ပါေမာကၡေဒါက္တာဥာဏ္၀င္းေက်ာ္(ဦးေႏွာက္ႏွင့္ စိတ္က်န္းမာေရးအထူးကုဆရာ၀န္ႀကီး)
“ငါ့ကို ဘာလို႔ သစ္ပင္ေအာက္မွာ ထားတာလဲ၊ နင္တို႔ ေတာ္ေတာ္ရက္စက္ၾကတာပဲ။ ငါ ဒီမွာမေနဘူး၊ ငါသြားမယ္၊ ငါ့အိမ္ကို ျပန္မယ္။ ငါ့ကို လိုက္ပုိ႔ ၾကစမ္း”
အဘြားခင္ ေအာ္ဟစ္ေသာင္းက်န္းေနပါတယ္။
အဘြားခင္ရဲ႕ သမီးႀကီးျဖစ္သူက –
“အေမ အခု ေနေနတာ အိမ္ထဲမွာပဲေလ၊ သစ္ပင္ေအာက္မွာ မဟုတ္ဘူး အေမ၊ မယံုရင္ မီးဖြင့္ျပမယ္၊ ဒီမွာၾကည့္”ဆိုၿပီး မီးဖြင့္ျပလိုက္ပါတယ္။
“နင္တုိ႔ သစ္ပင္ေပၚမွာ မီးထြန္းထားတာ မဟုတ္လား၊ သစ္ပင္ေပၚက မီးသီးကို ဖြင့္ျပေနတာ၊
နင္တို႔ငယ္ငယ္တုန္းက ငါက ေကာင္းေကာင္း ေကြၽးေမြးျပဳစုလာခဲ့တာ၊ မွက္၊ ျခင္၊ ယင္မနားေအာင္ အၿမဲ ေပြ႕ေပြ႕ပိုက္ပိုက္ထားခဲ့တာ၊ ေျခေမြးမီးမေလာင္၊ လက္ေမြးမီးမေလာင္ ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ခဲ့ရတာ၊ ေရႊေပၚျမတင္ ထားခဲ့တာ . . နင္တို႔ကက်ေတာ့ ငါ့ကို သစ္ပင္ေအာက္မွာထားတယ္၊ ေက်းဇူးေတြ ဆပ္လုိက္တာေပါ့ေလ . . ဟုတ္လား”
ဆိုၿပီး အဘြားခင္က ေအာ္ဟစ္ေျပာဆိုျပန္ပါတယ္။ ဒါနဲ႔ သားသမီးေတြ က ၀ိုင္းၿပီး “အေမ . .အခုက အိမ္ထဲမွာပဲေလ၊ သစ္ပင္ေအာက္မွာဆိုရင္ အေမ ေလတိုးသံေတြ ၾကားရ မွာေပါ့၊ အခု ၾကားရလို႔လား”ဆိုေတာ့ အဘြားခင္ ဘာမွျပန္မေျပာေတာ့ေပမယ့္ ပါးစပ္က တတြတ္တြတ္နဲ႔ မေက်မနပ္ ျဖစ္ေနပါေတာ့တယ္။
ခဏၾကာေတာ့ အဘြားခင္က သူ႔ကို ေလွအစုတ္ေပၚ တင္ၿပီး ေရထဲမွာ ပစ္ထားတယ္လို႔ ေျပာျပန္ပါတယ္။
“အခုလို ေရေပၚမွာ ပစ္ထားေတာ့ ငါ့မွာ စားခ်င္တာ မစားရဘူး။ ေလွကလည္း မေကာင္းေတာ့ သြားခ်င္တဲ့ ေနရာ မသြားရဘူး . .ဒီလိုနည္းနဲ႔ မိခင္ရဲ႕ ေမြးေက်းဇူး၊ ေကြၽးေက်းဇူးကို ဆပ္လိုက္တာေပါ့ေလ ဟုတ္လား . .ငါက နင္တို႔ကိုေမြးကတည္းက ထမင္းတစ္နပ္မွ အငတ္မခံဘဲ ေသခ်ာ ျပဳစုေကြၽးေမြးခဲ့တာ၊ အခုေတာ့ တစ္ေနကုန္ ငါ ထမင္းမစားရေသးဘူး၊ အခု ဘယ္အခ်ိန္ရွိေနၿပီလဲ၊ ငါ့ကို ထမင္း ေကြၽးစမ္း . . တစ္ေနကုန္ ထမင္း မေကြၽးဘဲ ပစ္ထားတယ္”
“အခုေလးပဲ ထမင္း စားၿပီးသားေလ အေမ၊ ေစာေစာကပဲ ေန႔လယ္စာ စားထားတာေလ၊ ကြၽန္မ ကိုယ္တိုင္ ခူးေကြၽးတာေလ အေမ”လို႔ အဘြားခင္ရဲ႕ သမီးငယ္က ေျပာေတာ့လည္း အဘြားက “နင္ ေလွ်ာက္မေျပာနဲ႔၊ ဘယ္သူမွ ငါ့ကို ထမင္း မေကြၽးဘူး၊ ငါ ထမင္း မစားရေသးဘူး၊ အခု ထမင္းေကြၽး”ဆိုၿပီး ကေလးတစ္ေယာက္လို ဂ်ီက်ေအာ္ဟစ္ေနပါေတာ့တယ္။
