၊ စူး ၊ (ေဆး၀ါးတကၠသိုလ္)
ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္က ေန႔တိုင္းႀကီးမားတဲ့ မန္က်ည္းပင္တစ္ပင္ဆီကို လာၿပီး ကစားေလ့ရွိတယ္။ မန္က်ည္းပင္ေပၚ တက္တယ္၊ မန္က်ည္းသီး စားတယ္၊ မန္က်ည္းပင္ရိပ္ေအာက္မွာ တစ္ေရးအိပ္တယ္၊ မန္က်ည္းပင္ကို ခ်စ္တယ္၊ မန္က်ည္းပင္နဲ႔အတူ ကစားရတာ သူေပ်ာ္တယ္။
အခ်ိန္ေတြ ကုန္ဆံုးၿပီး ေကာင္ေလးက တျဖည္းျဖည္း ႀကီးျပင္းလာေတာ့ မန္က်ည္းပင္ဆီ လာမကစားေတာ့ဘူး။
“ ငါနဲ႔ လာကစားပါဦး” လို႔ မန္က်ည္းပင္က ညႇဳိးငယ္တဲ့ မ်က္ႏွာနဲ႔ ေတာင္းဆိုတဲ့အခါ-
“ ကြၽန္ေတာ္က ကေလး မဟုတ္ေတာ့ဘူးေလ၊ ဒီေတာ့သစ္ပင္နဲ႔ မကစားခ်င္ေတာ့ဘူး၊ ကြၽန္ေတာ္က ပိုေကာင္းတဲ့ အ႐ုပ္ေတြ လိုခ်င္လို႔ အဲဒါေတြ ၀ယ္ဖို႔ ေငြလိုတယ္” လို႔ ေကာင္ေလးက ေျဖတယ္။
“ စိတ္မေကာင္းပါဘူးကြာ၊ ငါ့မွာ ေငြေတာ့ မရွိပါဘူး၊ ဒါေပမဲ့ မန္က်ည္းသီးေတြ ခူးေရာင္း ရင္ မင္း ေငြရမွာပါ . . ဒါဆို မင္း လိုခ်င္တဲ့့ အ႐ုပ္ ၀ယ္ ႏိုင္ၿပီေပါ့. .”
ေကာင္ေလး ေပ်ာ္သြားတယ္။ မန္က်ည္းသီး အားလံုးခူးၿပီး သြားေရာင္းလိုက္တာ ျပန္မလာေတာ့ဘူး။ မန္က်ည္းပင္ႀကီး ၀မ္းနည္းေနခဲ့တယ္။
တစ္ရက္မွာေတာ့ ေကာင္ေလးက တကယ့္လူပ်ဳိႀကီး ျဖစ္လာေတာ့တယ္။
“ ငါ့ဆီ လာပါဦး” လို႔ မန္က်ည္းပင္က ေခၚေတာ့-
“ ကစားဖို႔ အခ်ိန္မရွိဘူး၊ ကြၽန္ေတာ့္မိသားစုအတြက္ အလုပ္လုပ္ရမယ္၊ အိမ္ျပင္ဖို႔လိုတယ္၊ ခင္ဗ်ား ကူညီႏိုင္မလား”
“ စိတ္မေကာင္းပါဘူးကြာ၊ ငါ့မွာ အိမ္မွမရွိတာ၊ ဒါေပမဲ့ ငါ့သစ္ကိုင္းေတြကို ခုတ္ၿပီး အိမ္ျပင္ၾကည့္ပါလား”
လူငယ္ေလးက သစ္ကိုင္းအားလံုးခုတ္ၿပီး ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ထြက္သြားတယ္။ သစ္ပင္ႀကီးလည္း လူငယ္ေလးေပ်ာ္တာၾကည့္ၿပီး ၀မ္းသာေနတယ္။ ေကာင္ေလးက ေနာက္ထပ္မလာေတာ့ သစ္ပင္ႀကီး အထီးက်န္၀မ္းနည္းေနတာေပါ့။
ပူျပင္းတဲ့ ေႏြရာသီေန႔တစ္ေန႔မွာေတာ့ လူငယ္ေလးလာတဲ့အတြက္ သစ္ပင္ႀကီး ၀မ္းသာေနခဲ့တယ္။
ထံုးစံအတိုင္း “ ငါ့ဆီ လာကစားပါဦး” လို႔ ႏႈတ္ဆက္ေတာ့-
“ ကြၽန္ေတာ္ ၀မ္းနည္းေနတယ္၊ အပန္းေျပဖို႔ ရြက္လႊင့္ခ်င္လို႔ ခင္ဗ်ားေလွတစ္စီး ေပးႏိုင္မလား”
လူငယ္ရဲ႕ ေတာင္းဆိုခ်က္ကို သစ္ပင္ႀကီးက-
“ ေလွရဖို႔ ငါ့ပင္စည္ကို သံုးေလ၊ ဒါဆို မင္းေပ်ာ္ ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ရြက္လႊင့္ႏိုင္ၿပီေပါ့ . .”
