ပါေမာကၡေဒါက္တာခင္လွလွ (နား၊ ႏွာေခါင္း၊ လည္ေခ်ာင္း၊ ဦးေခါင္းႏွင့္ လည္ပင္းေရာဂါပညာဌာန၊ ေဆးတကၠသိုလ္-၁၊ ရန္ကုန္)
ကြၽန္မတို႔ပတ္၀န္းက်င္မွာ ဆူညံသံေတြ အမ်ားႀကီးပါပဲ။ ေျပာျပရင္ေတာင္ ေတာ္႐ံုနဲ႔ ကုန္မွာ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒီဆူညံသံေတြက လူေတြရဲ႕က်န္းမာေရးကို ထိခိုက္ေစပါတယ္။ ေလယာဥ္ပ်ံဆူညံသံနဲ႔ ေသြးတိုးေရာဂါ ဆက္စပ္မႈရိွတဲ့အေၾကာင္း ဆြီဒင္နိုင္ငံ၊ စေတာ့ဟုမ္းၿမိဳ႕က ေဒါက္တာမက္စ္႐ိုတင္လန္နဲ႔ အဖြဲ႔က ေလယာဥ္ကြင္းနားမွာေနၿပီး ေန႔စဥ္ ေလယာဥ္အတက္အဆင္းလုပ္တဲ့အခါ ထြက္ေပၚလာတဲ့ ဆူညံသံၾကားမွာေနရတဲ့ အမ်ဳိးသား၂၀၀၀ ဦးေက်ာ္ကို ၁၀ႏွစ္ၾကာေအာင္ေလ့လာခဲ့တယ္။ ေတြ႕ရိွခ်က္ကေတာ့ ေလယာဥ္အတက္အဆင္းအမ်ားဆံုးရိွတဲ့၊ ဆူညံသံ အမ်ားဆံုးၾကားရတဲ့ ေလဆိပ္ေတြနားမွာေနတဲ့ သူေတြဟာ ဆူညံသံနည္းတဲ့ ေလဆိပ္ေတြနားမွာ ေနတဲ့သူေတြထက္ပိုၿပီး ေသြးတိုးေရာဂါရိွႏိုင္တာ ေတြ႕ရတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
အသံအတိုးအက်ယ္ကို ဒက္ဆီဘဲလ္နဲ႔ ျပပါတယ္။ ႏွစ္ကိုယ္ၾကားေျပာရင္ ၃၀ က ၄၀၊ တိတ္ေနတဲ့အခန္းက ၅၀ေလာက္၊ ပံုမွန္ စကားေျပာသံက ၆၀၊ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္တို႔၊ ျမက္ရိတ္စက္အသံတို႔က ၉၀၊ ေရာ့ခ္ဂီတပြဲ ၁၁၀က ၁၂၀ အထိေတာင္ ရိွပါတယ္။ ဂ်က္ေလယာဥ္ပ်ံတက္တဲ့ အခ်ိန္က်ေတာ့ ၁၄၀ ေတာင္ရိွတယ္။ ေသနတ္ပစ္တဲ့အသံဆိုရင္ ၁၄၀ က ၁၇၀ အထိရိွတယ္တဲ့။ ဒီလိုသိပ္ၿပီး ဆူညံတဲ့ အသံေတြကိုၾကားရတဲ့အခါ နားကိုထိခိုက္ေတာ့တာပဲ။
ဆူညံသံေၾကာင့္ အၾကားေလ်ာ့တာကို Noiseinduced Hearing Loss လို႔ ေခၚပါတယ္။ဆူညံသံ ဆိုရာမွာလုပ္ငန္းခြင္သာမက အပန္းေျဖရာကလည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ နားၾကပ္တပ္ၿပီး သီခ်င္းအက်ယ္ႀကီး ဖြင့္နားေထာင္တဲ့ လူငယ္ေတြဟာလည္း ဆူညံသံၾကားမွာ အလုပ္လုပ္ရတဲ့ အလုပ္သမားေတြလိုပဲ အၾကားေလ်ာ့ႏိုင္ပါတယ္။ အသက္ႀကီးလာတဲ့အခါ ဆံျဖဴ၊ သြားေၾကြ၊ နားအၾကားေလ်ာ့တာပါပဲ။ ဘာလို႔အၾကားေလ်ာ့ရတာလဲဆိုေတာ့ အတြင္းနားမွာရိွတဲ့ အာ႐ံုခံဆဲလ္ေလးေတြ ပ်က္စီးကုန္လို႔ပါ။ ဆူညံသံကလည္း အဲဒီဆဲလ္ေတြကို ပ်က္စီးေစတဲ့အတြက္ အသက္မႀကီးေသးေပမယ့္ အသက္ႀကီးတဲ့သူေတြလိုပဲ အၾကားေလ်ာ့ရတာပါ။ American Academy of Family Physicians ၂၀၀၀ ထဲက လူနာႏွစ္ေယာက္ အေၾကာင္း ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။
