ပါေမာကၡဦးေန၀င္း (အ႐ိုးခြဲစိတ္ဆရာ၀န္ႀကီးႏွင့္ ေတြ႕ဆံုျခင္း)
ေမး ။ ဘယ္သူေတြမွာ ေျခဖေနာင့္နာတတ္ပါသလဲ ဆရာ။
ေျဖ ။ ေျခဖေနာင့္နာတာက အသက္ ၄၀ ေက်ာ္အရြယ္ေတြမွာ အျဖစ္မ်ားတယ္။ အထူးသျဖင့္ ႐ုတ္တရက္ ၀လာတဲ့သူေတြက ပိုျဖစ္တတ္ပါတယ္။ အမ်ဳိးသမီးေတြက အမ်ဳိးသားေတြထက္ ပုိျဖစ္တာမ်ားပါတယ္။
ေမး ။ ေျခဖေနာင့္နာက်င္မႈ ျဖစ္ရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းကို သိပါရေစ ဆရာ။
ေျဖ ။ ေျခဖေနာင့္နာတာ အျဖစ္မ်ားရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းက ေျခဖ၀ါးမွာ Plantar Fasciitis ဆိုတဲ့ အရြတ္ႀကီးတစ္ခုရွိတယ္။ ဒီအရြတ္ႀကီးရွိမွ ေရွ႕မွာ ေျခဖ၀ါး႐ိုး၊ ေနာက္မွာ ေျခဖေနာင္အ႐ိုးနဲ႔ သြားဆက္တယ္။ ဒီလိုေျခဖေနာင့္အ႐ိုးနဲ႔ဆက္တဲ့ေနရာမွာ ေျပာင္းလဲခ်က္တစ္ခုျဖစ္လာတယ္။ ဒဏ္ျဖစ္တဲ့ သေဘာမ်ဳိး ေျပာင္းလဲခ်က္တစ္ခုျဖစ္ၿပီးေတာ့ ေျခဖေနာင့္နာတတ္ပါတယ္။
ေမး ။ ေျခဖေနာင့္နာတာက စိုးရိမ္ရတဲ့ ေရာဂါလား ဆရာ။
ေျဖ ။ အမ်ားအားျဖင့္ေတာ့ စိုးရိမ္စရာ ေရာဂါမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဒုကၡေတာ့ နည္းနည္းေပးေနပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ အိပ္ရာထတဲ့အခါမွာ ေျခဖေနာင့္က နာလို႔ေထာ့နဲ႔ေထာ့နဲ႔ ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။ ေသြးပူရင္ေတာ့ ျပန္ေကာင္းသြားတတ္ပါတယ္။ ဘာမွမျဖစ္ေတာ့ဘူး။ ေကာင္းသြားျပန္တယ္။ ဒါေပမဲ့ တစ္ခါတေလ ေန႔လယ္ေန႔ခင္းမွာ ထိုင္တာၾကာသြားရင္ ႐ုတ္တရက္ မတ္တပ္ထရပ္လိုက္တဲ့အခါမွာ ေျခဖေနာင့္နာတာမ်ဳိး ျဖစ္တတ္ပါတယ္။
ေမး ။ ေျခဖေနာင့္နာေနရင္ ေရာဂါစစ္ေဆးမႈအေနနဲ႔ဘာေတြ လုပ္ေဆာင္ရပါသလဲ ဆရာ။
ေျဖ ။ ေျခဖေနာင့္နာေနရင္ ဓာတ္မွန္႐ိုက္ၾကည့္ပါတယ္။ ေသြးစစ္ၾကည့္ပါတယ္။ ႐ိုး႐ိုးေျခဖေနာင့္ နာတာ မဟုတ္ဘဲ တျခားေရာဂါေတြျဖစ္တဲ့ ေျခဖေနာင့္ အ႐ိုးတီဘီေရာဂါ၊ ေျခဖေနာင့္႐ိုးကင္ဆာ စတာေတြ ျဖစ္ေနမွာ စိုးလို႔ပါ။ ေျခဖေနာင့္နာတာကေတာ့ အျဖစ္မ်ားပါတယ္။
ေမး ။ ေျခဖေနာင့္နာတာအတြက္ ကုသမႈကိုလည္း ရွင္းျပေပးပါ ဆရာ။
ေျဖ ။ ေျခဖေနာင့္နာတာကို ကုသမႈအပိုင္းကေတာ့ အမ်ဳိးမ်ဳိး ရွိပါတယ္။ အရပ္ထဲမွာ လုပ္ေလ့လုပ္ထရွိတာေတြက ဆားထုပ္ကိုနင္းတာ၊ အိုးမႈတ္ခြက္နင္းတာေတြ ျဖစ္တယ္။ ဒီနည္းေတြက ေရာဂါသိပ္မဆိုးတဲ့ အဆင့္မွာဆိုရင္ သက္သာခ်င္သက္သာႏိုင္ပါတယ္။ ဆရာတို႔ကေတာ့ ဒီကုသမႈေတြမေပးပါဘူး။
ဆရာတို႔ ေပးေလ့ရွိတဲ့ ကုသနည္းကေတာ့ ေျခဖေနာင့္နာေနတဲ့ လူနာေတြကို ဖိနပ္ေပ်ာ့ေပ်ာ့ ထူထူ စီးခိုင္း ပါတယ္။ ဖိနပ္က ျဗက္ႀကီးရမယ္။ ေဒါက္ဖိနပ္ စီးခိုင္းတာမဟုတ္ပါဘူး။ ဖိနပ္က Balance (ဟန္ခ်က္) ေကာင္းေနရမယ္။ ေျခဖေနာင့္အရြတ္က အ႐ိုးဆက္တဲ့ေနရာမွာ ဆြဲေနရင္ တင္းအား (Tension) ေလ်ာ့သြား ေအာင္ စီးခိုင္းတာပါ။ ၿပီးရင္ အနာ သက္သာေဆးေပးပါတယ္။ ဒီလိုနည္းေတြနဲ႔ကုလို႔မွမသက္သာရင္ ေျခဖေနာင့္ကို ေဆးထိုးေပးပါတယ္။
