင့္အတူ က်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေနထိုင္လ်က္ရွိသည္။
“လူရယ္လုိ႔ ျဖစ္လာရင္ ေရာဂါဆိုတာ တစ္မ်ဳိး မဟုတ္ တစ္မ်ဳိး ျဖစ္မွာပဲ. .ျဖစ္လာရင္ ဒီေရာဂါကို စြဲလန္းမေနနဲ႔။ ဆရာ၀န္ေတြက လုပ္ခိုင္းတဲ့ ကုထံုး အတုိင္းသာ ကုလိုက္ပါ။ ဆရာမ်ားလည္း သားေသပါတယ္။ ေရာဂါျဖစ္ၿပီလို႔ သိလိုက္ရင္ ကိုယ္ ဘယ္ဆရာ၀န္နဲ႔ ကုမလဲဆိုတာကို ဆံုးျဖတ္ပါ၊ ဆံုးျဖတ္ၿပီး ရင္ အဲဒီဆရာ၀န္ကို ယံုယံုၾကည္ၾကည္နဲ႔ တိုင္ပင္ေဆြး ေႏြးၿပီး ကုသမႈ ခံယူပါ။ ခႏၶာရွိရင္ ေ၀ဒနာျဖစ္မွာပဲ။ ျဖစ္လာသမွ်ကို ျဖစ္-ပ်က္သာ ႐ႈပါ . .ေဆးကုစရာရွိ တာကုလိုက္ရင္ ေပ်ာက္သြားမွာပါ။ ဘုရားေဟာတရား ထဲမွာ အနာမ်ဳိး ၉၆ ပါးအနက္ ၃၂ ပါးက ကုလို႔ ေပ်ာက္တယ္၊ ၃၂ ပါးက ကုလို႔ မေပ်ာက္ဘူး၊ ၃၂ ပါးက အလိုလိုေပ်ာက္တယ္။ ကိုယ္ျဖစ္တဲ့ ေရာဂါကို ကုလို႔ရတဲ့ ၃၂ ပါးထဲ ထည့္ထားလုိက္ပါ။ ကုလိုက္ပါ။ ကုၿပီးၿပီဆိုရင္လည္း ေမ့ထားလိုက္ေတာ့။ အန္တီဆို ကင္ဆာျဖစ္ဖူးတယ္ဆိုတာ ေမ့ေတာင္ ေမ့ေနၿပီ . . ကုစရာရွိရင္ ကုမယ္၊ ၿပီးရင္ ေမ့ပစ္လုိက္ေတာ့ . .သဘာ၀အတုိင္း ေနၾကပါ၊ အဓိက ေျပာခ်င္တာက တေစာင္းလက္ပပ္ေလးကိုေတာ့ အဓိကထားၿပီး ေသာက္ၾကပါ၊ ဒါဆိုရင္ အသားအေရက မညစ္ညမ္း သြားဘူး”ဟု ေဒၚခင္ရီရီက သူ႔အေတြ႕အႀကံဳကို အေျခခံၿပီး အျခားကင္ဆာေ၀ဒနာရွင္မ်ားသို႔ အားေပး စကားမ်ား ေျပာၾကားလိုက္ပါသည္။
_ _ _
(မွတ္ခ်က္။ ။ ဓာတ္ပံုမ်ားကို ေဒၚခင္ရီရီ၏ ခြင့္ျပဳခ်က္ျဖင့္ ေဖာ္ျပျခင္းျဖစ္ပါသည္။ အယ္ဒီတာ)
(Healthy Life ဂ်ာနယ္မွ စီစဥ္တင္ဆက္သည့္ အပတ္စဥ္ ေသာၾကာေန႔ထုတ္ Healthy Life ဂ်ာနယ္၊ https://www.facebook.com/healthylifejournalmyanmar/ ႏွင့္ www.healthylifejournalmyanmar.com တို႔တြင္ ေဖာ္ျပပါရွိသမွ် က်န္းမာေရးႏွင့္ အလွအပဆိုင္ရာ သတင္းမ်ား၊ သတင္းေဆာင္းပါးမ်ား၊ အေမးအေျဖမ်ား၊ ဘာသာျပန္ေဆာင္းပါးမ်ားကို လြတ္လပ္စြာ မွ်ေ၀ႏိုင္ပါသည္။ သို႔ရာတြင္ မည္သည့္ Facebook စာမ်က္ႏွာ၊ Website မ်ားတြင္မဆိုျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပျခင္းကို ခြင့္မျပဳပါေၾကာင္း အသိေပး ေၾကညာအပ္ပါသည္။)