လူနာအမွတ္ (၁)
ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကို ေက်ာင္းက်န္းမာေရးအဖြဲ႕က စစ္ေဆးၾကည့္တဲ့အခါ အၾကားနည္းနည္းေလ်ာ့နည္းေနတာ ေတြ႕ရတယ္။ ေသေသခ်ာခ်ာေမးလိုက္ေတာ့မွ သူက နားၾကပ္နဲ႔ သီခ်င္းနားေထာင္ေလ့ရိွတယ္။ တစ္ေန့ကို အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာေအာင္ နားေထာင္တာ။ ၿပီးေတာ့ အသံကိုအက်ယ္ႀကီးထားၿပီး ဖြင့္တာတဲ့။ မေန႔ညကလည္း ေရာ့ခ္ဂီတပြဲမွာ ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ ေနျဖစ္ေသးတယ္။ အခု သူ႔နားထဲမွာ အူေနတယ္။ အသံေတြျမည္ေနတယ္တဲ့။ ေတာ္ေသးတယ္။ ေနာက္ရက္အေတာ္ၾကာေတာ့ ျပန္ေကာင္းသြားတယ္။
အဲဒါကေတာ့ ယာယီ နားအၾကားေလ်ာ့သြားတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ကေလးတစ္ခုပါ။ အဲဒီလူနာေတြကို နားစမ္းသပ္ၾကည့္ရင္ နားအၾကားေလ်ာ့ေနေပမယ့္ အခ်ိန္ၾကာလာရင္ ျပန္ေကာင္းသြားတာ။ နားစမ္းသပ္တဲ့ စက္တစ္မ်ဳိးနဲ႔ စမ္းလိုက္ရင္ လူတစ္ေယာက္ခ်င္းစီရဲ႕ အၾကားအာ႐ံုေကာင္း မေကာင္း၊ မေကာင္းရင္လည္း ဘယ္ေလာက္မေကာင္းတာလဲ သိႏိုင္ပါတယ္။ ခုနကလိုလူနာမ်ဳိးမွာ အခုဒက္ဆီဘဲလ္ ၄၀ ေလာက္ျဖစ္ၿပီး ေနာက္တစ္ေခါက္ ျပန္စမ္းရင္ ၂၀ ေလာက္ျဖစ္ရင္ျဖစ္တာ။
ကမၻာ့က်န္းမာေရးအဖြဲ႕ႀကီးက ဒက္ဆီဘဲလ္၂၅ ေက်ာ္ရင္ အၾကားေလ်ာ့တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ၂၅ က ၄၀ကိုအနည္းငယ္၊ ၄၁က ၆၀ကို အသင့္အတင့္၊ ၆၁ က ၈၀ကို ျပင္းထန္၊ ၈၀ေက်ာ္ရင္ အလြန္ျပင္းထန္ဆိုၿပီး သတ္မွတ္ထားပါတယ္။ နားစမ္းတာဟာ ႀကိမ္ႏႈန္း (Frequency) တစ္ခုခ်င္းစမ္းတာမို႔ ဒီႀကိမ္ႏႈန္း မွာ ေကာင္းေပမယ့္ ေနာက္ႀကိမ္ႏႈန္းမွာ မေကာင္းဘဲ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။
ခုနကေကာင္မေလးဟာ နားၾကပ္တပ္ၿပီးသီခ်င္းေတြကို အက်ယ္ႀကီးနားေထာင္တာမို႔ ဂီတပြဲမသြားခင္ကတည္းက အၾကားေလ်ာ့ေနႏိုင္ပါတယ္။ သိပ္မဆိုးလို႔ မသိတာျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။
လူနာအမွတ္ (၂)