_ _ _
ညေနပိုင္းေမွာင္ရီပ်ဳိးလာေတာ့လည္း အဘြားခင္က “ငါ့ေျမးပူတူတူးေလးေတြ လာၾက၊ အဘြား အိပ္ရာေပၚ လာအိပ္ၾက၊ အဘြားနဲ႔ အတူ ကစားရေအာင္”လို႔ တစ္ေနရာကို ၾကည့္ၿပီး ေျပာျပန္တယ္။
“အေမ . . ဘယ္မွာ ကေလးေတြ ရွိလို႔လဲ၊ အဘြားေျမးေတြအကုန္လံုးက နယ္မွာေလ၊ ေက်ာင္းဖြင့္ ရက္ျဖစ္ေနလို႔ အလည္မလာေသးဘူးေလ အေမ” လို႔ ေျပာေတာ့လည္း အဘြားခင္က ဇြတ္အတင္းျငင္းတယ္။
“ဟဲ့ . . ဒီမွာေလ . . ညည္းမျမင္ဘူးလား၊ ဒီမွာ ငါ့ေျမးေပါက္စေလးေတြ . . လာ လာ အဘြား အိပ္ရာေပၚ လာအိပ္ၾက ငါ့ေျမးေလးေတြ၊ ညည္းတို႔နဲ႔ စကားမေျပာဘူး၊ ငါ့ေျမးေလးေတြနဲ႔ပဲ ငါ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနမယ္”ဆိုၿပီး ေျပာျပန္တယ္။
တကယ္ေတာ့ အဘြားခင္ရဲ႕ ေျမးေလးေတြက နယ္မွာ ေနတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေျမးေလးေတြ ရွိတယ္လို႔ေျပာေန၊ ျမင္ေနတဲ့ အဘြားခင္က တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ေကာင္းေကာင္း မအိပ္၊ ေကာင္းေကာင္း မစားဘဲ သူေျပာခ်င္တာေတြ ေျပာေနတယ္လို႔ပဲ အိမ္သားေတြက ထင္ေနၾကပါတယ္။
_ _ _
ဒီလိုေနရင္း တစ္ေန႔က်ေတာ့ အဘြားခင္ရဲ႕ ေပါင္နဲ႔ ေျခသလံုးမွာ အနာေတြ ေပါက္ၿပီး ဆရာ၀န္ဆီ သြားျပခဲ့ရပါတယ္။ ဆရာ၀န္က လိမ္းဖို႔ ေဆးေတြ ေပးလိုက္ေတာ့ သမီးေတြက အဘြားခင္ကို ေဆး လိမ္းေပးမယ္ ဆိုတိုင္း အဘြားခင္က “ငါ့ကို သစ္ပင္ေအာက္မွာ ထားေသးတယ္၊ ဘာေတြနဲ႔ လာတို႔ၾကမလို႔လဲ၊ ဖယ္စမ္း၊ နင္တို႔ လက္နဲ႔ ငါ့အသားကို မထိနဲ႔ . .” ဆိုၿပီး တစ္မ်ဳိး၊ “ငါ့ကို ဒီေဆးေတြ လိမ္းၿပီး ေရထဲ ပစ္ထားေတာ့မယ္ေပါ့ေလ၊ ဟုတ္လား . . သားသမီးေတြ ေကာင္းက်ဳိးကို မေပးဘူး၊ ငါက အသက္ႀကီး ၿပီဆိုေတာ့ နင္တို႔အတြက္ အသံုးမ၀င္ေတာ့ဘူးေပါ့ေလ၊ ဒီနည္းနဲ႔ ဒီအေမရဲ႕ ေက်းဇူးကို ဆပ္တာလား”
အဘြားခင္က ေဆးလိမ္းတာကို လံုး၀ လက္မခံတဲ့အတြက္ အနာေတြကလည္း တစ္ေန႔ တျခားပိုဆိုး လာပါေတာ့တယ္။
ဒါနဲ႔ ဆရာ၀န္ဆီ ျပန္ျပေတာ့ ဘာလို႔ ေဆးလိမ္းမခံတာလဲလို႔ ေမးတာနဲ႔ သမီးေတြက အဘြားခင္ဟာ အိမ္ထဲမွာ ေနပါရက္နဲ႔ သစ္ပင္ေအာက္ထားတယ္ေလွေပၚထားတယ္လို႔ေျပာေနတာရယ္၊ ေျမးေလးေတြမရွိဘဲနဲ႔ လာတယ္လို႔ ထင္ေနတာရယ္၊ ေဆးလိမ္းမယ္ဆိုတာကို ဘာေတြနဲ႔လာတို႔မွန္း မသိဘူးဆိုၿပီး ေအာ္လႊတ္တာရယ္ . . စတာေတြကို ေျပာျပေတာ့ မိသားစုဆရာ၀န္က “အဘြား . . သူတို႔က ကြၽန္ေတာ္ ေပးတဲ့ေဆးလိမ္းေပးမလို႔ပါ၊ မဟုတ္တာေတြနဲ႔ အဘြားကိုတို႔တာ မဟုတ္ပါဘူး”လို႔ ေျပာေတာ့ အဘြားခင္ က “အဲဒါ ေဆးမဟုတ္ဘူး ဆရာ၊ ေဆးမဟုတ္တာေတြနဲ႔ လာတို႔တယ္ . .