၊ စူး ၊ (ဆေးဝါးတက္ကသိုလ်) ရှေးသရောအခါက ဂရိမှာမင်ဒပ်စ်လို့ အမည်ရှိတဲ့ ဘုရင်တစ်ပါး ရှိခဲ့ပါသတဲ့။ သူ့မှာ ရွှေအများအပြားပိုင်ဆိုင်သလို သူလိုချင်တဲ့အရာတိုင်းလည်း သူပိုင်ဆိုင်ပြန်တယ်။ သူ့မှာ သိပ်လှတဲ့ သမီးတော် တစ်ပါးလည်းရှိတယ်။ ဘုရင်မင်ဒပ်စ်က ရွှေတွေကို အလွန်သဘောကျမြတ်နိုးတယ်။ ဒါပေမဲ့ သူချမ်းသာသမျှ...
၊ စူး ၊ (ဆေးဝါးတက္ကသိုလ်) တစ်ညမှာ ဘယ်လိုသိပ်သိပ်မအိပ်တဲ့ ကလေးငယ်လေးရှိတယ်။ သူ့မေမေက ကလေးအိပ်ပျော်အောင် သိပ်မရလွန်းလို့ ပင်ပန်းနေပြီ။ ကလေးကတော့ မျက်စိကျယ်မြဲ ကျယ်ဆဲပဲ။ ဒါနဲ့ သူ့မိခင်လည်း ကလေးကို ပြတင်းပေါက်ဆီ ပွေ့ချီလာပြီး ကြယ်တွေကို ပြလိုက်တယ်။ ကြက်လေးတွေ...
၊ စူး ၊ (ဆေးဝါးတက္ကသိုလ်) နွားနို့သည်က နွားမနို့ညှစ်လိုက်ရာ နွားနို့ပုံးနှစ်ပုံးအပြည့်ရသွားတော့တယ်။ နို့ပုံးနှစ်ခုကိုတုတ်တချောင်းနဲ့လျှိုပြီး ထမ်းရင်း ဈေးထဲကို နွားနို့ရောင်းဖို့သွားခဲ့တယ်။ နွားနို့ပုံးတွေကို ထမ်းရင်း လမ်းတလျှောက်မှာ နွားနို့သည် တွေးနေမိတယ်။ “နွားနို့တွေ ရောင်းကုန်လို့ ပိုက်ဆံရရင် ငါ ကြက်တစ်ကောင်ဝယ်မယ်” သူဆက်တွေးတယ်။...
၊ စူး ၊ (ဆေးဝါးတက္ကသိုလ်) တစ်နေ့မှာ မောင်မောင်က ကျောင်းကနေ အိမ်ကိုလမ်းလျှောက်ပြန်လာခဲ့တယ်။ ဗိုက်ဆာလွန်းလို့ သူ့မှာ ပင်ပန်းနွမ်းဖျော့နေခဲ့ပေမယ့် အိမ်ရောက်တဲ့အချိန်မှာ အမေကရှိမနေခဲ့ပါဘူး။ စားစရာလည်း အဆင်သင့်မရှိတဲ့အတွက် မောင်မောင် ပိုဆာလောင်ပင်ပန်းနေခဲ့တယ်။ ဗိုက်ဆာလွန်းလို့ မနေနိုင်တဲ့ မောင်မောင်ဟာ တစ်အိမ်ဝင်တစ်အိမ်ထွက် အစာနည်းနည်းကျွေးဖို့...
၊ စူး ၊ (ဆေးဝါးတက္ကသိုလ်) တစ်နေ့မှာ ဂဏန်းငယ်လေးနဲ့ သူ့မိခင်တို့ ကမ်းခြေမှာ အချိန်ဖြုန်းနေကြတယ်။ဂဏန်းငယ်လေးက ရွှေ့လျားဖို့ အားယူလိုက်ပေမယ့် ဘေးတိုက်ပဲ လမ်းလျှောက်နိုင်တယ်။ မိခင်ဖြစ်သူက သားကို ဘေးတိုက်လမ်းလျှောက်တဲ့အတွက် ဆူပူကြိမ်းမောင်းပြီး ခြေချောင်းတွေကို ရှေ့ထုတ်ပြီး လမ်းလျှောက်ဖို့ပြောတယ်။”သားလည်း ရှေ့ဘက်လျှောက်ဖို့ ကြိုးစားတာပဲ...