အသက္၅၅ႏွစ္ရိွတဲ့ စက္႐ံုအလုပ္သမားႀကီးကလည္း နားထဲမွာ အသံေတြျမည္ေနလို႔ မိသားစု ဆရာ၀န္ကိုလာျပေလရဲ႕။ အင္း . . . စိတ္က်တဲ့ေ၀ဒနာလည္း ရျပန္သတဲ့။ လုပ္ငန္းခြင္မွာ စက္သံေတြကလည္း ဆူညံေနတာတဲ့။ နားအကာအကြယ္ပစၥည္း (Hearing Protective Devices) ျဖစ္တဲ့ နားအဆို႔ (Ear plug)၊ နားအကာ (Ear Muff) တို႔ကိုလည္း တစ္ခါတေလမွတပ္သတဲ့။ အလုပ္ထဲမွာ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ စကားေျပာရင္ ဆူညံသံကို ေက်ာ္ေအာင္ ေအာ္ေျပာရတာ။ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့လည္း သူမ်ားေတြနဲ႔ စကားေျပာတဲ့အခါ လူအုပ္ၾကားထဲမွာ ဆိုရင္ စကားသံေတြကို သိပ္နားမလည္ေတာ့ဘူး။ သူ႔မိန္းမကလည္း တီဗီအက်ယ္ႀကီး ဖြင့္လို႔ဆိုၿပီး သူ႔ကိုရန္လုပ္ေနျပန္ေရာ။
အဲဒီလူကိုစမ္းၾကည့္ေတာ့ အာ႐ံုေၾကာနဲ႔ အာ႐ံုခံဆဲလ္ေတြ ထိခိုက္လို႔ အၾကားေလ်ာ့ေနတယ္လို႔ အေျဖထြက္တယ္။သူရဲ႕ ျဖစ္ရပ္ကိုၾကည့္ရင္ ဆူညံသံေၾကာင့္ အၾကားေလ်ာ့တာဟာ အဲဒီလူရဲ႕လူမႈဘ၀မွာ ဘယ္ေလာက္ထိခိုက္တယ္ဆိုတာ ထင္ရွားပါတယ္။ႀကိမ္ႏႈန္းျမင့္အသံေတြျဖစ္တဲ့ ကေလးငိုသံတို႔၊ အေ၀းက တယ္လီဖုန္းျမည္သံတို႔ဆိုရင္ လံုး၀ မၾကားေတာ့ဘူးတဲ့။ နားထဲမွာ အသံျမည္ေနတာမို႔ အိပ္ေကာင္းခ်င္း မအိပ္ရဘူး။ အာ႐ံုစူးစိုက္ႏိုင္စြမ္းလည္း က်သြားတယ္။ အဲဒီလိုျဖစ္ေတာ့ၾကာတဲ့အခါ သူမ်ားနဲ႔လည္း သိပ္ၿပီးမဆက္ဆံခ်င္ေတာ့တာမို႔ တစ္ေယာက္တည္းပဲ အထီးက်န္ေနေတာ့တယ္။ အဲဒီအခါ စိတ္ဓာတ္က်လာတယ္။ အာ႐ံုစူးစိုက္မႈနည္းလာၿပီး ထိခိုက္ဒဏ္ရာရနိုင္ေျခမ်ားလာတယ္။
ကာကြယ္ျခင္း
ကြၽန္မတို႔ေဆးပညာမွာ မသိေသးတာေတြ အမ်ားႀကီးရိွေနပါေသးတယ္။ ေဆးပညာမွာ ဘာေၾကာင့္ျဖစ္မွန္း မသိေသးတာေၾကာင့္ ဘယ္လို ကာကြယ္ရမလဲ၊ ဘယ္လိုကုသရမလဲ မသိတာေတြ အမ်ားႀကီးပါ။ ဆူညံသံေၾကာင့္ အၾကားအာ႐ံု ေလ်ာ့တာကေတာ့ တရားခံလက္သည္ကို သိၿပီးသားမို႔ သူ႔ကို ေရွာင္ရမွာပါ။
ေဖ်ာ္ေျဖေရး
နားၾကပ္တပ္ၿပီး နားေထာင္တဲ့အခါ အသံအက်ယ္ႀကီး မဖြင့္ပါနဲ႔။ ၾကားရ႐ံုပဲ ဖြင့္ပါ။
ေတာက္ေလ်ာက္ မဖြင့္ထားပါနဲ႔။ အလြန္ဆံုး တစ္နာရီေလာက္ပဲ ဖြင့္နားၿပီးမွ ျပန္နားေထာင္ပါ။
၁၉၆၉ ခုနွစ္ကတည္းက Rice ဆိုတဲ့ ပညာရွင္က Pop Music က နားအၾကားအာ႐ံုေပၚ ထိခိုက္တာေတြကို ေဖာ္ျပခဲ့တယ္။
ေပါ့ပ္ဂီတသံေတြဟာ ပ်မ္းမွ် ၁၁၀ ဒက္ဆီဘဲလ္ ေလာက္ရိွတယ္။ တစ္ခါတေလ ၁၁၂ ေလာက္ေတာင္ ေရာက္နိုင္တယ္။
စပီကာနား ကပ္ေနရင္ ပိုဆိုးတယ္။
လမ္းေပၚကအသံေတြ
အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးျပၿပီး ေလာ္စပီကာႀကီးနဲ႔ တစ္ရပ္ကြက္လံုး နားအူေအာင္ ႏွိပ္စက္တာမ်ဳိး ေရွာင္သင့္ပါတယ္။
လုပ္ငန္းခြင္