သစ္ပင္ေအာက္လည္း ထားတယ္၊ ေလွေပၚမွာလည္း ပစ္ထားတယ္”ဆိုၿပီး ေျပာပါတယ္။ ဒါနဲ႔ မိသားစု ဆရာ၀န္က “အဘြားက အိမ္ထဲမွာ ေနၿပီး သစ္ပင္ေအာက္မွာ ေနတယ္လို႔ ထင္ေနတယ္နဲ႔တူတယ္။ ကေလးေတြမရွိဘဲ ရွိတယ္လို႔ ခံစားေနရ တယ္ထင္တယ္ . . ဒါဆိုရင္ေတာ့ စိတ္က်န္းမာေရးဆရာ၀န္ႀကီးနဲ႔ ျပမွျဖစ္ေတာ့မယ္”ဆို ၿပီး ဆရာ့ဆီကုိ လႊဲလိုက္ပါေတာ့တယ္။
_ _ _
အဘြားခင္ရဲ႕ အသက္က ၈၀ ေက်ာ္ပါၿပီ။ အဘြားခင္ ျဖစ္ေနတာေတြကို သားသမီးေတြက ေျပာျပလို႔ တစ္ေန႔ထက္ တစ္ေန႔ မွတ္ဥာဏ္ေတြ ေလ်ာ့ေလ်ာ့လာေနတာျဖစ္ေၾကာင္းသိရပါတယ္။ သတိေမ့ တာေတြမ်ားၿပီး သူ႔အိမ္မွာ ေနေနရဲ႕သားနဲ႔ သူ႔ အိမ္မွာေနတာမဟုတ္ဘူးလို႔ ထင္ေနတာရယ္၊ ေျမးေလးေတြ မေရာက္ဘဲနဲ႔ ေရာက္ေနတယ္လို႔ ထင္ေနျမင္ ေနတာရယ္၊ အိမ္ထဲမွာေနရင္း ေရေပၚ ေရာက္ေနတယ္၊ သစ္ပင္ေအာက္ ေရာက္ေနတယ္လို႔ ထင္ေနတာရယ္၊ ထမင္းစားၿပီးသားကို မစားရေသးဘူးလို႔ ထင္ေနတာရယ္. . ဒါေတြကို သိရၿပီး အဘြားခင္ရဲ႕ ေရာဂါရာဇ၀င္ကို အေသးစိတ္ ေမးျမန္းၾကည့္လိုက္တဲ့အခါ မွတ္ဥာဏ္အလြန္အမင္း ေလ်ာ့နည္းခ်ဳိ႕ယြင္းလာၿပီး ဦးေႏွာက္နဲ႔ အာ႐ံုေၾကာကို ထိခိုက္လို႔ ျဖစ္လာတဲ့ စိတ္ေ၀ဒနာ အျပင္းစား ခံစားေနရတယ္ ဆိုတာကို သိလိုက္ရပါတယ္။
ဒါနဲ႔ အဘြားခင္ကို ေဆး႐ံုတင္ၿပီး လိုအပ္တဲ့ စမ္းသပ္စစ္ေဆးမႈေတြ၊ ကြန္ပ်ဴတာဓာတ္မွန္နဲ႔ MRI ေတြ႐ိုက္ၿပီး စစ္ေဆးမႈေတြ ျပဳလုပ္ရင္း လိုအပ္တဲ့ကုသမႈေတြ၊ ေဆး၀ါးေတြကို စနစ္တက် ေပးထားရပါတယ္။
အားလံုး ကိုယ္၊ စိတ္ႏွစ္ျဖာ က်န္းမာ ခ်မ္းသာ ၾကပါေစ။
(Healthy Life ဂ်ာနယ္မွ စီစဥ္တင္ဆက္သည့္ အပတ္စဥ္ ေသာၾကာေန႔ထုတ္ Healthy Life ဂ်ာနယ္၊ https://www.facebook.com/healthylifejournalmyanmar/ ႏွင့္ www.healthylifejournalmyanmar.com တို႔တြင္ ေဖာ္ျပပါရွိသမွ် က်န္းမာေရးႏွင့္ အလွအပဆိုင္ရာ သတင္းမ်ား၊ သတင္းေဆာင္းပါးမ်ား၊ အေမးအေျဖမ်ား၊ ဘာသာျပန္ေဆာင္းပါးမ်ားကို လြတ္လပ္စြာ မွ်ေ၀ႏိုင္ပါသည္။ သို႔ရာတြင္ မည္သည့္ Facebook စာမ်က္ႏွာ၊ Website မ်ားတြင္မဆိုျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပျခင္းကို ခြင့္မျပဳပါေၾကာင္း အသိေပး ေၾကညာအပ္ပါသည္။)