ဒီေနရာမွာ အမ်ားျပည္သူကို သိေစလိုတာက
ေျခဖေနာင့္ကို ေဆးထိုးတယ္ဆိုတာ အ႐ိုးထဲကို ထိုးတာ မဟုတ္ပါဘူး။ အ႐ိုးပတ္၀န္းက်င္မွာရွိတဲ့ ၾကြက္သားေတြထဲကို ထိုးတာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ေျခဖေနာင့္ကို ေဆးထိုးလို႔ အ႐ိုးေဆြးတယ္ဆိုတာလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ စတီးရြိဳက္ေဆးကို တစ္ႀကိမ္-ႏွစ္ႀကိမ္ထိုး႐ံုနဲ႔ ဘာမွမျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။
စတီးရြိဳက္ေဆးကို ပါးစပ္ကေန အၾကာႀကီးေသာက္မွသာ အ႐ိုးပါးေရာဂါ (Osteoporosis) ရႏိုင္တာပါ။ ေဆးထိုးတဲ့အခါ Infection (ပိုး)၀င္တတ္တာေၾကာင့္ လက္အိတ္ကို ေသခ်ာစြပ္ၿပီး ေဆးထိုးမယ့္ေနရာကို ပိုးမ၀င္ေအာင္ ေသခ်ာေဆးေၾကာၿပီးမွ ထိုးရပါတယ္။ ဆီးခ်ဳိေရာဂါရွိသူကို ေဆးထိုးတဲ့အခါပိုး၀င္ႏိုင္တာေၾကာင့္ ဆီးခ်ဳိေရာဂါရွိ၊ မရွိ စစ္ေဆးၾကည့္ပါတယ္။ ဆီးခ်ဳိေရာဂါမရွိမွသာ ေဆးထိုးပါတယ္။ ဆီးခ်ဳိေရာဂါရွိေနရင္ ေဆးမထိုးပါဘူး။
ေျခဖေနာင့္ကို ေဆးထိုးေပးလိုက္ရင္ေတာ့ အမ်ားအားျဖင့္ သက္သာသြားတာမ်ားပါတယ္။ ေဆးထိုးတာေတာင္ ဘယ္လိုမွမသက္သာဘူး။ ေျခဖေနာင့္က နာေနတုန္းပဲ၊ သိပ္ဒုကၡေပးတယ္ဆိုရင္ေတာ့ ခြဲစိတ္ကုသရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ခြဲစိတ္ကုသရတာ ရွားပါတယ္။
ေမး ။ ေျခဖေနာင့္နာတာမျဖစ္ေအာင္ ဘယ္လိုကာကြယ္ေပးႏိုင္ပါသလဲ ဆရာ။
ေျဖ ။ ေျခဖေနာင့္နာတာက ဆရာတို႔ေတြ႕ရသေလာက္ေတာ့ ပိန္ပိန္ပါးပါးလူေတြမွာ ျဖစ္တာရွားပါတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ အသက္ ၄၀ေက်ာ္ ပတ္၀န္းက်င္ေလာက္မွာ ျဖစ္တာမ်ားေတာ့ လူေတြ ၀လာတဲ့အခ်ိန္ နဲ႔ တိုက္ဆိုင္ေနပါတယ္။ ကိုယ့္ရဲ႕ အသက္၊ အရပ္နဲ႔ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ကို ပံုမွန္ထိန္းထားေပးရင္ေတာ့ ေျခဖေနာင့္နာတာမျဖစ္ေအာင္ ကာကြယ္ရာေရာက္ပါတယ္။
ေမး ။ ေဒါက္ဖိနပ္စီးတာေၾကာင့္ေကာ ေျခဖေနာင့္နာတတ္ပါသလား ဆရာ။
ေျဖ ။ ေျခဖေနာင့္နာတာက ေဒါက္ဖိနပ္စီးတာနဲ႔ မဆိုင္ပါဘူး။ ေဒါက္ဖိနပ္စီးတဲ့ ကာလၾကာတာေၾကာင့္ ေျခဖ၀ါးရဲ႕ ေဘးဘက္ေတြမွာ Sprain ရၿပီး နာက်င္တာမ်ဳိးေတာ့ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ေျခဖေနာင့္ေတာ့ မနာတတ္ပါဘူး။
(Healthy Life ဂ်ာနယ္မွ စီစဥ္တင္ဆက္သည့္ အပတ္စဥ္ ေသာၾကာေန႔ထုတ္ Healthy Life ဂ်ာနယ္၊ https://www.facebook.com/healthylifejournalmyanmar/ ႏွင့္ www.healthylifejournalmyanmar.com တို႔တြင္ ေဖာ္ျပပါရွိသမွ် က်န္းမာေရးႏွင့္ အလွအပဆိုင္ရာ သတင္းမ်ား၊ သတင္းေဆာင္းပါးမ်ား၊ အေမးအေျဖမ်ား၊ ဘာသာျပန္ေဆာင္းပါးမ်ားကို လြတ္လပ္စြာ မွ်ေ၀ႏိုင္ပါသည္။ သို႔ရာတြင္ မည္သည့္ Facebook စာမ်က္ႏွာ၊ Website မ်ားတြင္မဆိုျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပျခင္းကို ခြင့္မျပဳပါေၾကာင္း အသိေပး ေၾကညာအပ္ပါသည္။)