လုပ္ငန္းခြင္မွာ ဆူညံသံကို ေလွ်ာ့ခ်ရမယ္။ စက္ကို အသံဆူညံမႈ နည္းတာမ်ဳိး သံုးရမယ္။ အေဆာက္အဦတစ္ခုထဲမွာ ပိတ္ထားရင္လည္း နည္းနည္းေတာ့ အသံဆူညံတာ ေလ်ာ့သြားမယ္။
ဆူညံသံၾကားမွာ အလုပ္လုပ္ရတဲ့ အလုပ္သမားေတြကို အကာအကြယ္ပစၥည္းေလးေတြ ေပးထားရမယ္။ အဲဒီပစၥည္းေတြသံုးရင္ ဆူညံသံေၾကာင့္ အၾကားေလ်ာ့တာကို ကာကြယ္ႏိုင္တယ္ဆိုတာ ပညာေပးရမယ္။ အလုပ္သမားေတြရဲ႕ အၾကားအာ႐ံုကို စစ္ေဆးေပးရပါမယ္။
ယူေကမွာ အလုပ္သမားေတြကို ကာကြယ္ဖို႔ Health and Safety at work act ကိုျပ႒ာန္းၿပီး လုပ္ငန္းခြင္မွာ ၈၅ ဒက္ဆီဘဲလ္ ဆူညံသံရိွၿပီး တစ္ေန႔ ၈ နာရီ၊ တစ္ပတ္ကို ၅ရက္အလုပ္လုပ္ရရင္ နားကို စက္နဲ႔ ပံုမွန္စစ္ေဆးေပးပါတယ္။ ဒက္ဆီဘဲလ္ ၉၀ ေက်ာ္ရင္ နားအကာအကြယ္ပစၥည္းေတြေပးတာမ်ဳိး၊ Pud ေတြက အသံေလ်ာ့ေအာင္ လုပ္ေပးရပါ တယ္။
တခ်ဳိ႕ဓာတုပစၥည္းေတြဟာ ဆူညံသံေၾကာင့္ အၾကားအာ႐ံုေလ်ာ့တာကို ပိုဆိုးေစပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဆူညံတဲ့စက္ေတြၾကားမွာ အလုပ္လုပ္ၿပီး အဲဒီဓာတုပစၥည္းေတြကိုင္ရတဲ့ သူေတြအဖို႔ကေတာ့ ဘူးေလးရာ ဖ႐ံုဆင့္ျဖစ္ရပါတယ္။
နားဟာလူသားေတြအတြက္ ေသာတအာ႐ံုေပးစြမ္းႏိုင္တဲ့ အာ႐ံုခံအဂၤါေလးပါ။ သာယာတဲ့အသံေလးေတြ ၾကားရရင္ၾကည္ႏူးရသလို အႏၲရာယ္အခ်က္ျပ သတိေပးသံၾကားရရင္လည္း ေဘးလြတ္ရာကို ေျပးႏိုင္ပါတယ္။ အတတ္ပညာသင္ၾကားရာမွာလည္း စကားနဲ႔ သင္ယူၾကတာပါ။ ေနာက္ဆံုးအဘိုး၊အဘြားအရြယ္မွာ တရားနာဖို႔ေတာင္ နားအၾကားအာ႐ံုေကာင္းဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေလာကီေရးေရာ၊ ေလာကုတၱရာေရးအတြက္ပါ အေရးႀကီးတဲ့ အၾကားအာ႐ံုကို မေလ်ာ့ေအာင္ ထိန္းသိမ္းၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
Healthy Life ဂ်ာနယ္မွ စီစဥ္တင္ဆက္သည့္ အပတ္စဥ္ ေသာၾကာေန႔ထုတ္ Healthy Life ဂ်ာနယ္၊ https://www.facebook.com/healthylifejournalmyanmar/ ႏွင့္ www.healthylifejournalmyanmar.com တို႔တြင္ ေဖာ္ျပပါရွိသမွ် က်န္းမာေရးႏွင့္ အလွအပဆိုင္ရာ သတင္းမ်ား၊ သတင္းေဆာင္းပါးမ်ား၊ အေမးအေျဖမ်ား၊ ဘာသာျပန္ေဆာင္းပါးမ်ားကို လြတ္လပ္စြာ မွ်ေ၀ႏိုင္ပါသည္။ သို႔ရာတြင္ မည္သည့္ Facebook စာမ်က္ႏွာ၊ Website မ်ားတြင္မဆိုျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပျခင္းကို ခြင့္မျပဳပါေၾကာင္း အသိေပး ေၾကညာအပ္ပါသည္။