၊ စူး ၊ (ဆေးဝါးတက္ကသိုလ်) လတ်တလောမှာ စတိဗ်ဟာ ကားမတော်တဆထိခိုက်မှုတစ်ခုဖြစ်ခဲ့ပါတယ်။ ကားကို ဝပ်ရှော့ပို့ပြီး နေ့စဉ်သွားရတဲ့ အလုပ်ကိုရောက်ဖို့ ရထားစီးခဲ့ပါတော့တယ်။ ဒီလိုနဲ့ ညဘက် မီးရထား ဘူတာရုံမှာ အိမ်ရာမဲ့လူတစ်ဦးကို စတိဗ်သတိပြုမိခဲ့ပါတယ်။ သူ့ကို မြင်တော့ လွန်စွာသနားခဲ့တဲ့ စတိဗ်က...
၊ စူး ၊ (ဆေးဝါးတက္ကသိုလ်) တစ်ခါတုန်းက တောင်ထိပ်တစ်ခုမှာ သိုးအုပ်ကို စောင့်ကြည့်ရင်း ပျင်းရိနေတဲ့ ကောင်လေးတစ်ယောက်ရှိတယ်။ ပျင်းလာတာနဲ့ သူက အော်လိုက်တယ်။ “ဝံပုလွေကြီးလာပြီ . . ဝံပုလွေကြီး . . သိုးတွေ နောက်ကိုလိုက်နေပြီ” ရွာသားတွေက...
၊ စူး ၊ (ဆေးဝါးတက္ကသိုလ်) ဦးတာတူးက ခပ်ပျော်ပျော် နေတတ်သူတစ်ဦးဖြစ်တယ်။ သူ့ကြည့်လိုက်ရင် သက်သောင့်သက်သာရှိရှိ၊ အေးအေးဆေးဆေး၊ ခပ်ပြုံးပြုံးနဲ့ အများတကာကို ကူညီတတ်သူ၊ စိတ်ထားကောင်းသူ၊ လူမှုဆက်ဆံရေး ကောင်းမွန်သူ . . ။ ဒါပေမဲ့ သူ့ဘဝက ထင်သလောက်...
၊ စူး ၊ (ဆေးဝါးတက္ကသိုလ်) ဝံပုလွေတစ်ကောင်က အသားတွေကို လောဘတကြီး စားတတ်တယ်။ တစ်ခါမှာ အသားတုံးတစ်တုံးကိုက်လိုက်တဲ့အခါ သူ့လည်ချောင်းမှာ ကန့်လန့်ဖြတ်တစ်ဆို့နေတယ်။ အသားတုံးကို အပေါ်လည်းပြန်ထုတ်လို့မရ၊ အောက်လည်းချလို့မရနဲ့ ဘာမှလည်းစားလို့မရဘူး။ လောဘကြီးတဲ့ ဝံပုလွေခက်ရခက်တဲ့ နာကျင်မှုခံစားနေရတယ်။ ကြိုးကြာငှက်ဆီ အမြန်ပြေးသွားပြီး သူရဲ့...
၊ စူး ၊ (ဆေးဝါးတက္ကသိုလ်) သခင်ရဲ့ဆိုးဆိုးရွားရွား ပြုမူနှိပ်စက်ခြင်း ခံရတဲ့ ကျွန်တစ်ယောက်က တောထဲကို ပြေးလာခဲ့ပါတယ်။ သူလာတဲ့လမ်းမှာ ခြင်္သေ့တစ်ကောင်က ခြေဖဝါးမှာ ဆူးစူးပြီး နာကျင်မှုခံစားနေရတာကို တွေ့လိုက်ရပါတယ်။ ကျွန်ဖြစ်သူလည်း ခြင်္သေ့ဆီကို ရဲရဲဝံ့ဝံ့သွားပြီး ဆူးကို ညင်ညင်သာသာ ဖယ်ရှားပေးလိုက်ပါတယ်။...