လူငယ္လည္း ပင္စည္ျဖတ္ၿပီး ေလွနဲ႔ရြက္လႊင့္သြားခဲ့တာ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ သစ္ပင္ႀကီးဆီ မေရာက္လာေတာ့ဘူး။ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ လူငယ္ေလးက လူႀကီးအရြယ္နဲ႔ ေရာက္လာတဲ့အခါ သစ္ပင္ႀကီးက-
“ စိတ္မေကာင္းပါဘူး၊ ငါ့မွာ မင္းကို ေပးစရာ ဘာမွ မရွိေတာ့ဘူး၊ မန္က်ည္းသီးလည္း မရွိ၊ မင္းတက္ဖို႔ ပင္စည္လည္းမရွိေတာ့ဘူး” လို႔ ဆိုေတာ့-
“ ကြၽန္ေတာ့္မွာလည္း မန္က်ည္းသီးစားဖို႔ သြားေတြမရွိေတာ့ပါဘူး၊ ပင္စည္ေပၚ တက္ေဆာ့ႏိုင္တဲ့ ခြန္အားလည္း မရွိေတာ့ပါဘူး” လို႔ လူႀကီးက ျပန္ေျဖလိုက္တယ္။
“ ဒါေပမဲ့ ငါ မင္းကို ေပးႏိုင္တာတစ္ခုေတာ့ရွိ တယ္၊ အဲဒါ သစ္ငုတ္တိုေလးပဲ..”
“ ကြၽန္ေတာ္လည္းအမ်ားႀကီး မလိုခ်င္ ေတာ့ပါဘူး၊ နားစရာေနရာတစ္ခုပဲ လိုခ်င္တာပါ”
“ ဒါဆို အေတာ္ပဲ ေကာင္ေလး၊ သစ္ငုတ္တို ေဟာင္းေတြက အနားယူဖို႔ အေကာင္းဆံုးေနရာပဲ၊ ဒီေပၚတက္ထိုင္ . .”
ေကာင္ေလးက သစ္ငုတ္တိုေပၚ တက္ထိုင္လိုက္ေတာ့ သစ္ပင္ႀကီးက ၀မ္းသာပီတိျဖစ္စြာ ၿပံဳး ေနခဲ့ေတာ့တယ္။
_ _ _
ဒီပံုျပင္မွာ မန္က်ည္းပင္ႀကီးဆိုတာ မိဘ ေတြကို ဆိုလိုတယ္လို႔ သင္သိၿပီး ျဖစ္မွာပါ။ ကြၽန္မတို႔ ငယ္ရြယ္စဥ္က မိဘေတြနဲ႔ အတူ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေနထိုင္ခဲ့ၾကတယ္၊ ႀကီးျပင္းလာတဲ့အခါ သူတို႔ကို ထားၿပီး ေရၾကည္ရာ ျမက္ႏုရာ ထြက္သြားခဲ့ၾက တယ္၊ အလိုရွိတဲ့အခါ၊ အကူအညီလိုတဲ့အခါမွပဲ မိဘေတြဆီ ျပန္လာျဖစ္ေတာ့တယ္။ မိဘေတြက သားသမီးအတြက္ သူတို႔ဘ၀ကို အရာရာကို စြန္႔လႊတ္ခဲ့ၾကတယ္။ မိဘေတြရဲ႕အနစ္နာခံတဲ့ ေမတၱာတရားကို ဘယ္ေတာ့မွမေမ့လိုက္ပါနဲ႔။ ေနာက္မက်ေသးခင္ သင့္မိဘေတြရွိတုန္း ခ်စ္ျခင္းေမတၱာနဲ႔ ၾကင္နာေစာင့္ေရွာက္မႈေတြ ေပးလိုက္ပါ။
(Healthy Life ဂ်ာနယ္မွ စီစဥ္တင္ဆက္သည့္ အပတ္စဥ္ ေသာၾကာေန႔ထုတ္ Healthy Life ဂ်ာနယ္၊ https://www.facebook.com/healthylifejournalmyanmar/ ႏွင့္ www.healthylifejournalmyanmar.com တို႔တြင္ ေဖာ္ျပပါရွိသမွ် က်န္းမာေရးႏွင့္ အလွအပဆိုင္ရာ သတင္းမ်ား၊ သတင္းေဆာင္းပါးမ်ား၊ အေမးအေျဖမ်ား၊ ဘာသာျပန္ေဆာင္းပါးမ်ားကို လြတ္လပ္စြာ မွ်ေ၀ႏိုင္ပါသည္။ သို႔ရာတြင္ မည္သည့္ Facebook စာမ်က္ႏွာ၊ Website မ်ားတြင္မဆိုျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပျခင္းကို ခြင့္မျပဳပါေၾကာင္း အသိေပး ေၾကညာအပ္ပါသည္။)
